Hayat Askerlik Gibidir Komutan Kim İlk Günden Öğretilir

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Hayat askerlik gibidir

Komutan kim, ilk günden öğretilir

Şafak sayarsın ha babam

Bedelli şansın da yoktur, kısa dönemle de geçiştiremezsin

En uzun döneme boyun eğersin

Emir hep büyük yerden gelir, sen " başım üstüne" dersin

"Yemek yenilecek ye" der anan, topuk vurur selama durursun

Baban olur olmaza kızar, yer dayağı oturursun

Sonra hocaların alır sazı eline

"Ders çalışılacak çalış

"

"Okul kazanılacak kazan

"

"Okunup adam olunacak ol

"

18 yıl takvimlere atılan çentikler yetmez büyümene

Bitirdiğin acemilik, başladığın komando eğitimidir

Dikenli kollarını sonuna kadar açan hayat ise sadece senindir

Yeni komutanların olur, amirlerin müdürlerin

Yerine getirilecek yeni emirler, yenilecek yeni tokatlar, toslanacak yeni duvarların olur

Peş peşe eyvallah çekersin

Sonra yürek olur olmaz birine düşer

Apoletli-apoletsiz komutanların sıraya dizilip, tam tekmil emrederler

" Aşık olunmayacak olma

"

En yakın dostundan ana-babana kardeşine-bacına, büsbütün tamamına güler geçersin

Döner sırtını yürür gidersin

Meğer kanın ne kadar asiymiş, kalbin ne kadar cesur, beynin-mantığın ne kadar tutsak

Hayrete düşersin

Devrem gönül rütbe dinlemez, aşık olur öğrenirsin

Sevda borcu, vatan borcu gibidir

Bir karış toprağını nasıl vermezsen namerde, laf söyletmezsin sonuna kadar inandığın yarine

Gelir oturur yüreğinin minderlerine

Tek bayrak vardır artık semanda

Onun çehresi

Öyle farklı geçer ki zaman, bilmezsin mevsimler ne zaman değişti

Yemez yedirir, gülmez güldürürsün

Ne varsa elinde eteğinde, döker saçarsın önüne o üzülmesin diye

Sonrası yarin vicdanına kalır artık

Ya o da vatanı kadar sever seni, toz kondurmaz

Ya satmaya kalkar 3-5 kuruşa

Eğer en kötüsüyse karşına çıkan, çeker silahı dayar sırtına

Sonunu hazırlayan gözleri bir daha göremezsin

Böğründe koca bir kurşun deliği, gözlerinde kapkara kuyularla yaşamayı öğrenirsin sonra

Katilin ortada, kanın yerde kalır

Tüm fedakarlığın için "aşk sana minnettardır

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Hayat Askerlik Gibidir Komutan Kim İlk Günden Öğretilir Hayat askerlik gibidir Komutan kim, ilk günden öğretilir Şafak sayarsın ha babam Bedelli şansın da yoktur, kısa dönemle de geçiştiremezsin En uzun döneme boyun eğersin Emir hep büyük yerden gelir, sen " başım üstüne" dersin "Yemek yenilecek ye" der anan, topuk vurur selama durursun Baban olur olmaza kızar, yer dayağı oturursun Sonra hocaların alır sazı eline "Ders çalışılacak çalış" "Okul kazanılacak kazan" "Okunup adam olunacak ol" 18 yıl takvimlere atılan çentikler yetmez büyümene Bitirdiğin acemilik, başladığın komando eğitimidir Dikenli kollarını sonuna kadar açan hayat ise sadece senindir Yeni komutanların olur, amirlerin müdürlerin Yerine getirilecek yeni emirler, yenilecek yeni tokatlar, toslanacak yeni duvarların olur Peş peşe eyvallah çekersin Sonra yürek olur olmaz birine düşer Apoletli-apoletsiz komutanların sıraya dizilip, tam tekmil emrederler " Aşık olunmayacak olma" En yakın dostundan ana-babana kardeşine-bacına, büsbütün tamamına güler geçersin Döner sırtını yürür gidersin Meğer kanın ne kadar asiymiş, kalbin ne kadar cesur, beynin-mantığın ne kadar tutsak Hayrete düşersin Devrem gönül rütbe dinlemez, aşık olur öğrenirsin Sevda borcu, vatan borcu gibidir Bir karış toprağını nasıl vermezsen namerde, laf söyletmezsin sonuna kadar inandığın yarine Gelir oturur yüreğinin minderlerine Tek bayrak vardır artık semanda Onun çehresi Öyle farklı geçer ki zaman, bilmezsin mevsimler ne zaman değişti Yemez yedirir, gülmez güldürürsün Ne varsa elinde eteğinde, döker saçarsın önüne o üzülmesin diye Sonrası yarin vicdanına kalır artık Ya o da vatanı kadar sever seni, toz kondurmaz Ya satmaya kalkar 3-5 kuruşa Eğer en kötüsüyse karşına çıkan, çeker silahı dayar sırtına Sonunu hazırlayan gözleri bir daha göremezsin Böğründe koca bir kurşun deliği, gözlerinde kapkara kuyularla yaşamayı öğrenirsin sonra Katilin ortada, kanın yerde kalır Tüm fedakarlığın için "aşk sana minnettardır