Gurbetin Acımasızlığı

Ayşe ortaokul ikinci sınıfa kadar başarılı bir şekilde okudu Gelirlerinin az olması sebebiyle babası onu okula daha fazla gönderemedi İki yıl sonra, komşularının Fransa'da çalışan küçük oğlu Recep efendinin, kızlarıyla evlenme isteğini de bir şans kapısı diyerek geri çevirmediler Sade bir düğün yapıldı

Ve Sirkeci'den kalkan bir trenle 1980 yılının Aralık ayında Ayşe gurbet yollarına düştü


Recep efendiyle karısı arasında on yaş fark vardı Önceleri çok güçlük çekmesine rağmen gurbetin acımasızlığı ile, kocasının anlayışsızlığı Ayşe'ye epey tecrübeler kazandırdı Aklı ve anlayışıyla bütün zorluklara karşı dirençli olabileceğini her haliyle gösteriyordu

Evliliklerinin beşinci yılında bir erkek çocukları dünyaya geldi Ayşe hamile kalıncaya kadar da kocasının suçlamalarıyla karşı karşıya kaldı'Hatta sen kısırsın seni boşayacağım' tehditleriyle Ayşe'ye söylemediği söz kalmadı

Ama sonraları doktorlar, tedavi gören her ikisinden kusuru, Ayşe'de değil onda bulmuşlardı

Patronundan gördüğü baskılarla beraber ağır işlerde çalıştırılması Recep efendinin sinirlerini iyice gerginleştirmişti Baskılar sadece iş yerlerinde kalmıyor, evlere ve aile hayatına kadar yansıyordu Kocasının stresten uyuyamadığı gecelerde, Ayşe de uykusuz kalıyordu

Yabancı olmak ve bu şekilde para kazanmak gurbette kolay değildi Dışarıdan hoş görünen bir çok şey gibi gurbet hayatı 'alamancılar' süslemesi içinde gerçeği yansıtmıyordu? Ayşe bunları düşünürken yarınlara taşınacak acı hatıraları da kalbinden asla çıkaramıyordu

Dört yaşındaki çocuklarının koltuğun üzerinde uyuduğu bir sırada, havanın soğuk olmasını da düşünen Recep efendi:

'Hanım çocuk uyurken mağazaya gidip gelelim' dediAyşe bir an için tereddüt ederek kendi kendine mırıldandı: 'Hadi çocuğa bir şey olursa? Durup dururken gene kocamı kızdırmayayımGurbet hayatı zaten sabrını tükettiHer halde çabuk gider geliriz

Dışarıda hava da çok soğuk'

Recep efendi karısının kendi kendine söylendiğini fark edince:

- Bir şey mi dedin?

- YoooKendi kendime mırıldandımHava da çok soğukHiç olmazsa çocuğumuz üşümez

- Ben de aynı şeyleri düşünmüştüm

Evleri Paris bölgesinde bulunan Argenteuil'de idiÇok konforlu da sayılmazdı

Gidecekleri mağaza ise arabayla on dakikalık mesafedeydi Aceleyle evlerinden çıktılar

Alışveriş süresi yaklaşık iki saat sürdü Yol bir trafik kazasıyla iyice kapanmıştı Ayşe'nin içinde bir sıkıntı vardıZaman

zaman bu boğazında adeta düğümleniyor, nefesi kesiliyordu

Kocasını da endişelendirmemek için oradan buradan konuşarak zaman kazanmaya çalışıyorduBiraz ilerideki kaza yerine giden ambulans sirenleri, polis araçları da onlara iyi etki bırakmıyordu

Nihayet yol açıldı Her ikisi de derin nefes aldılar Ve kazasız belasız evlerinin önüne geldilerArabalarından inerken Recep efendi karısına:

- Sen hemen yukarı koşBelki çocuk uyanmıştır

Ayşe evin anahtarlarını kocasından almayı unuttuğunu, fark edince geri döndü;

