07-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Neden Griyim
Kim istemez küçük bir çocuk gibi şımartılmayı, kendini dünyanın merkezinde hissetmeyi En az bir kişi için, o özel kişi için öncelikli olduğunu ve bir numara olduğunu bilmek kim istemez, bir oyunun parçası olmak yerine kendi gerçeğini yaratması insanların Kendi hayatının mimarı olmak ve yaratmak, her seferinde yaşadığı hayatı ve ne yaşadığını bilerek yaşamaktır Bence en anlamlı sevmeler her şeye rağmen gerçekleri bilerek ve o gerçeğin bir parçası olmayı kabul ederek yaşanan yaşatılan sevmelerdir Sanırım ben son zamanlarda fazlasıyla kendini rüzgarın kollarına bırakan yaprak misali bir yer bulamadım kendime, uzun zamandır savruluyorum Neyin doğru neyin yanlış olduğunu bulamıyorum, ama hep kendimi sorguluyorum hayatı ne kadar ciddiye alıyoruz, başka şekilde sorayım hayat bizi ne kadar ciddiye alıyor Sanırım her ikisine de aynı cevabı vereceğim tabi bu benim bakış açıma göre ” bizim düşündüğümüz” kadar Ne yaşadığımızı düşünüyorsak onu yaşıyoruz çünkü, kendini kandırmak ya da basit bir Polyanacılıktan bahsetmiyorum sadece gerçekçi olmanın ne kadar gerçekçi olduğunu sorguluyorum her şey bizim kafamızda diyorum Hani şu değiştireceklerimizi değiştirmek değiştiremeyeceklerimizi kabullenmek her ikisini ayırt edecek akıl hikâyesi vardır ya Çocukça saflığı çok önemsiyorum, aklın bulandırmadığı berrak bir hayattır çünkü onlarınki, acabalar ya da gereksiz duvarlar örülmemiştir hayatla aralarına, kendilerine sunulanı kabullenişlik ya da kesin bir ret vardır, siyah veya beyaz ama net, peki ben hala neden griyim Dostlarımız ne kadar dost ya biz, hayatımızın ne kadarı gerçek ne kadarı sanal, bunları düşünmek ne kadar doğru ya da biz kendini akıllı sanan delilermiyiz Bazen de arkadaş dost vs hiçbirşeyi düşünemezsin bir hoşluk olur içinde boşlukla birleşen bir hoşluk, mahzun benliğini sevgi dolu bir yüreğe yaslamak istersin Yalnızlıktan doğan bir bağlanış, evet doğru bunlar da var yaşamda, ne kadar yalnız, ne kadar kederli olursak olalım, yüreğimizi illede iyi olduguna inandıgımız birine yaslamak isteriz Ne yazıkki zamanla kalıcılıgı olmayan bu duygunun "aşk" olmadıgı da kendiliginden ortaya çıkar ama bu kirli yaşamın nadirde olsa temiz yüzüne rastlayabiliyoruz, birden aşka dönüşebiliyor böyle başlangıçlar
|
|
|