07-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
O Vedalardan Biri
Kitap okuyordu adam, dalgındı  
Kadın yaklaştı yanına, hafifçe eğilip sordu ;
- Kırgın mısın bana ?
- Neden ?
- Biliyorsun nedenini  
Böyle olsun istemezdim, istemezdik  
- Olur bazen, istemeden planlamadan yaşanır bişeyler 
- Yine de özür dilemek istiyorum ben 
Güzel bir yolculuktu  
Yol öylesine güzeldi ki 
Üzerindeki engelleri farkedemedik biz 
Çünkü birbirimize bakıyorduk hep  
- Haklısın gözümüzü kamaştırdı yolun güzelliği  
- Öylesine daldık ki  
Bir sonu olabileceğini aklımıza bile getirmedik değil mi ?
Şimdi o sondayız işte 
- Hep konuştuk aslında 
Güzel şeyler konuştuk 
Kırmadık birbirimizi  
Bak şimdi bile öyle  
Vedalaşırken bile aynıyız 
- Bir çıkar yoktu bu yakınlaşmada, bir beklenti yoktu 
Belki o yüzden güzeldi 
- Bazı şeyler için geç kalınmıştı, farkedemedik biz 
Ben mutluyum seni tanıdığıma 
- Alışmak çok zor olacak  
- Benim için kolay mı sanıyorsun ?
Günaydınlarım, iyi akşamlarım sahipsiz kaldı  
- ?
- Onların yerine ? kendine iyi bak ? demek varmış  
Ama ben hiç sevmem ki bu cümleyi  
Veda anlarını düşündürür bana 
- ?
- Sussanda anlıyorum içinden geçenleri 
- Düşünüyorum  Senden önceye dönmek ne tuhaf !
- Bak, Milattan önce gibi oldu bu  
- Senden sonrayı sevmiştim ben oysa ?
Başka bişeydi o  
Ne anlatabilirim ne de tahmin edebilirsin 
- Sen ve ben  Biz olmuştuk  
- Biz olmuşken, tekrar sen ve ben olmak  
Yapacak birşey yok Bitmeli  
- Daha fazla yorulmadan, incitmeden birbirimizi  
Dost kalmak adına, yaralanmayalım daha çok o zaman  
- Peki canım, hoşçakal  
- Nasıl ayrılık bu ?
" Canım hoşçakal, hoşçakal bitanem " ?
- Severek ayrılmak bu olmalı belkide  
- Ne saçma ?
- Hayat saçma değil mi zaten ?
Bu da kaybolup gider biyerlerde  
- Keşke bitmese  
- Ama bitti, bittik  
- Hoşçakal  
- Sen de  
Kadın kapıyı çekip, çıktı yavaşça 
Adam pencereden baktı uzun uzun  
Kadın gözden kaybolurken 
Gözlerinden süzülen yaşlara engel olamıyordu ikiside  (
|
|
|