|
Prof. Dr. Sinsi
|
Can Dündar İn Kaleminden Afife Jale Ve Selahattin Pınar
sahne 1
1902 doğumlu Selahattin Pınar, Ticaret Mektebi'ni bırakıp müziğe başladı
Oysa babası eski Denizli milletvekili Sadık Bey, onun hukukçu olmasını
istiyordu
Bir gün Denizli'den gelen eşraf için kurulmuş bir sofrada Sadık Bey'e oğlunu
sordular; Selahattin de sofradaydı Sadık Bey o yokmuş gibi "Selahattin
çalgıcı oldu" dedi
Selahattin ayağa fırladı ve "Babacığım, rica ederim, ben çalgıcı değil,
sanatkârım" diye diklendi
Sadık Bey, pek sevimsiz bir küfürle yanıtladı bu çıkısı
Bunun üzerine Selahattin Pınar, ceketini alıp sofrayı terk etti Kapıdan
çıkarken döndü ve söyle dedi:
"Babacığım, bir gün gelecek, benim adımla anılacaksınız"
Sadık Bey, yani başında bulunan gaz lambasını oğluna doğru fırlattı Çıkan
yangını güç bela söndürdüler Selahattin kapıyı çarpıp çıkmıştı bileAsla
baba evine dönmeyecekti
sahne 2
1902 doğumlu Afife Jale, İstanbul Kız Sanayi Mektebi'nde okuyordu Ama onun
aklı tiyatrodaydı Oysa Müslüman kadınlara sahneye çıkmak yasaktı Buna
rağmen 16 yaşında talebe olarak Darülbedai'ye başvurdu ve kabul edildi
Babası Hidayet Bey, kızını bu sevdadan vazgeçirmek için çok uğraştı
Başaramayınca sertleşti Ona "kötü kız" dediği bir gün "Benim Afife diye bir
kızım yok" diye gürledi
Zaten Afife artık sahnede "Jale" adını kullanıyordu Sanatı için baba evini
terk etti
sahne 3
Hicaz makamındaki o Selahattin Pınar bestesindeki gibi, "Bir bahar akşamı",
rastlaştılar İstanbul Kuşdili çayırında Hafız Burhan konserinde
Selahattin Pınar, üstadın arkasında tambur çalıyordu Nicedir saz
salonlarının en sevilen besteci ve icracılarından biriydi
Afife Jale ise Darülbedai'de sahneye çıkarak "Tiyatrodaki ilk Müslüman
kadın oyuncu" olarak tarihe geçmiş, ancak tiyatro zaptiye tarafından
basılınca kapı önüne konulmuştu İssiz, sahnesiz ve kimsesizdi Acısını
yatıştırıcı haplarla dindirmeye çalışıyordu
İkisi de 25 yasındaydı
Belki de güftedeki gibi "İçimde uyanan eski bir arzu/ dedi ki yıllardır
aradığım bu/ simdi soruyorum büküp boynumu/ Ah, daha önceleri neredeydiniz"
dediler Ve evlenmeye karar verdiler
sahne 4
Gençliklerini acılar içinde harcamışlardı Evlenince hayat boyu
ıskaladıkları her şeyi birlikte yapmaya çalıştılar Evde saklambaç
oynadılar Bahçede enginar yetiştirip yarıştırdılar "Bir çocuk resmi"
kıvamında şiirler yazdılarPınar çaldı; Afife dinledi
Ancak güzel günler uzun sürmedi Afife, tiyatrosuz yaşayamıyordu ve
tiyatronun boşluğunu uyuşturucularla dolduruyordu Suriyeli bir eczacı onu
morfine alıştırmıştı
Selahattin Pınar, bir gün eşinin öğle uykusu için çekildiği odasının anahtar
deliğinden içeri baktığında, damarına morfin şırınga ettiğini gördü ve
çöktü Morfin için eczacıyla ilişkiye girmişti Afife
Ama Pınar, esine öfkeden çok, merhamet duyuyorduOnu hayata döndürebilmek
için çırpınmaya başladı Sürekli melankolik besteler yapar olmuştu
sahne 5
Çırpındılar, bu gidisi geri çevirebilmek için Olmadı! Selahattin Pınar,
kendisi de morfin tuzağına düşer gibi oldu Bunun üzerine Afife, "Terk et
beni" diye yalvardı ona
"Yoksa sen de mahvolacaksın,bırak beni gideyim" dedi
Pınar, 6 ay sonra Afife Jale'yi terk etti Simdi ikisi için de en kötü
yıllar başlıyordu Afife, kimsesiz ve beş parasız, tenha parklarda yatıp
kalkar, aşevlerinde karnını doyururken ayrıldığı eşinin kendisinin ardından
yazdığı şarkıları taş plaktan dinleyip ağladı
Ayrılık acısını yeni bir evlilikte dindirmeyi deneyen Selahattin Pınar ise
hiç birlikte yatmayacağı bu kadından kısa sürede ayrıldı
Son sahne
Afife Jale, kimsesizliğinin, terk edilmişliğinin, yoksulluğunun son durağı
Balıklı Rum Hastanesi'nde, bir deri bir kemik veda etti hayata Ölümü,
gazetelere haber bile olmadı Cenazesine 4 kişi katıldı Mezar yeri de
mektupları ve fotoğraflarıyla birlikte kaybolup gitti Unutuldu
Selahattin Pınar, Afife'nin ölümünün ardından paraladı kendini Nice
ölümsüz, hicran dolu besteye imza attı Son katıldığı radyo programında
"Hatıralar" şarkısını seslendirdi:
"Beni de alın koynunuza hatıralar/dolanıp kalayım bir an boynunuza
hatıralar"
Bir süre sonra müdavimi olduğu Todori meyhanesine gitti; doktorların yasak
ettiği ne varsa hepsini ısmarlayıp sofrayı döşetti Rakısını yudumlarken son
nefesini verdi
"Her yıl ölüm yıldönümümde mezarıma bir büyük rakı dökün" diye vasiyet etti
Son yolculuğuna mezarlıkta kendi bestesi çalınarak uğurlandı:
"Söndü yadımda akisler gibi aşkın seheri"
CAN DÜNDAR
can dundar,can dundar kimdir,can dündar,can dundar yazilari,can dundar yazıları,can dundar hayatı,can dundar şiirleri,can dundar siirleri,can dundar şiir,can dundar siir,can dündar com,can dündar yazılar,can dündar yazilari,can dündar yazıları,can dündar aşk yazıları,can dundar neden,can dundar in hazirladigi,can dundar com,can dundar in,www can dundar,can dundar e,www can dundar com,aşk can dündar,www can dündar com,can dündar babam,aşkları can dündar,can dündar hikayeler,can dündar mektupcan dündar uğur dündar,can dündar hikayeleri,can dündar bir kadın,can dündar bir kadın çocuktur,can dündar felluceyim ben,ben can dündar,can dündar kimdir,can dündar e mail,can dündar en,can dündar in,can dündar mail,www can dündar,youtube can dündar,can dündar yanlızlığa alışmalı,can dündar 1,can dündar 12,can dündar 14,
|