Anaokulu'nun Merdivenlerinde Bir Dünya 1

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-10-2012

Anaokulu'nun Merdivenlerinde Bir Dünya 1 - Şule Meryem Canpolat

Altı yedi yaşlarında ya var ya yok

Merdiven dediysem topu topuna üç-beş basamak

Ömür gibi o da kısa ve geçici bir durak

Anaokulu'nun iki kapısı var

Bir kapısından minikler diğerinden büyükler giriyor

bir baştan bir başa rengarenk bir hayat"

"Le şeklinde uzun ve tek katlı bir bina burası

Bir tarafı Kız meslek Lisesi öğrencilerini, diğeri bizi ağırlıyor

Hemen karşısında Ticaret Meslek Lisesi

tüm bu binaları içine alan kocaman bir bahçe

Ormanı andıran ön koridor

Ve bu koridoru dolduran yol boyu kavaklar

İnsan bakınca kavaklara, hele bir de 10 Kasımsa;

uzun uzun kavaklar

dökülüyor yapraklar

ben Atama doymadım

doysun kara topraklar

diyemeden geçemiyor adeta"

6- 7 yaşlarında bir çocuk

elinde bir top, sakin ve donuk

Bakmayın öyle durduğuna

Aslında hem korkak, hem yüreği buruk

İşte göründü bahçenin kenarında

Tüm arkadaşları oyun oynamakta

Korku var içinde, lakin geç kalmış işte yine

Bir çıkış ararken ruhunun labirentlerinde, uzun boylu öğretmeni yetişiyor derdine

-Gel Meryem!

-

-Bak bugün de geç kaldın!

ama madem ki top getirdin bize

bugünlük de neyse

Yarın erken gelmelisin

Bu alışkanlığını terketmelisin

-

İşte "afla" gelen bahar

Ve çocuk dolu bir cennet

şimdi oyun var sadece

dünyanın tüm gamları rafa

Arkadaşları sevinç içinde

Toptan dolayı mı, yoksa çocuksu bir neşe mi bu meçhul?

ama hepsinin yüzü gülüyor

-Meryeemm!

haydi topu aat! sesleri havada uçuşuyor

Mutlu tüm çocuklar, O da mutlu

kah kalabalıklarda, kah okulun merdivenlerinde bir başına

ama hep umutlu

yarınları bilemese de, bu sıcaklık ona yoldaş

İsmini hatırlayamadığı öğretmeni, olgun ve iyi bir sırdaş

Okulun merdivenlerinde bir çocuk

yüzü iki elinin arasında, yüreği buruk

Henüz gelmeyen yıllardan elemli adeta

düşünceleri, masum ve hep mutluluğa dönük

uzun kavakların görkemi deli ediyor çocuğu

Sıra sıra dizilmiş olmaları bir nizamı çağrıştırıyor yüreğinde

Hep düzene aşık, uzun koridorlardan geçiyor çocuk, her sabah ve her akşam

"Bu bahçe kimbilir kaç çocuğun gülüşüne sahiplik etti?

Kimbilir kaç çığlık yükseldi bu okulun bahçesinden, semaya

Kaç çocuk düştü içinde?

ve kaç çocuk düştüğünde kalkmasını da öğrendi?"

Güneşli bir sabah daha

"Güneş esirgemiyor kendini

ışığa aşık, ışığa hasret, ama ışığa düşman ruhlar gibi"

Kavaklar hafif esen rüzgarla çalım satıyor kente

Bakın uzun boyumla ne de alımlıyım der gibi

Ama sonbahara az kaldı

Kuru kavak olmaya da

yaprak yaprak dökülmeye hazırlanıyor bu kent

bir tek güneş ve çocuklar hep aynı

Bu ahengi bozmamak için onlar hep gülümsüyor

Düşse de bir çocuk, çığlık içinde azıcık sersemleyip, hemen susuyor

buruşan yüzünü değiştirip, hemen gülümsüyor

"Biz büyüdük ve değişti dünya diyenler" doğru söylemişler

Büyüdük ama, bir çocuğun gülümsemesini çoktan unuttuk

Yine de ne olsa istihza içinde "çocuk işte" demeyi ihmal etmedik, her şeyi öğrenmişçesine"

