Rüya Yada Kabus

Rüya Yada Kabus Yazısı - Rüya Yada Kabus Elif Ayvaz - Elif Ayvaz Yazıları

-Bankta oturan bayanın anlattıkları -



Bunaltıcı bir gün bugün


Hava çok sıcak


Bir kafedeyim Teksas'taki barlara benzeyen bir kafe İki adam var karşımda Onlarla sohbet ediyorum Daha doğrusu onlar beni sorguya çekiyorlar Daha çok da eleştiriyorlar


Adam diğerine söylüyor Diğeri Ahmet Altan'ı çok seviyor Bense nefret ediyorum ondan Onun hayranı; "Ahmet Altan, Anlat İstanbul gibi saçma bir filmi kim çekmiş böyle diye söylüyor diyor Bu film asla izlenmeye değmez" Diğeri onu onaylıyor Sonra biletimi yırtıyorlar


"Hayvan!"diye bağırıyorum ama sesim çıkmıyor "Domuz!" diyorum yine sesim çıkmıyor


Daha birçok benim sevdiğim, değer verdiğim şeyleri aşağılıyorlar Ben daha fazla dayanamıyorum Çıkıyorum dışarı Kapıyı kapatınca arkasında bir yazı görüyorum Kapının üzerine oyulmuş Bütün kapıyı kaplamış Önce oymuşlar sonra da üzerini ateşle yakmışlar


Okumaya başlıyorum Sesim çıkmaya başlıyor


"Seviyorum ama kimi?


En güzel birisini


İstiyorum ama kimi?


En güzel birisini


Isırıyorum ama kimi?


Ayşe'yi"


Diğer adam o anda içeriden fırlıyor tam ben o dizeleri okurken


"İstiyorum ama kimi?


Seni


Isırıyorum ama kimi?


Seni"


Diye bağırıyor Sonra birden sol mememi eline alıyor Mıncıklamaya başlıyor Çırpınıyorum Bağırıyorum, bağırıyorum ama sesim çıkmıyor


"Seni! Seni!"


"Hayır, hayır! Ayşe'yi, o ben değilim Ayşe'yi"


Elinden bir türlü kurtulamıyorum


O anda üzerimdeki Bursa'dan aldığım üzerinde kız resmi olan kırmızı tişörtümden nefret ediyorum Onu bir daha asla giymemeye karar veriyorum


Hâlâ adamın elinden kurtulmaya çalışıyorum Canım acıyor En sonunda uyanıyorum Rüyaymış ya da kâbus


Çok korktum Neden böyle olduğunu bir türlü anlayamadım


Perde arkası: Bir gece önce kitaplığımı düzenlerken Ahmet Altan'ın kitaplarını gördüm Neden bu adamı okudum ki sanki dedim


Orhan Hoca hep aynı şeyleri yazdığımı söylüyor Sinirlendim Bunların arasında mutlaka değişik bir şey vardır diye bütün varlığımı gözler önüne serdim Var dedim İşte! Ama, hayır kendimi kandırıyorum Hepsi aynı Hepsi Ayşe Bir tomar yazıyı onun için mi yazdım yani ben! Ürkünç!


Öyle can sıkıntısından evin içinde dolaşırken aklıma Bursa'dan aldığım tişört geldi Üzerinde kız resmi olan kırmızı tişört


Orhan hocaya olan sinirimle eski defterlerimi de karıştırmaya başladım Anlat İstanbul'un biletini buldum


Tam bir ay önce bir adam görmüştüm Çok uzaktan bir akraba Bu adamı hiç sevmiyorum nedense Küçüklüğümden beri onun bir sapık olduğunu düşündüm hep!


Söyle bana şimdi deliriyor muyum? Hepsi nasıl da bilinçaltıma yer etmişler Sinsi sinsi beni kemiriyorlar Peki ne zaman bitirecekler? Ne zaman bitecek bu işkence? Korkuyorum Artık uyumak istemiyorum Ayrıca her şeyin aynı olduğunu ben de biliyorum Bunu fark eden tek kişi de sen değilsin Ama yazdıkça vücudum arınıyor bütün o pisliklerden Boğazıma kadar batmışım!


Nefes alamıyorum


Yardım et!



Elif Ayvaz