Serzeniş

Maillerini okudum tekrar Bişey var!
Ben kendi mutsuzluğumdan ve soğukluğumdan güç alan biriyim Senin söylediğin ilk insan Yani dünyayı tepetaklak etmeye hazır, saldırgan ve de güçlü
Ama kendimden güçsüz birini görünce buzları eriyo kalbiminin
Bu acıma anlamında değil, asla haddim değil sana acımak



İçimi ısıtıyosun sen, her ne kadar soğuk duruşlarının arkasına gizlensen de
Ve ben arınınca buzlarımdan çelimsiz bir ruh oluyorum
Direnişi kırılıyo ruhumun, kendime duvarlar arıyorum en baştan


Neyi, neden, nasıl bilmiyorum? Ama gelip seni tokatlamak istiyorum, bağırmak istiyorum Gücüm yettiğince dövmek istiyorum, şu kimsesiz duruşunu silmek için şu acıklı halini yoketmek için

Uyandırmak istiyorum uyuduğun aptal uykulardan seni sarsa sarsa

Ve neden bilmiyorum, gittinse de kaldınsa da senden nefret ediyorum Ama cevaplar arayamıyorum buna
Galiba güzel olan herşeyi istediğim gibi seni de istiyorum Şimdi değil, yarın değil, belki bu yıl bile değil Ama hayatımın biyerlerinde
Ve en başa dönüyorum Herkesi içime yapıştırdığım gibi üç saniyelik görüntülerini de içime yapıştırıyorum

İşte kişiliğim bu; isterik, hırslı ve ucuz
Kararktersiz insanlara o kadar alışmışım ki ve de onlari parmağımda oynatmaya, sağlam karakterler hem kışkırtıyo, hem de korkutuyo beni


Bir resim aklımda Sen uzağımda duruyosun Ama sana geldiğimi görmüyorum, senin arkanı dönüp gitmeni de hayal edemiyorum

Normal ben, buz tutmuş ben seni kapı dışarı iterdi sen kalmak istesen bile

Ne oluyorum bilmiyorum


25 sene sonra kendi kişiliklerimin arasında sıkışıp kaldım, hepsinden tokat yiyorum yüzüme
İçim yüzüme vurmaya başladı Zaten gittikçe iğrençleşiyorum, kendimden tiksinmelerim kusmalara dönüştü


Neyi neden yaptığımı bilmeden yaşamaya çalişıyorum Ona bile nefesim yetmiyo

Onu haketmediğim gibi, seni de haketmiyorum Kıytırık sitelerde ucuz geyikler çevirip kendimi oyalıyorum


Aslında sadece ölmek istiyorum