07-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Bahar Ve Ayrılık
Bahar, alıp başını gitmelerin mevsimidir Sebepsiz yere bazen  Önünü ardını hesaplamadan  Hesapsız, kitapsız çekip gitmelerin mevsimidir bahar  
Bir bakarsınız kekik kokulu bir nisan sabahı koparıp alıverir sizi hayattan  Çiçek açmış bir kiraz ağacının hayaliyle yollara düşersiniz
Demir alır gönlünüzün limanındaki gemiler  Açılır gidersiniz  
Aradığınız belki yüzülmemiş denizlerdir, belki keşfedilmemiş sevdalar, belki hiç yazılmamış satırlar  
Yüzmenin, sevmenin, yazmanın heyecanıyla coşarsınız
Dünyaya sırtınızı dönüp yürürken, o yaşanmamışlıkların izini sürersiniz kuytularda  Ve çoğu zaman kendinizle karşılaşırsınız umulmadık bir köşebaşında  
Elele tutuşur yürürsünüz içindeki çocukla  
O'nu büyütmekten korkarak  
Önünde bir nisan sağanağı varsa, geriye dönüp bakası gelmez insanın  
Oysa fotoğrafları henüz tazedir dünün ayazlı gecelerinin  Kışı birlikte aştığınız dostluklar sımsıcak durur yüreğinizde  Sadakatin ve yerleşikliğin güvenli kolları huzur vaadeder ardınız sıra  
Gel gör ki baharın kokusu dayanılmazdır Ilık bir rüzgar ruhunuzdaki isyanı okşar "Hadi sokağa" diye bağıran sirenler çalar içinizden  Derinliklerinizde tutuşturulmayı bekleyen alevler kıvılcımlanır Kalbinizden havalanan güvercinlere şaşakalırsınız
Sanki gitmek sadakattir: kalmaksa ihanet  
100 günü aşkındır bu köşede Yeni Yüzyıl hafta sonlarında birlikte olduk sizlerle  
Güldük çoğu zaman ya da kızdık öfke dolu sözcüklerde  Mahzunlaştığımız da oldu, çocuklaştığımız kadar  
Yeni sözler söyleme derdine düştük, eskiye sırtımızı dönmeden  
Zorlu bir kışı, kırık dökük satırları ufalayıp ateşleyerek geçirdik
Yeni bir yüzyılın silueti gülümsedi siz sayfaları çevirdikçe  "Ha doğdu, ha doğacak" denilen gazete, yeni kızlar, yeni oğlanlar doğurdu yeni doğacak bir yüzyıl için  
Sonra nisan geldi 
Sokakta direnilmesi imkansız bir çimen kokusu  içinin bir yerinde yuvadan erken ayrılmanın, sokakta hırpalanmanın korkusu 
Lakin bahara söz geçirmek ne mümkün 
Bir kez çiy düşmeye görsün kış mahmuru bedenlere  
  Coşkuları dizginleyebilene aşkolsun  
Bu yüzden izin istiyorum sizlerden  Bu köşe (kış köşesi) baharla buharlaşıyor
Geriye bakınca hüzünleniyorum elbet  
Çünkü geride güzel bir doğuma ortak olmanın tatlı heyecanı var Ve paylaşılmış köşelerde benzer duyarlılıklar  Ve sımsıcak dostluklar  
Ama önümsıra yüzülmemiş denizlerden iyot kokuları çarpıyor burnuma  Yeni Yüzyıl'ın ilham verdiği baharlar çağırıyor
Şimdi gitmek sadakattir, kalmaksa ihanet  
O yüzden bir an önce kanatları takıp, uçmakta yarar var  Yeni baharlarda, yepyeni bahar şarkıları söyleyebilmek için  
Hep beraber  
|
|
|