Ay Dolunay Gönlüm Karanlıkta

Gün savruluyor zamanın bakışlarındanhüznün ağır kervanı bir tutkunun son basamaklarına doğru yol alıyorve ay dolun ve gönlüm karanlıkta

Bu gece boynu bükük bir karanfil olmasın gönül türkümüz,ki, duadan başka sığınacak bir kapı yok bu kör karanlıktadün bitti, bugün yaşanmıyor sensizyarın?
Yarının payımıza ne çıkaracağını ise yaradandan başka kimse bilmiyorve böyle bir belirsizlik,böyle yorgun akşamlarda kuytusuna sığınılan sıcak bir limandır zümrüt yeşili gözlerinGün boyunca hayatla mücadele eden yorgun yüreğim , gözlerinden bir yudum mutluluk almak için takılır yıldızların peşine

Git ve gel,gel-gitdenizin o dayanılmaz hırçınlığına göğüs gerer de yüreğim, bir senin hasretine dayanmazhasretin çetindir,hasretin ayaz kimsesiz bir sokak başında el ele verip efkarla dağıtır saçlarımı esen rüzgarlaama doldurmaz yerini esen rüzgar el ayak çekilir geceden sesin gelir,kokun gelir bir kelebek kanadında lakin yağmur yol vermez toz renkli rüyalara

Şimdi sevdiğim;sokakları yağmur kokan bu kentte sensiz girdiğim ve sessizce sokulduğumda gecenin koynuna senden bir damla umut getirir diye sevda sözleri ekiyorum yağmurun kalbineyeniden,yeni umutlarla başımı kaldırınca yastıktan,baş ucumda bir demet karanfil bulmak için

Ve gecenin saçları örtünce bu şehri karanfil bakışın,zümrüt yeşili gözlerin,çevirir gönlümü bahara ve sesin gelir ansızın kalkan bir yusuf tutan kuşunun kanat sesinde


alıntıdır