Camdandı Yüreğimin Ayakkabısı Zaten

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Unut/ma beni

Ruhum komada

Ruh ölür mü? Ruhlar/da ölür, yorulur senden öğrendim

Dinle/me, kalp atışlarımı

Onlar çoktan durdu

Nabzım karışmıyor artık, sesine!

Senin sokaklarında adımı heceledim hep

Adımı aradım yüzünün tutunaksız merdivenlerinde

Dilinden düşerken yerlere, kirpiklerine astım Ef'i, Sun savruldu bilmediğim bir kente, ayaklarının güzüne!

Ef-Sun düş'tü, kanadı

Sana her uzanışımda, üstüme bastın

Dib(-in)e vurdum en dibe!

Ruh katili! Acıyı ördün saçlarıma, gecelerimde ki yıldızları indirdin yeryüzüne, gülüşlerimi hapsettin duvarlarına! Beyaza leke düşer dedim, mürekkebin kirletti düşlerimi! Ay ışığı'ndan yıldızları (ç)alamıyorum, göğe ellerim uzandığında, ekleyemiyorum gözlerime, tekrar gülerlerdi belki! Yerine koy onları! Yakışmadılar yeryüzüne, tıpkı senin aşk(-ım)a yakışmadığın gibi!

Nefes diye soluklandığım hava, ciğerlerimi boğuyor

Parçalanmış ömrüme yama yapıyorum bıraktığın hüznü

Ama arada bir de düşünüyorum, delik deşik aldanmışlıklarım dururken sen değilsin bu mutsuzluğun nedeni

Hep koyu siyah yalnızlıktı taşıdığım, şimdi içine kırmızı damladı

Sol yanımda ki kesik, ihanetinin arsız dikeni! Sus, bana aşk de/me! Yoksu(l-n)luğunda peydahladığın, (p)hiçim ben! Ayazlar da üşüttüğün, gülüşlerinle emzirmediğin, sana aç bıraktığın! Suretimin aslı yok! Adım yok! Babam yok! Yoklukların içinde hiçim! Faili belli olan (h)***! Mezar taşıma adını yaz! Doğuşuma sevinmedin sevgili(m), ölümüme ağlasın melekler(in)!

Cesedimde parmak izlerin var! Yaşanmışlıklar(-ımız) tebessüm ediyorlar her köşede

Olay yeri inceleme ekipleri gelecek birazdan! Yalanları kuşan/ma

Tanrı inecek, anlatacak cinayetini!

Ne çabuk bulandım kırmızıya, siyahın masumiyetindeyken

Rahmim de kürtaj kırıntıları

Oluk oluk akıyor geceye kan!

Oysa prensestim ben ölmeden önce, camdan/dı yüreğimin ayakkabısı

Masallar değişti, büyüdük

Dedim ya; camdan/dı yüreğimin ayakkabısı zaten

Kırıldı(m)!

Gerçekleri kandıramaz kelimeler(in)

Gidemezsin dedin

Gittim

Öldürürüm dedin

Zaten ölüy(d)üm

Terkettin

Kaldın, kalandı terkeden! Yürek kapımı kapattım

Ayakkabımı eşiğine bıraktım

Bana el/veda(lar)

Özgürsün artık, yazılmayacak olsan da satırlarımda;

Günün aydın olsun Efsun'suz tümce

Yaşat/ma beni

Alıntı

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Camdandı Yüreğimin Ayakkabısı Zaten Unut/ma beni Ruhum komada Ruh ölür mü? Ruhlar/da ölür, yorulur senden öğrendim Dinle/me, kalp atışlarımı Onlar çoktan durdu Nabzım karışmıyor artık, sesine! Senin sokaklarında adımı heceledim hep Adımı aradım yüzünün tutunaksız merdivenlerinde Dilinden düşerken yerlere, kirpiklerine astım Ef'i, Sun savruldu bilmediğim bir kente, ayaklarının güzüne! Ef-Sun düş'tü, kanadı Sana her uzanışımda, üstüme bastın Dib(-in)e vurdum en dibe! Ruh katili! Acıyı ördün saçlarıma, gecelerimde ki yıldızları indirdin yeryüzüne, gülüşlerimi hapsettin duvarlarına! Beyaza leke düşer dedim, mürekkebin kirletti düşlerimi! Ay ışığı'ndan yıldızları (ç)alamıyorum, göğe ellerim uzandığında, ekleyemiyorum gözlerime, tekrar gülerlerdi belki! Yerine koy onları! Yakışmadılar yeryüzüne, tıpkı senin aşk(-ım)a yakışmadığın gibi! Nefes diye soluklandığım hava, ciğerlerimi boğuyor Parçalanmış ömrüme yama yapıyorum bıraktığın hüznü Ama arada bir de düşünüyorum, delik deşik aldanmışlıklarım dururken sen değilsin bu mutsuzluğun nedeni Hep koyu siyah yalnızlıktı taşıdığım, şimdi içine kırmızı damladı Sol yanımda ki kesik, ihanetinin arsız dikeni! Sus, bana aşk de/me! Yoksu(l-n)luğunda peydahladığın, (p)hiçim ben! Ayazlar da üşüttüğün, gülüşlerinle emzirmediğin, sana aç bıraktığın! Suretimin aslı yok! Adım yok! Babam yok! Yoklukların içinde hiçim! Faili belli olan (h)***! Mezar taşıma adını yaz! Doğuşuma sevinmedin sevgili(m), ölümüme ağlasın melekler(in)! Cesedimde parmak izlerin var! Yaşanmışlıklar(-ımız) tebessüm ediyorlar her köşede Olay yeri inceleme ekipleri gelecek birazdan! Yalanları kuşan/ma Tanrı inecek, anlatacak cinayetini! Ne çabuk bulandım kırmızıya, siyahın masumiyetindeyken Rahmim de kürtaj kırıntıları Oluk oluk akıyor geceye kan! Oysa prensestim ben ölmeden önce, camdan/dı yüreğimin ayakkabısı Masallar değişti, büyüdük Dedim ya; camdan/dı yüreğimin ayakkabısı zaten Kırıldı(m)! Gerçekleri kandıramaz kelimeler(in) Gidemezsin dedin Gittim Öldürürüm dedin Zaten ölüy(d)üm Terkettin Kaldın, kalandı terkeden! Yürek kapımı kapattım Ayakkabımı eşiğine bıraktım Bana el/veda(lar) Özgürsün artık, yazılmayacak olsan da satırlarımda; Günün aydın olsun Efsun'suz tümce Yaşat/ma beni Alıntı