Gönül Ferman Dinlermi

YÜREĞİMİN SENİNLE OLDUĞU YERDEYİM



Sen kendi şehrinde bensizliği yaşarken

Bende yağmurlarında ıslanıyorum yalnızlığımın

Geceler boyu düşlerimde

Binkez sana geliyor

Binkez sessizliğe dönüyorum

Seninle seni yaşamak varken

Yokluğunu yaşıyorum çaresiz

Kahretsin

"Keşkeler" yasak bize

"Amalar" yasak

Yapmasana

Öyle çok "keşke"lerim varki

Sanki söyleyecek öyle çok "ama"larım varki

Arkasına sığındığım dilimin ucuna gelipte,

öyle çok şey varki söyleyemediğim

Bir gün gelecek yeşereceğim gönül bahçende

Hergün bir çiçek olup

Hergün ayrı bir renge bürüneceğim

İşte o zaman söyleyeceğim sana

dilimin ucuna düşenleri

Şimdi

sensizliğimin uçurumlarındayım

Uzaklığın denizlerinde boğulmaktayım

Girdaplarındayım yalnızlığımın

Yokluğundayım

Özlemlerindeyim

"Keşke"lerdeyim

"ama"lardayım

Yüreğimin seninle olduğu yerdeyim