07-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Kilometreler
Her sabah aynı güne uyanıyoruz seninle
Güneşin yakıcılığını, suyun serinliğini hissediyoruz birlikte pencereyi açıp,
aynı gökyüzünü görüyoruz,aynı havayı soluyoruz
Çiçeklerin kokusunu çekiyoruz içimize
Yüreğimiz aynı heyecanla atıyor,
ışık saçıyor gözlerimiz parkta,sokakta oynayan çocuklara bakıp,
onların yüzündeki doyumsuz mutluluğu alıyoruz ikimizde,
Sonra bir yere yetişmenin telaşını yaşıyoruz
Özenle giyinip,düşüyoruz yollara Kentin kalabalığı,gürültüsü,tozu,
dumanı arasında varıyoruz gideceğimiz yere Bizi gören herkes sabah sabah o gülümsemenin,
o aydınlığın anlamını soruyor
Anlatılacak şey değil,anlatamıyoruz
Bunun sadece yaşandığı zaman anlaşılacağını biliyoruz çünkü
Bunalıyoruz bazen,işin temposunu öyle sıkıyoruz ki boğulacağımızı sanıyoruz
Sonra bir ses (ki o ses mutluluğun sesi) adeta yeniden hayata bağlıyor bizi
Bir kutu vitamin içmiş gibi yada bir koca çikolatayı yemiş gibi enerji doluyoruz
Gün yavaş yavaş çekilirken tatlı bir yorgunlukla tutuyoruz evin yolunu
İçimizdeki huzuru tarif edecek kelime bulamıyoruz
Aynı keyifle yiyoruz akşam yemeğini Kadehlerimizi şerefe kaldırıyoruz
umudun,mutluluğun,aşkın şerefine,,müzik dinliyoruz birlikte,şarkıcıya eşlik ediyoruz
Kahkahalarla birlikte,dökülüyor şarkının sözleri dudaklarımızdan
Sonra bir film izliyoruz
Birlikte gülüyoruz,ağlıyoruz ve korkuyoruz
Bir kitabın satırları arasında kaybediyoruz kendimizi
Bambaşka dünyalarda dolaşıyoruz Yavaş yavaş kapanıyor gözlerimiz
Yüzümüzde yine o aynı gülümsemeyle dalıyoruz
Her gece aynı uykuyu uyuyoruz seninle
Kilometreler mi?Sadece ayrıntı 
|
|
|