Bahar Dalı - Nazan Bekiroğlu

Nazan Bekiroğlu Yazıları - Bahar Dalı Hikayesi - Nazan Bekiroğlu Bahar Dalı Yazısı - Baharla İlgili Hikayeler

Nicedir kara kışta bile olmadığı kadar üşüten sayılı günlerin, yağmurun en sevdalılarını bile canından bezdiren kasvetli göklerin üzerine bir Pazar sabahı aniden bahara uyandınız


Hanidir aklınızda Çoluk çocuğu, piknik sepetini otomobile atıp uzaklaşabildiğiniz kadar uzaklaştınız şehirden Baharı bir su değirmeninin kıyısında ya da bir çeşme başında yakaladınız Çok kilometre gitmeniz gerekti Ama değdi


Siz baharı yakaladığınızda vakit öğleyi bulmuştu çoktan Pikniğinizi bitirdiğinizde ise güneş ha battı ha batacaktı O zaman aralığında gördünüz ne gördünüzse 24 saat 4 mevsimden, 52 hafta 365 günden size ayrılmış bir 4 bilemedin 5 saat Koca kitaptan öncesiz sonrasız bir paragraf


Tepe tepe kullandınız Yüzünüzde hafif bir güneş yanığı Heybenizde gövdesinden kırılmış pembe bir bahar dalı Boşalttıklarınız neyse doldurdunuz otomobile Çöpleri siyah bir "naylon poşete" koymayı ihmal etmeden dönüş yoluna girdiniz


Tamam, güzeldi erken baharın mavi minelerini ve papatyalarını çıplak ayağınızın altında hissetmek Yüzünüzü göklerin yüzüne dönerek kuş cıvıltılarını dinlemek Derenin şırıltısına kulak vermek Ve daha bir sürü ayrıntı


Ama bunun bir devamı, bir de evveli olmalı


Papatyadan da evvel, henüz hiç kimseler hiçbir şey fark etmeden, sadece büyük bir arka bahçesi olanların fark edebileceği andan itibaren bir bahar karşılaması olmalı Mimozanın açıp açıp aniden solması, saklambaç kuşunun bir konuşup bir susması, bir görünüp yok olması Baharın, henüz tan atarken çıkan nefesi, denizin üzerinden doğan güneşi, güneş biraz yükseldikten sonra denizi tüllendiren esintisi, topraktan yükselen buğusu kokusu olmalı Güneşin eğik ışıklarının yaban sarmaşığının sert yapraklarını doğudan batıdan parlatması Rüzgârın usul usul eseni, okşayanı, aklına esti mi dal kıranı, tomurcuk dökeni Tarlalar boyunca başakların dalgalanması Erik çiçeklerinin yaprak yaprak savrulması Olmalı


Bahar bu Bulutların ufuk üzerinde erguvanlaşması, hatırlatması var Bunun, göklere el açıp sema etmesi sonra toprağa yüz vurması var Kuşların tanınması, hatırlatan bahçelerde davetsiz misafirleri bulması var


Dalganın kaç türlü kırıldığını, fırtınanın kaç yandan koptuğunu Sonra aniden sustuğunu Hiçbir şey olmamış gibi sakin engin Kimseler yem atmasa bile kumruların bu kumsalda durduğunu Bahar bu Görmesi bilmesi var


Bütün bunları bir an değil an-be-an izlemek Değişimi, yani hayatın ta kendisini şah damarında hissetmek Onunla birleşmek, bütünleşmek Hû demek, güle dönmek


Bu zamana kadar neler kaçırmışsınız, işte bunu fark etmesi var Aynı sevince, ayniyle vaki, bir daha bir daha dönmesi, koptuğu yerden eklemlenmesi, bittiği yerden başlaması, bir daha olmaz sanırdım, oldu, olması Aynı kapıdan bir daha girmesi, aynı gölgeye yeniden dönmesi var


Tam kalınacak zamanda toparlandınız, diyorum yani size Bir bahar dalını kopardınız fidanından Bütün sevinci, bütün neşeyi, kanat vurup pervaz etmeyi, fark etmeyi bir bahar dalına yüklediniz Ve öylece döndünüz evinize Yüksek apartmanlar geniş caddeler mevkiine


Bir vazoya daldırdınız bahar dalınızı Yorgunsunuz Ara verdiniz Belki bir hafta belki on beş gün sonra Tekrar gider misiniz?


Sizin tanıdığınız bir bahar dalı Ama ya sonra?


Benim de hatıram bulanık Tam olarak çıkaramıyorum Ama bunun bir sonrası olmalı


Bu bahçenin herkes uyuduktan sonra, hiç kimse uyanmadan önce olup bitenleri var


Çok çok eskiden kalma bir şarkı Nağme aşina ama sözler yabancı


Yüzü toprağa dönüktür hani kâğıdın Harfler dökülür


Eğer öyle değilse ya ben hayal görmüşümdür ya bana hülya anlatmışlardı