İki Arkadaş

İki tane çok iyi arkadaş varmış Bunlar üniversite yıllarında tanışmışlar Okul bitince biri memleketine yani Mardine gitmiş, diğeri işi gereği İstanbulda kalmış

İstanbullu bir gün Mardine gitmiş arkadaşını ziyaret etmek içi Arkadaşının evinde kalırken binada bir kız görmüş Arkadaşına sormuş ve o da onun komşunun kızı olduğunu söylemiş İstanbullu geri dönmek zorunda kalmış Mardinli işi ayarlamış ve İstanbullu gelip o beğendiği kızla evlenmiş

Bir zaman sonra Mardinlinin işleri bozulmuş Tek çare, otobüse atlamış ve durumu çok iyi olan arkadaşının yanına gitmiş Şirketin kapısından girmiş ve doğruca sekretere çıkmış Adana vermiş ve odaya girmek için hazırlanmış Sekreter onu engellemiş ve patronun böyle birini tanımadığını söylemiş

Mardinli çıkmış dışarı Battığına mı yansın, arkadaşından yediği kazığa mı yansın, dolanıp durmuş Yolda bir ihtiyar bunu durdurmuş Ne derdinin olduğunu sormuş Önce bir şey söylememiş ama sonra bütün olayı anlatmış Yaşlı adam, Ben yaşlıyım ve miras bırakacak hiç kimsem yok Senin istediğin parayı ben vereyim sana Ama borç olarak değil Sanki benim oğlummuşsun gibi Zaten hiç oğlum olmadı demiş Önce kabul etmemiş Mardinli, sonra ısrara dayanamamış Memleketine dönmüş İşlerini düzeltmiş ve ülkenin sayılı zenginleri arasına katılmış

Bir gün bir davete katılmak için İstanbula geçmiş Orada eski arkadaşına rastlamış Ne kadar kaçınsalar da bir araya gelmek zorunda kalmışlar Ve aralarında şöyle bir konuşma geçmiş :

- O gün zor durumdaydım Yanına geldim Ama beni tanımamazlıktan geldin Niye ?

- O gün benden çıktıktan sonra yaşlı bir adama rastladın değil mi?

- Evet Sen nereden biliyorsun bunu ?

- O benim babamdı Senin geldiğini duyunca durdum düşündüm Eğer sana borç verseydim Ömür boyu karşımda boynu bükük kalacaktın Bunun olmasını istemedim Bu yüzden hemen peşinden babamı gönderdim Babamın sana verdiği para benim paramdı

- Hımm Senin karın var ya

- Evet

- Benim nişanlımdı NE EKERSEN ONU BİÇERSİN