Birazdan Yıldırımlar Düşecek Kentin Sokaklarına

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Afrika nın bir bölümünde yaşayan kaplanlar arasında ilginç bir dayanışma örneği sergilenir

Güçlü yağmurlar beraberinde korkunç yıldırımlar taşırlar buralara

Adeta gökyüzünü yırtan yıldırımlar, yeryüzüne büyük bir gürültü ile inerler

Tarihin içinde tanrıların kavgası ya da öfkesiyle anılır Yıldırımlar

Sahici bir öfkenin yansımasına benzer gerçektende

İlginç olan bu şiddetli yağmurlar yağarken kaplanların birlikte gerçekleştirdikleri bir olaydır

Yoğun yağmurlar sırasında kaplanlar açık alanlara çıkarlar

Kısmen yıldırımlara karşı korunaklı açık alanlar

Çünkü ağaçların üzerine yıldırım düşmesi olasılığı fazladır

Büyük orman yangınlarına da neden olabilir bu yıldırım düşmeleri

Açık alana toplanan kaplanlar yere uzanırlar

Gurup halinde yere uzanan kaplanlar kafalarını birbirlerinin kafalarına yaslarlar

Tek bir şey yüzünden!

Eğer birinin üzerine yıldırım düşerse, diğerleri de onunla birlikte ölür

Yan yana, göğüs göğse, kafa kafaya duran kaplanlar böylece ölüme birlikte gitme yemini ederler

Birisi öldüğü anda diğerleri de ölsün diye

Birbirlerine sahip çıkmak adına

Dost olduklarını ispatlamak için

Ölümü birlikte karşılayarak birlikte olmanın en onurlu yüzünü taşırlar

Kimse ihanet etmeden ve bir an olsun oradan kalkmayı düşünmeden öylece beklerler muhtemel bir ölümü

Dostluğun ölümcül fedakarlığını paylaşırlar

Kimi zaman kentin için de böyle gurupların içinde olduğunuzu düşünürsünüz

Omuz omuza bir yaşam paylaşımında bulunduğunuzu

Statüler önemli olmaksızın yan yana uzanmış insanlar olabileceğinizi düşünürken çıldırtıcı bir şüphenin esiri olursunuz

“Acaba kalkarlar mı birden? Yıldırım düştüğü anda kalkabileceklerinin korkusu sarar bütün benliğinizi

Güvenemezsiniz

Herkes birbirinin yüzüne şüpheyle bakar

Kent, yıldırım düştüğünde yalnız, kalanların acı hikayeleriyle doludur

Her sokağında, tek başına ölenlerin hazin izleri vardır kentin

Emeğini, geleceğini, gülümsemelerini paylaşan insanların, müthiş bir gürültüyle üzerlerine düşen yıldırımların altında, hiç ummadıkları bir anda tek başına kalmanın çaresizliği okunur yüzlerden

Asıl soru sona kalanın kim olacağı sorusudur

Kimin hangi mazeretle kalkacağı

Ya da kimin yakın durduğu halde, diğerlerine temas etmediği

Bu yüzden kentin düşüş hikâyelerinde trajik bir yalnızlık vardır

Korkunun ve çıkarların, her şeye rağmen yaşamı kutsamanın verdiği bir ihanet duygusu

Her şey rağmen, onursuz da olsa, yaşamı kutsamanın tiksindiren yüzleri

Şimdi böyle bir tedirginlik duygusu taşıyorum kendi içimde

Kimseden emin olamıyorum sırf bu yüzden

Dahası gök gürültüleri duyulduğunda orada olabileceğimden bile kuşkuluyum

Bu kuşkular tek tek tüketiyor hepimizi

Yağmur yağıyor

Gök gürlüyor

Birazdan yıldırımlar düşecek kentin sokaklarına

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Birazdan Yıldırımlar Düşecek Kentin Sokaklarına Afrika nın bir bölümünde yaşayan kaplanlar arasında ilginç bir dayanışma örneği sergilenir Güçlü yağmurlar beraberinde korkunç yıldırımlar taşırlar buralara Adeta gökyüzünü yırtan yıldırımlar, yeryüzüne büyük bir gürültü ile inerler Tarihin içinde tanrıların kavgası ya da öfkesiyle anılır Yıldırımlar Sahici bir öfkenin yansımasına benzer gerçektende İlginç olan bu şiddetli yağmurlar yağarken kaplanların birlikte gerçekleştirdikleri bir olaydır Yoğun yağmurlar sırasında kaplanlar açık alanlara çıkarlar Kısmen yıldırımlara karşı korunaklı açık alanlar Çünkü ağaçların üzerine yıldırım düşmesi olasılığı fazladır Büyük orman yangınlarına da neden olabilir bu yıldırım düşmeleri Açık alana toplanan kaplanlar yere uzanırlar Gurup halinde yere uzanan kaplanlar kafalarını birbirlerinin kafalarına yaslarlar Tek bir şey yüzünden! Eğer birinin üzerine yıldırım düşerse, diğerleri de onunla birlikte ölür Yan yana, göğüs göğse, kafa kafaya duran kaplanlar böylece ölüme birlikte gitme yemini ederler Birisi öldüğü anda diğerleri de ölsün diye Birbirlerine sahip çıkmak adına Dost olduklarını ispatlamak için Ölümü birlikte karşılayarak birlikte olmanın en onurlu yüzünü taşırlar Kimse ihanet etmeden ve bir an olsun oradan kalkmayı düşünmeden öylece beklerler muhtemel bir ölümü Dostluğun ölümcül fedakarlığını paylaşırlar Kimi zaman kentin için de böyle gurupların içinde olduğunuzu düşünürsünüz Omuz omuza bir yaşam paylaşımında bulunduğunuzu Statüler önemli olmaksızın yan yana uzanmış insanlar olabileceğinizi düşünürken çıldırtıcı bir şüphenin esiri olursunuz “Acaba kalkarlar mı birden? Yıldırım düştüğü anda kalkabileceklerinin korkusu sarar bütün benliğinizi Güvenemezsiniz Herkes birbirinin yüzüne şüpheyle bakar Kent, yıldırım düştüğünde yalnız, kalanların acı hikayeleriyle doludur Her sokağında, tek başına ölenlerin hazin izleri vardır kentin Emeğini, geleceğini, gülümsemelerini paylaşan insanların, müthiş bir gürültüyle üzerlerine düşen yıldırımların altında, hiç ummadıkları bir anda tek başına kalmanın çaresizliği okunur yüzlerden Asıl soru sona kalanın kim olacağı sorusudur Kimin hangi mazeretle kalkacağı Ya da kimin yakın durduğu halde, diğerlerine temas etmediği Bu yüzden kentin düşüş hikâyelerinde trajik bir yalnızlık vardır Korkunun ve çıkarların, her şeye rağmen yaşamı kutsamanın verdiği bir ihanet duygusu Her şey rağmen, onursuz da olsa, yaşamı kutsamanın tiksindiren yüzleri Şimdi böyle bir tedirginlik duygusu taşıyorum kendi içimde Kimseden emin olamıyorum sırf bu yüzden Dahası gök gürültüleri duyulduğunda orada olabileceğimden bile kuşkuluyum Bu kuşkular tek tek tüketiyor hepimizi Yağmur yağıyor Gök gürlüyor Birazdan yıldırımlar düşecek kentin sokaklarına