Anaokulu'nun merdivenlerinde bir çocuk

yaşı henüz çok küçük

Okulun merdivenlerinde bir konuk

Merdiven dediysem, üç beş basamak ya var ya yok

Hayat gibi kısa basamaklar da

Ama umut dolu çocuk

Büyük aşkların hayalinde, yüreği şimdiden buruk

Şule Meryem Canpolat

07-10-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Anaokulu'nun Merdivenlerinde Bir Dünya 1 Anaokulu'nun Merdivenlerinde Bir Dünya 1 - Şule Meryem Canpolat Altı yedi yaşlarında ya var ya yokMerdiven dediysem topu topuna üç-beş basamakÖmür gibi o da kısa ve geçici bir durakAnaokulu'nun iki kapısı varBir kapısından minikler diğerinden büyükler giriyor bir baştan bir başa rengarenk bir hayat" "Le şeklinde uzun ve tek katlı bir bina burasıBir tarafı Kız meslek Lisesi öğrencilerini, diğeri bizi ağırlıyorHemen karşısında Ticaret Meslek Lisesitüm bu binaları içine alan kocaman bir bahçeOrmanı andıran ön koridorVe bu koridoru dolduran yol boyu kavaklarİnsan bakınca kavaklara, hele bir de 10 Kasımsa; uzun uzun kavaklar dökülüyor yapraklar ben Atama doymadım doysun kara topraklardiyemeden geçemiyor adeta" 6- 7 yaşlarında bir çocukelinde bir top, sakin ve donukBakmayın öyle durduğunaAslında hem korkak, hem yüreği burukİşte göründü bahçenin kenarındaTüm arkadaşları oyun oynamaktaKorku var içinde, lakin geç kalmış işte yineBir çıkış ararken ruhunun labirentlerinde, uzun boylu öğretmeni yetişiyor derdine -Gel Meryem! - -Bak bugün de geç kaldın!ama madem ki top getirdin bizebugünlük de neyseYarın erken gelmelisinBu alışkanlığını terketmelisin - İşte "afla" gelen baharVe çocuk dolu bir cennetşimdi oyun var sadecedünyanın tüm gamları rafaArkadaşları sevinç içindeToptan dolayı mı, yoksa çocuksu bir neşe mi bu meçhul?ama hepsinin yüzü gülüyor -Meryeemm!haydi topu aat! sesleri havada uçuşuyor Mutlu tüm çocuklar, O da mutlukah kalabalıklarda, kah okulun merdivenlerinde bir başınaama hep umutluyarınları bilemese de, bu sıcaklık ona yoldaşİsmini hatırlayamadığı öğretmeni, olgun ve iyi bir sırdaş Okulun merdivenlerinde bir çocukyüzü iki elinin arasında, yüreği burukHenüz gelmeyen yıllardan elemli adetadüşünceleri, masum ve hep mutluluğa dönük uzun kavakların görkemi deli ediyor çocuğuSıra sıra dizilmiş olmaları bir nizamı çağrıştırıyor yüreğindeHep düzene aşık, uzun koridorlardan geçiyor çocuk, her sabah ve her akşam "Bu bahçe kimbilir kaç çocuğun gülüşüne sahiplik etti?Kimbilir kaç çığlık yükseldi bu okulun bahçesinden, semayaKaç çocuk düştü içinde?ve kaç çocuk düştüğünde kalkmasını da öğrendi?" Güneşli bir sabah daha"Güneş esirgemiyor kendini ışığa aşık, ışığa hasret, ama ışığa düşman ruhlar gibi"Kavaklar hafif esen rüzgarla çalım satıyor kenteBakın uzun boyumla ne de alımlıyım der gibiAma sonbahara az kaldıKuru kavak olmaya dayaprak yaprak dökülmeye hazırlanıyor bu kentbir tek güneş ve çocuklar hep aynıBu ahengi bozmamak için onlar hep gülümsüyorDüşse de bir çocuk, çığlık içinde azıcık sersemleyip, hemen susuyor buruşan yüzünü değiştirip, hemen gülümsüyor "Biz büyüdük ve değişti dünya diyenler" doğru söylemişlerBüyüdük ama, bir çocuğun gülümsemesini çoktan unuttukYine de ne olsa istihza içinde "çocuk işte" demeyi ihmal etmedik, her şeyi öğrenmişçesine" Anaokulu'nun merdivenlerinde bir çocukyaşı henüz çok küçükOkulun merdivenlerinde bir konukMerdiven dediysem, üç beş basamak ya var ya yokHayat gibi kısa basamaklar daAma umut dolu çocukBüyük aşkların hayalinde, yüreği şimdiden buruk Şule Meryem Canpolat