Meleklerim

Bulutların arasına gizledim hayallerimi Ama sadece yağmur dan sonra çıkan gökkuşağı öncesi bulutlarınaSoğukluğunu hissederken, uzaklaştıkça yeryüzünden,İçim kıpırdanmaya başlıyor heyecandan

Kavuşabilme heyecanı sarıyor tüm bedenimiOnları yakalayabilmek, sıkıca sarabilmek hiç bırakmadan Yıllardır cebimde sakladığım umut meleklerimi salıveriyorum Sessizce, benden önce gidiverip tutuversinler diyeBirden kara bir bulut kaplıyor önümü

Koskocaman cüssesiyle kapatıveriyor bulutlarımı Azat ettiğim meleklerim geri dönüveriyorlar tekrar ceplerime usulcaYok oluyor bulutlarım göremiyorum Sonra bir şimşek çakıyor aydınlatıyor etrafımı Seviniyorum

Yine geliyor kara bulut koskocaman cüssesiyleVe ağlamaya başlıyor bulutlarım Bende dönüveriyorum ait olduğumu düşünemediğim yeryüzüme usulca, tıpkı ceplerimde ki meleklerim gibi