Bugün Sana Sesleniyorum Vicdanım

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Bugün sana sesleniyorum vicdanım! Uzun zamandır yapmaya korktuğum bir şeyi yapıyorum: Seninle yüzleşiyorum

Zor hele de benim gibi bir insan için çok zor; bilemezsin

Benim gibi gözyaşlarına sığınıp da hüzünlerin ardına saklanan biri için bu nasıl zor bilemezsin

Tam da bu ilk ve son olacak derken

Tam da kalbimi sonuna dek açıp hayallerime kavuşmanın sevincine varacakken

Yine bir engel bir engel daha çıkacak; biliyorum

Farklı olan ne var ki hayatımda? Doğduğumda bu yana hangi şey değişti ki hayatımda bu değişsin? Eminim yine gelip acıtacak biri canımı

Ancak bu defa korkup da yalanlara saklanmayacağım! Sahte gözyaşlarına ortak olmam bundan sonra; bana gerçek bir kader lazım

Üzülmek acı yalnızlığım

Bunlardan korkmuyorum; hayatımın birer parçaları onlar artık

Ayrılmam mümkün değil ayrılamam bu vakitten sonra onlardan

Söyle bana ne yaparım ben yalnızlığım olmazsa? Kim siler kanlı gözyaşlarımın ucunda biriken günahlarımı? Kim sahip çıkar bana en zor zamanımda? Yalnızlığım olmasa kim dönüp de bir damla gözyaşı döker benim için?

Hayat bu deriz ya hani hep; hayat bu gelir geçer

Üzülmeye değmez deriz

Doğru mu ki acaba? Üzülecekken "değmez" diyerek arkaya atmak doğru mu? Doğru mudur acıları ikinci plâna atmak? İnsan öyle olunca daha çok patlamaz mı kimi zaman? O duyguyu yaşayacak olsa her gün yarım saat ağlayacağı yerde patlayacak hâle geldiğinde günlerce ağlaması

İç acıtmaz mı? Anında yaşamak lazım her şeyi; o anda ağlayıp o anda gülebilmek

Alışabilmek için çaba sarfetmek lazım sonu gelmeyen hüzünlere

Aşk!

Peki ya o ne olacak şimdi? Böyle devam ederse kim bakacak aşkın yüzüne? Aldatanlar acı verip aldatılanlar acı çekerken; hiç mi düşünülmez ortada kalanların durumu? Yolda gördüğüne ilân-ı aşk edenlerin yanında onlara cevap verenlerin günahını kim ölçecek? Hasreti körükleyen o kadar çok engel var ki! Kelepçe vurabilmek imkansızlaşmışken kim tutup da sayacak tüm bunları? Ama olsun!

En güzel aşk zor olandır derler

Beklemek de güzel hasret de güzel kimi zaman

Yanındayken ona sarılabilmenin yanı sıra uzağındayken onun için gözyaşı akıtmanın nasıl bir duygu olduğunu da bilebilmeli insan

Belki de ihtiyacımız olan tek şey vicdanımızla yüzleşebilmek

Ben ne yaptım neden yaptım kim soktu tüm bunları benim aklıma gerçekten kalbimden geçenler mi bunlar?

Sorgulayabilmek kendimizi

Ancak yalnızca kendimizi

Bir başkasını değil; hayat tek kişiliktir

İşte kalbimden geçenlerin dile gelmiş hâliydi tüm bu konuştuklarımız

Bir gün tekrar çıkacağım karşına; göreceksin nasıl değiştiğimi

Bekle ne demiştik; BEKLEMEK DE GÜZEL!

Alıntı

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bugün Sana Sesleniyorum Vicdanım Bugün sana sesleniyorum vicdanım! Uzun zamandır yapmaya korktuğum bir şeyi yapıyorum: Seninle yüzleşiyorum Zor hele de benim gibi bir insan için çok zor; bilemezsin Benim gibi gözyaşlarına sığınıp da hüzünlerin ardına saklanan biri için bu nasıl zor bilemezsin Tam da bu ilk ve son olacak derken Tam da kalbimi sonuna dek açıp hayallerime kavuşmanın sevincine varacakken Yine bir engel bir engel daha çıkacak; biliyorum Farklı olan ne var ki hayatımda? Doğduğumda bu yana hangi şey değişti ki hayatımda bu değişsin? Eminim yine gelip acıtacak biri canımı Ancak bu defa korkup da yalanlara saklanmayacağım! Sahte gözyaşlarına ortak olmam bundan sonra; bana gerçek bir kader lazım Üzülmek acı yalnızlığım Bunlardan korkmuyorum; hayatımın birer parçaları onlar artık Ayrılmam mümkün değil ayrılamam bu vakitten sonra onlardan Söyle bana ne yaparım ben yalnızlığım olmazsa? Kim siler kanlı gözyaşlarımın ucunda biriken günahlarımı? Kim sahip çıkar bana en zor zamanımda? Yalnızlığım olmasa kim dönüp de bir damla gözyaşı döker benim için? Hayat bu deriz ya hani hep; hayat bu gelir geçer Üzülmeye değmez deriz Doğru mu ki acaba? Üzülecekken "değmez" diyerek arkaya atmak doğru mu? Doğru mudur acıları ikinci plâna atmak? İnsan öyle olunca daha çok patlamaz mı kimi zaman? O duyguyu yaşayacak olsa her gün yarım saat ağlayacağı yerde patlayacak hâle geldiğinde günlerce ağlaması İç acıtmaz mı? Anında yaşamak lazım her şeyi; o anda ağlayıp o anda gülebilmek Alışabilmek için çaba sarfetmek lazım sonu gelmeyen hüzünlere Aşk! Peki ya o ne olacak şimdi? Böyle devam ederse kim bakacak aşkın yüzüne? Aldatanlar acı verip aldatılanlar acı çekerken; hiç mi düşünülmez ortada kalanların durumu? Yolda gördüğüne ilân-ı aşk edenlerin yanında onlara cevap verenlerin günahını kim ölçecek? Hasreti körükleyen o kadar çok engel var ki! Kelepçe vurabilmek imkansızlaşmışken kim tutup da sayacak tüm bunları? Ama olsun! En güzel aşk zor olandır derler Beklemek de güzel hasret de güzel kimi zaman Yanındayken ona sarılabilmenin yanı sıra uzağındayken onun için gözyaşı akıtmanın nasıl bir duygu olduğunu da bilebilmeli insan Belki de ihtiyacımız olan tek şey vicdanımızla yüzleşebilmek Ben ne yaptım neden yaptım kim soktu tüm bunları benim aklıma gerçekten kalbimden geçenler mi bunlar? Sorgulayabilmek kendimizi Ancak yalnızca kendimizi Bir başkasını değil; hayat tek kişiliktir İşte kalbimden geçenlerin dile gelmiş hâliydi tüm bu konuştuklarımız Bir gün tekrar çıkacağım karşına; göreceksin nasıl değiştiğimi Bekle ne demiştik; BEKLEMEK DE GÜZEL! Alıntı