07-10-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Umutlarınızı Söndürmeyin
umut hikayeleri - hayata umutla bakabilmek - umutlu olmak hakkında
Dünyaya gözlerini ilk açtığında nerede olduğunu, kim olduğunu bilmeyen, sıcacık bir anne kucağında huzur bulan
Küçük küçücük Narin gülüşlü pembe düşlü bir çocuğun doğuşudur umut
Şarkısını mırıldanarak dünyayı umursamadan yürüyüp giden küçük kız çocuğunun dilindeki ezgidir umut
Küçücük bedenlerimizde kurduğumuz büyük dünyadır umut o dünya sadece bizim ve sadece kendimizi yaşarız önemli olan kendi istek ve beklentilerimiz olur
Kurduğumuz dünyada özgür ve mutlu olmanın keyfini yaşarız umut eder ve onu gerçekleştirmek için çaba harcarız kendimizi mutlu edecek ortamlar mutlaka yaratırız
İsteklerimiz gerçekleşmediğinde ise iki damla gözyaşıyla çevremizdeki insanları ikna eder istediğimiz şeyi elde ederiz yani bütün bunları sadece çocukken gerçekleştirebiliriz
Umudun adı artık sadece çocuklukta kaldı
Büyüdükçe kendimizden düşlerimizden uzaklaştık kendi dünyamızdan çıkıp bize ait olmayan başkalarının yarattığı ve bize dayattığı dünyalara adapte olup başkalarının umutlarını düşlerini gerçekleştirme çabası içine girdik
Hadi kendimize bir soralım en son ne zaman kendimiz için bir şey umut ettik ve bunu gerçekleştirdik cevap verebilecek çok az insan var değil mi?
İnsanoğlu belli yetilere ve becerilere ulaştıktan sonra kendi yaşamından kendisi sorumludur yaşamına kattıkları ve ürettikleri yaşam kalitesinin belirleyicisi olur
Bizler artık sevgiyi, barışı, mutluluğu sevdiğimiz insanlarla bir araya gelmeyi umut etmiyoruz, yaşamımızın kalitesini arttırmak için neler yapabiliriz statümüzü nasıl yükseltebiliriz bunların hesaplarını yapıyoruz
Üretmekten sadece parayı anlıyoruz, paylaşmak değince aklımıza sadece nesneyi yâda maddeyi paylaşmak geliyor, acıyı üzüntüyü kederi mutluluğu sevinci paylaşacak vakti bulamıyoruz
Bizler için artık ne verdiğimizden çok ne aldığımız önemli
Sadece bize öğretilenlerle yaşıyoruz kendimize ve hayata hiçbir şey katmıyoruz umut etmiyor mutlu olmak için çaba sarf etmiyoruz
Hayatımız bir şekilde gelip geçiyor ve biz bu geçen süre içinde hayatla mücadele etmekten çocuksu düşlerimizden vazgeçip mantıklı düşünmeye başlıyoruz 
ve peşinden koştuğumuz kaliteli hayat belki maddi açıdan tatmin ediyor ama duygularımızı bir tarafa bıraktığımızdan bizi kendimizden uzaklaştırıyor
Umudun tükenişi insanın artık kendisi olmayışından kaynaklanıyor içindeki çocuğu yaşatabilenlerse hayatları boyunca yeni heyecanlar,duygular, düşünceler, dostlar ve sevgilerle, hayatlarına renk katıp mutlu ve umutlu bir yaşam sürüyor
umutlu yarinlar dileği ile
|
|
|