07-11-2012
|
#1
|
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Evet Yalnızım
Evet yalnızım 
Sadece bunu söyleyip susmak isterdim Ebediyen susmak Çünkü canım acıyor Konuştukça, arzuladıkça, özledikçe, en kötüsü yaşadıkça canım acıyor
İyiliklerim bile güçsüzlüğümden Güçsüzlüğümdendi, beni daha çok kırmasınlar diye kendimi adamalarım olmadık insanlara!
Evet yalnızım 
Çünkü ne zaman aşkla büyülensem, o çok eski korkum bana yaralı kendimi hatırlattı Ne zaman aşkla büyülensem, aynı anda ayrılığın o korkunç hüznü kalbimi yaraladı
Suç senin değil, özlemek değil, en büyük acı, bu giderek büyüyen boşlukmuş
En büyük dert
Kimi Özlediğini, Kimi Sevdiğini Bilememekmiş
Sevgili, öyle yanlış bir yerdi ki bu dünya, ben seni en çok karanlıkta kaldığım zamanlarda özlüyordum
Geceleri, kokuna hasret yatağımda ter içinde uyanmak, kendimin bile affetmediği bir bencillikle,
Kalbindeki Tek Aşkın Benim Ki Olması İçin GözYaşları İçinde Allah'a Yalvarmak Oldu  
Alıntı  
|
|
|
|