'Hay aksilik anahtarları almayı unuttum' diyerek kendisine doğru gelmekte olan kocasından onları aldı ve tekrar üçüncü kata çıktıKapıyı açtığı zaman küçük Ali'nin elinde büyük bir bıçak vardıSalonda bulunan yeni alınmış deri koltukları bu bıçakla kullanılamayacak hale getirmişti

Recep efendi içeriye girdiğinde çılgına döndü İri elleriyle küçük Ali'yi dövmekle kalmadı Onun ellerini sert bir iple bağlayarak banyo küvetinin içine attıVe dışından kapıyı kilitledi,'Şimdi koltukları parçala bakayım gücün yeterse' diye bağırdıSert ve kendi kendini kontrolden çıkmış kocasının bağrışmaları karşısında Ayşe için için ağlayarak titriyordu, 'Koltuğu her zaman alabiliriz ama çocuğuma, biricik evlâdıma bir şey olursaBen ne yaparım o zaman? ' diyordu içinden, ağlarken babasının iri elleri altında ve gürlemeleri karşısında yardım bekleyen, annesine beni kurtar dercesine küçük Ali'nin bakışları, unutulacak gibi değildiAyşe bütün hayatını etkileyecek bu anı asla unutamayacaktı

Aradan üç saat geçmiştiKapılarının önünden sesler geliyordu Sonra kapılarının zili çalındı Komşuları Dursun bey ve Hilal hanım küçük çocukları Ferhat ile ziyaretlerine gelmişlerdi

- Recep efendi misafir kabul eder misiniz?

Ayşe çok sevindi Zihninden 'çocuğum şimdi kurtulacak' diyordu Ve yürekten:

- Buyurunbuyurun! dedi

Komşularının altı yaşlarındaki çocukları Ferhat annesine sessizce:

- Anne Ben Ali ile oynamak istiyorum

- Sahi Ali nerede bizim çocuk, onunla oynamak istiyor

Recep efendi ve Ayşe önce birbirlerine bakıştılar Sonra Ayşe dayanamadı:

- Biz çocuğumuzu, uyurken evde bırakarak Carrefour'a gitmiştik Orada iken uyanmış Bizi bulamayınca mutfaktan büyük bir bıçak alarak rast gele üzerinizdeki oturduğunuz yeni deri koltukları parçalamış Kocam her gördüğünde sinirlenmesin diye ben biraz evvel, üzerlerine battaniye örttüm

- Hilal Hanım:

- Sonra ne oldu?

- Beyim çok sinirlendi

Ayşe gözyaşlarını tutamayarak

- Önce iyice dövdü sonra



- Sonra ellerini bağlayarak banyo küvetinin içine attı

Dursun Bey:

- Ne zaman oldu?

Recep efendi:

- İki üç saat oldu

Hilal Hanım:

- Yani üç saattir küçük Ali, banyoda

demekSizde hiç insaf yok mu?

Hilal hanım ve Dursun Bey yerlerinden fırlayarak banyoya koştular

Hilal Hanım:

- Bir de üstelik küçük, minicik yavrunun üzerine kapıyı kilitlemişsiniz Bu olacak iş değil Yazıklar olsun size

Hilal hanım, Recep efendiye dönerek

- Sonra hanımına baskı yapa yapa bu duruma

düşürdünÇocuğunun bu hali karşısında korkudan hissiz kalacak kadarSen ne biçim adamsın be!

