Konu
:
Yakan Top
Yalnız Mesajı Göster
Yakan Top
07-11-2012
#
1
Prof. Dr. Sinsi
Yakan Top
YAKAN TOP
Ata sporumuz yakan top çocukken en çok sevdiğimiz ve oynadığımız oyundu
Bazı yerlerde yakar top diye de adlandırılırdı
Gerçi değdiği zaman çok yakmıyordu ama isimi böyle konmuştu… Oyunu oynayacağımız zaman kimse birbirinin zilini çalmazdı çünkü evde durduğumuz saatler Genelde acıktığımız zaman dilimleriydi onun dışında hep sokaktaydık… Genelde bizlerden büyük biri seslenirdi “yakan top oynayanlar buraya diye” hepimiz toplanırdık oynadığımız alan genelde belliydi
Oyun alanında herkes toplandıktan sonra belki de oyundan daha da yorucu olan iş takım kurmaktı
Herkes iyi oynayanları takımına almak isterdi
Baktık ki zaman çok geçmiş takımları bir türlü kurulmuyor kura çekerdik
Genelde birinci ve ikinci kur’a mızıkçılar tarafından kabul edilmezdi üçüncü kurada takımlar kurulurdu
Genelde çok mecbur kalınmadıkça küçük çocuklar takıma alınmazdı onlar mahallenin nohut ve fasulyesi sayıldığı için ve çabuk yanacakları düşünüldüğü için; kenarda durun oyunu terk eden olursa sizi alırız diye avuturduk
Eğer çok iyi oynuyorsan herkes senin peşindedir
Seni takımına almak isterler tabiî ki bu sizin için bir gurur vesilesidir
Bazen büyüklerimizde oyunlara katılırdı
Ve kenarda hatırı sayılır bir kalabalıkta maçı izlerdi…
Çocukluk işte kızlarla oynaması daha zevkliydi… Onları topla yakmanın daha kolay olacağını hep düşünürdük ve onları yakmak daha çok hoşumuza giderdi veya yandıktan sonra yaptıkları mızıkçılık bize nedense zevk verirdi
Ama bazen çetin ceviz kızlarımızda olurdu onları yakmak meseleydi…
Oyunun en güzel yanı topu havada yakalayıp “CAN” almaktı
Bir can almak için canımızı verirdik ne günlerdi hey!
O top bize değmesin diye yapmadığımız cambazlık kalmazdı
Sırılsıklam olurduk
O oyunu oynayıp ta kilo almak mümkün mü?
Sevdiğimiz birisi yanmış ise elde ettiğimiz can hakkıyla onu seçip oyuna almak ne güzeldi kendimizi kahraman gibi hissederdik…
Top değince yandık mı üzülerek çıkardık veya birisini top ile vurduk mu çılgınca sevinirdik arkadaşlarımıza taktikler verirdik yerden at diye topu yakalayıp ta can almasın diye…
Bazen de top değdi mi değmedi mi tartışmaları oyuna bayağı bir ara verdirdi… Değdi mi değmedi mi diye tartışılır bilinen tüm yeminler edilirdi…
Ortada tek kalmak çok güzel bir duyguydu kenarda arkadaşlar sana tezahürat yapıyor dokuza kadar topu değdirmeden kalırsan tüm oyun arkadaşların tekrar oyuna girecek
Tüm umutlar sende sanki ülke yi kurtaracaksın o bilinçle ortadasın tüm arkadaşların kaderi senin elinde birazcık gururla ve bir kahraman edasıyla olmadık çılgınlıklar yapardık
Oyunun bitiş süresi yoktu ya çok yorulacaktık veya annemizin onlarca kez seslenmesi sonucunda oyunu artık çok tükenirsek bırakırdık
Gözünde gözlük kamburlaşmış bir vaziyette; Çocukluğu bilgisayar başında sanal oyunlarla geçiren Şimdiki çocuklara çok acıyorum
Prof. Dr. Sinsi
Kullanıcının Profilini Göster
Prof. Dr. Sinsi Kullanıcısının Web Sitesi
Prof. Dr. Sinsi tarafından gönderilmiş daha fazla mesaj bul