Bana Aşk Borçlusun

Bana Aşk Borçlusun




Adam genç kadına seslendi:

- Bana gözyaşı borcun var!

Genç kadın sordu:

- Nasıl öderim ?

Adam gözlerini kırptı:

- Haydi gülümse!

Gülümsedi genç kadın Adam cebinden mendilini çıkarıp borcunu sildi Ve mendilini özenle katlayıp yine kalbinin üzerindeki iç cebine koydu Bir demet mor sümbül vardı kadının elinde İkisi de bahar kokuyordu Biri ilkbahar diğeri güz

Adam seslendi yine:

- Bana mutluluk borcun var!

Genç kadın biraz mahcup biraz şaşkın sordu:

-Nasıl ödeyebilirim ?

Heyecanlandı adam:

- Haydi yat dizlerime!

Genç kadın bir kedi uysallığında yattı dizlerine usulca Adam şefkatle saçlarını taramaya başladı kadının Saçları güneşe ve yağmurlara hasret hiç yaşanmamış baharlara benziyordu Çaresizliğini ördü sıra sıra Sonra saçının her teline mutluluğun çığlıklarını bağladı adam Yetmedi gizli düğüm attı Ağladı

Hava kararmak üzereydi Dışarıda yağmur yağıyordu delice

Adam sürekli borç defterlerini kurcalıyordu Genç kadının gözlerinin içine baktı:

- Bana yürek borcun var!

Borcunun farkındaydı sanki genç kadın Şaşırmadı:

- Bu borcumu nasıl ödeyebilirim ?

Adam kollarını uzattı:

- Haydi tut ellerimi!

Ellerini uzattı genç kadın Elleri öyle sıcaktı ki eriyiverdi bütün borcu avuçlarının içinde

Genç kadın gitmek üzereydi Adam son kez seslendi;

- Bana can borcun var!

Kadın irkildi;

- Can mı?

Sigarasından derin bir nefes geçti adam;

- Evet Can borcun var Sensizlik öldürüyor beni!

Hoşuna gitti sözler kadının:

- Peki bu borcumu nasıl tahsil etmeyi düşünüyorsun ?

Adam biraz daha yaklaştı;

- Yum gözlerini!

Hiç tereddüt etmeden yumdu gözlerini Adam da yumdu gözlerini masumca bir öpücük kondurdu kadının titreyen dudaklarına

- Bu ne şimdi yaptığın ? diyerek çattı kaşlarını kadın

Adam pişmanlıkla memnunluk arasında gidip geldi Kekeledi:

- Hayat öpücüğüydü!

Kısa bir sessizliğin ardından bu kez kadın öptü adamı şehvetle

Adam şaşırdı;

- Ya senin bu yaptığın neydi ?

Genç kadın kapıya yöneldi;

- Veda öpücüğü!

Kalan borçlarına karşılık yürek dolusu çaresizlik ve bir de mor sümbüllerini masanın üzerine rehin bırakıp gitti genç kadın Adam koştu peşinden sümbülleri geri verdi kadına:

- Ne olur iyi bak umut çiçeklerime solmasınlar

Genç kadın sümbülleri aldı:

- Merak etme gün aşırı sularım çiçeklerini!

Adam sevindi:

- Güneşe suya gerek yok Gülümse yeter!

Kadın gözden kaybolurken haykırdı adam:

- Umutlarımı kefil yaptım Unutma bana aşk borçlusun!

Haykırışı yağmura karıştı kadın yağmuru hissetmeyen kalabalığa