Dursun Bey hanımına eliyle dokunarak sessizce:

- Fazla ileri gittin Ağır konuşma Zaten adamların başı dertte

Banyo kapısı açıldığın da küçük Recep banyo küveti içerisinde uyuyordu Ayşe fırladı ve çocuğunu bağrına bastı Elleri mosmor olmuştu Uyanan Ali'nin ellerini misafirleriyle çözdüler Ama morluk dakikalar geçmesine rağmen kaybolmamıştı

Dursun Bey:

- Çocuğu acele hastaneye götürmemiz lazım Kangren olabilir

Ayşe ve Recep efendi komşularının bu sözleri karşısında donup kalmışlardı

Hepsi iki araçla hastaneye gittiler

Acil serviste bütün müdahalelere rağmen, küçük Ali'nin iki eli birden kesilmişti Hastane çalışanları dahi olay karşısında gözyaşlarını tutamamışlardı

Küçük Ali, artık bundan sonra oyuncaklarını iki eliyle tutarak oynayamayacaktıAnnesinin ve babasının ellerinden tutamayacaktıÇok sevdiği Afyon'daki dedesine resim yapıp gönderemeyecekti Asker dahi olamayacak

Mektup dahi yazamayacaktı Ve en önemlisi koltukları bir daha parçalayamayacaktı

Ya annesi ve babası küçük Ali'nin yeni dünyasında eskisi gibi olabilecekler miydi? Babası bir daha bağlıyacak bir el bulamayacak Onun elleriyle verilecek bir bardak sudan dahi her ikisi mahrum kalacaklardı

Aradan üç gün geçmişti Küçük Ali, akşam üstü yavaş yavaş babasına yaklaştı Babası başını kaldırarak, oğlunun, hüzünlü haliyle bir şeyler söylemek istediğini fark etti

- Babacığım bundan sonra yaramazlık yapmayacağım Size söz veriyorumBir daha bıçaklara da dokunmayacağım Uyuduğum zaman, siz evde olmazsanız bile yatağımdan aşağıya inmeyeceğimNe olur babacığım doktor amcalara söyle de benim ellerimi geri taksınlarNe olur babacığım bana ellerimi geri versinler!

Recep efendi, bu sözler karşısında dayanamadıÇocuğuna iyice sarıldı

KokladıBu son olacak diyorduBir naylon torba içerisine bir şeyler koyduHanımına baktıKüçük Ali babasının arkasında idi Bir ara göz göze geldilerSonra kapıyı dışarıdan kapayarak aşağıya indi Arabasıyla evin önünden uzaklaştı Ayşe ve küçük Recep pencereden onun gidişini gözlediler Evlerinin önündeki ışıksız caddede gözden kayboluncaya kadar

Hanımına 'Allahaısmarladık' bile dememişti Uzun süre kocasından haber alamayan Ayşe, gece yarısı Emniyet Müdürlüğü'ne gitti Evden çıktıktan sonra bir daha eve dönmediğini bildirerek, kocasının bulunmasını istedi

Eve geldikleri zaman Ayşe kocasının koltuk üzerine bıraktığı gömleğini kokladı Kendi kendine: 'Recep her şeye rağmen ben seni seviyorum Seni bu hale getirenler utansın' dedi

Annesinin ağladığını gören küçük Ali:

'Anneciğim babam bir daha eve dönmeyecek mi? Yoksa benim ellerimi istemek için doktor amcaların yanlarına mı gitti? Ne olursun anneciğim babama söyle de doktor amcalar ellerimi geri taksınlar Ben oyuncaklarımla oynayamıyorum'

Ayşe çocuğunun bu sözleri karşısında gözyaşlarını tutamadı Kucağındaki yavrusuyla koltuk üzerinde uyuyakalmıştı

Ertesi günü, sabahleyin iki polis memuru evlerine geldi Kocasının bir ağaca bağladığı iple, kendisini asarak intihar ettiğini, kimlik kartını da üzerinde bulduklarını kaydettiler

Ellerini kaybeden çocuğu için gözyaşı döken bir ananın henüz gurbetteki çilesi bitmemişti Gözyaşları kurumadan karşılaştığı diğer bir olay, onu başka bir dünyada yapayalnız bırakmıştı

Kocasının işyerinde gördüğü baskıların izleri üzerinde hayatını küçük Ali'yle sürdürecektiYüreğine çivilenmiş acılara rağmen