07-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Gülüşlerinle Alkışla Beni
Gülüşlerinle Alkışla Beni - Gülüşlerinle Alkışla Beni Hikayesi
Bir aşkın bitişi, bir nehrin kuruyuşuna benzermiş Ben senin, o nehri kuruttuğun satırlarından geldim sevgili  
Satırlarından geldim birkaç saat önce  
Uzun zamandır okumadığım ve özlediğim satırlarından  Sessizliğin fazlasıyla konuşkandı  Beni bir zamanlar anladığına inandığım satırlarından geldim, yürekli sevginden  
Gülüşlerim sende kaldı demiştim, doğruymuş Seni okurken birden gülmeye başladım Tekrardan yanıma almak istedim, size ihtiyacım var dedim, gelmediler Ve ben senin, gülüşlerimi alıkoyan satırlarından geldim Görüyorsun işte, sadece ben sevmemişim seni Bana ait her bir güzellik seni seçti, senin yanında kaldı
Bana sadece ben kaldım
Artık biliyorum, belki de seni kimsenin çözmesini ve tanımasını istemedin diye, o kapalı kutu gibi kapattığın yüreğini kimse anlamasın diye bıraktın beni
Sen aşk adamısın, sen her mevsim aşık olmalısın, bu yüzden, daha fazla yakınlaşmak adına korktun Birine tekrardan yakın olmaktan Bu yüzden bana bir ayrılık hediye ettin, beni bana bıraktın, sen sana kaldın
Ben senin, sana kalan satırlarından geldim sevgili Sadece sana ait olan satırlarından  
Biliyor musun, hiçbir zaman çözmeye çalışmamıştım seni
Konuşmalarının arasına sıkıştırdığın cümleleri aldım sadece senden Her görüşmemizde “benden yana hiçbir zaman kuşkun ve korkun olmasın” diye başlayan cümlelerini aldım
Belki de sen başından beri biliyordun sevgili, kısa bir zaman sonra çekip gideceğini  Benden sana inanmamı istiyordun ama biliyordun Herkes biliyordu Bir ben bilmiyordum
Dile kolaydı, insanlara kolaydı, sana kolaydı, bir bana kolay değildi sevgili
Ben senin, bütün bunları bilen ama unutan satırlarından geldim Beni her gün biraz daha geleceğimize hazırlayan ama o gelecekten sinsice uzaklaşan satırlarından Böylesi bir bitiş yakışmamıştı bize, sana 
İşte bu yüzden ben senin, bu bitişe yakışmayan veda satırlarından geldim sevgili
Yalancı bir bahardayız Bense bu yalancı baharda, yalancı gülüşler dağıtıyorum etrafa ve gariptir hiç umut kalmadığı halde gelme ihtimalini hesaplıyorum, kağıt kaleme gerek duymadan Gözlerimi kapatınca kurduğum hayaller rotasını şaşırdı zaten sevgili Olur olmadık zamanlarda, olur olmadık bir şekilde karşıma çıkıp, geldim diyebilme ihtimalini düşünüyorum
Ben senin, bir nehir gibi bana akabilme olasılığına düştüm Bir aşkın bitişi, bir nehrin kuruyuşuna benzermiş
Ben senin, o nehri kuruttuğun satırlarından geldim sevgili  
Gülüşlerinle alkışla beni, yeter Çünkü seni sevdiğimi bilen ve bilecek olan satırlarından geldim 
Şimdi de seni, dahası bizi, o satırlarda bırakarak gidiyorum  
Ama sen ne olur, ne olur gülüşlerinle alkışla beni 
Çünkü ben seni yürekten sevmiş olduğumu bilen satırlarından geldim !
Alıntı 
|
|
|