Bitmeyen Bir Yolculuk Arzusu Benimki

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Hergün yeni umutlarla merhaba diyorum güne

Takılıp mavi bir düşün peşine karışıyorum gökyüzüne

Bazan hissettiğim tek şey bir bulantı

Ne yüzler görmek, ne sesler duymak istiyorum

Hepsi her şey midemi bulandırıyor

Islak yastığım bile yabancılaşıyor bazan

Gözyaşlarım kurumuş üzerinde tuzlu lekeler bırakarak

BİTMEYEN BİR YOLCULUK ARZUSU BENİMKİ

En sona gitmek

Düşünmeden, yolların kıvrımlarında bırakıp duygularımı en sona gitmek

Uyumakta yetmiyor artık

Uyanık gördüğüm kabuslar uykumda da bırakmıyor peşimi

Ve korkuyorum

Gecenin karanlığından, günün puslu gri aydınlığından da

Yalnızlığıma sarılıyorum; tek huzurum

İçimde bir boşluk, midemde korkunç bir ağrı ve bulantımla yaşıyorum

Ağlamıyorum

Korkuyorum

Hayatımdan ve gelecekten yeni sözcüğünü siliyorum

Her yeni aynı eskiye dönüşecek biliyorum

Sakar bir çocuk misali dokunduğum her şeyi kırıyorum

Dokunmaktan ve dokunulmaktan da korkuyorum

Bir masal kahramanı olsaydım şayet kahinler yalnızlığa mahkum edildiğimi söylerdi

Mahkum muyum sahiden ya da ödülüm mü bu benim

Ne de olsa bir o var kalabalıkta, ıssızda

Yalnızlık her yerde

Mutluluk!
Mutluluk; dağlarda bir avuç kardı elime aldığım anda eriyen

Özgürlük! (Özgür müyüm?)

Ve YALNIZ MIYIM? (yalnızım)

Bir boşluğum her noktada

Korkuyorum

Kaçmak; zırhımı çıkarıp kaçmaya korkuyorum

Düşünmekten ve uyumaktan da

Gidip yol kıvrımlarına akıtmak istiyorum gözyaşlarımı

BİTMEYEN BİR YOLCULUK ARZUSU BENİMKİ
AMA
GİTMEKTEN KORKUYORUM

BİTMEYEN BİR YOLCULUK ARZUSU BENİMKİSİ

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bitmeyen Bir Yolculuk Arzusu Benimki Hergün yeni umutlarla merhaba diyorum güneTakılıp mavi bir düşün peşine karışıyorum gökyüzüne Bazan hissettiğim tek şey bir bulantı Ne yüzler görmek, ne sesler duymak istiyorumHepsi her şey midemi bulandırıyor Islak yastığım bile yabancılaşıyor bazan Gözyaşlarım kurumuş üzerinde tuzlu lekeler bırakarak BİTMEYEN BİR YOLCULUK ARZUSU BENİMKİ En sona gitmek Düşünmeden, yolların kıvrımlarında bırakıp duygularımı en sona gitmek Uyumakta yetmiyor artık Uyanık gördüğüm kabuslar uykumda da bırakmıyor peşimi Ve korkuyorum Gecenin karanlığından, günün puslu gri aydınlığından da Yalnızlığıma sarılıyorum; tek huzurum İçimde bir boşluk, midemde korkunç bir ağrı ve bulantımla yaşıyorum Ağlamıyorum Korkuyorum Hayatımdan ve gelecekten yeni sözcüğünü siliyorum Her yeni aynı eskiye dönüşecek biliyorum Sakar bir çocuk misali dokunduğum her şeyi kırıyorum Dokunmaktan ve dokunulmaktan da korkuyorum Bir masal kahramanı olsaydım şayet kahinler yalnızlığa mahkum edildiğimi söylerdi Mahkum muyum sahiden ya da ödülüm mü bu benim Ne de olsa bir o var kalabalıkta, ıssızdaYalnızlık her yerde Mutluluk! Mutluluk; dağlarda bir avuç kardı elime aldığım anda eriyen Özgürlük! (Özgür müyüm?) Ve YALNIZ MIYIM? (yalnızım) Bir boşluğum her noktada Korkuyorum Kaçmak; zırhımı çıkarıp kaçmaya korkuyorum Düşünmekten ve uyumaktan da Gidip yol kıvrımlarına akıtmak istiyorum gözyaşlarımı BİTMEYEN BİR YOLCULUK ARZUSU BENİMKİ AMA GİTMEKTEN KORKUYORUM BİTMEYEN BİR YOLCULUK ARZUSU BENİMKİSİ