07-10-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Anne Bana Sarılsana
Anne Bana Sarılsana Yazısı - Anne Bana Sarılsana Deniz Hatipoğlu - Deniz Hatipoğlu Yazıları
Aileye yatırım yapmak lazım
Evlilik çocuklar ve yaşam bizi kendine öyle bir bağlamakta ki, ne yaşımızı tam anlamıyla yaşayabilmekte ne de kendimizin değerini fark ettirmekte 
Söz aile ise sükût edip dinlemek lazım değil mi?
Nice şahsiyetler, müptela zenginliğe olan ihtiraslarının yerine sevgiyi koyarlar
Kendi düşüncelerini empoze ettirmeye çalışan deli akıllılar laf cambazlığına soyunup milleti soyarlar 
Hayatın akışına gerçekten kapılıp kendini aşmak çabası 
İşte bu ehemmiyetsiz şekil, çocukları etkiler yaşamda
Para, mal, mülk; hissettirilmeyen sevgi ve saygının yerini almakta hiç gecikmez  
Sevgi olmalı yürekten geçen ve de öyle bezenmeli ki, evliliklerin süsü sübyanlar üzülmesin
Ailenin önemi mühim ama sözde olmamalı İştirak buyurmalı her zaman fiili olarak
İşte size en ufak bir örnek 
Anne yorgun, işten eve gelir
Çocuğu kendi odasında; ya ödeviyle ya da oyun arkadaşlarıyla sohbette  
Bu esnada baba da gelir eve
Gün bitmiş ve eve dönmüşlerdir bütün enerjilerini bitirerek
Ev rahatlık huzur dur ya 
Ama onlarda maalesef öfke kusma yeri olmuştur 
Kadın her zamanki mutfak telaşıyla oğluna bile selam vermeyi unutur 
Baba hemen açar televizyonu güncel ne var bakmak için 
Oğlan duymuştur geldiklerini, ama yerinden kalkmaya bile tenezzül etmez 
Onu sayan, seven yoktur düşünseliyle yorgundur 
Ne zaman ki, yemek servisi başlarken anne odayı ziyaret eder
Aman Allahım
burası ne böyle
Oğlum insan bir toplamaz mı!
ne bu yatağının hali bu pislikleri ne zaman attın buraya  
laflar o kadar hızlı bir şekilde sıralanır ki  
Çocuk daha ağzını açamadan
yine laf anne de dir :
Hadi hadi sallanma hemen gel bak yemek hazır zaten başım ağrıyor bütün gün canım çıktı 
Haaa bak ödevlerini bitir hemen yarın sporun var unutma 
Deyip çeker gider 
Çocuk alışmıştır bu düzene hiç yadırgamaz 
Ve günler biraz sohbetli biraz bağırmalı pasif aktif geçer  
Hafta sonları gezmekler olur misafirler en kralından ağırlanır 
Ama oğlanın bir kez düşüncesi alınmaz 
Ve en acımasızlığı da başka çocuklarla kıyaslanır olmasıdır 
Baba bütün arkadaşlarıyla maç, günün politik düşüncelerini     
oğluyla hayatında konuşmadığı kadar konuşur 
Anne desen aynı   
Çocuk kendine arkadaş arar bulamaz kafasına göre  
Anlatmak bağırmak haykırmak ister   
Ama nafile 
Bu aile ortamında sevgi olduğunu belki söyleyebiliriz 
nasıl bir sevgi saygınlık tır ki bu?
Göstermelik  
Yakınlık yok temas yok hele ki saygı hiç yok 
Bu sevgi açlığını doğurmaz mı sanırsınız Hemde nasıl doğurur her önüne geçene sarılmak isteği uyandırır insanda bazen kıskançlık yapar hiç ummadığınız bir konuda 
Bazen sahiplenme duygusu yaratır en mühimi de özgüven eksikliği yapar 
Örnek ailede gördüklerimiz bir kaçı en hafif boyutu 
Ama bir de şiddet olduğunu varsayarsak ne sevgi kalıyor ortada ne saygı 
İşte aile bu kadar önemli toplumda 
İnsanların sadece evlenmek için evlenilir düşüncesi bir sürü kompleks sahibi özgüven eksikliği korkak ve saldırgan insanların doğumuna neden oluyor 
Kendini yetiştiren sevgi dolu olan insan başkalarının hayatlarıyla ilgilenmek yerine sadece kendi ailesiyle meşgul olup sevgiyi onlara ihsan eder
Bu daha eğitimli çağdaş bir topluluğa, sonunda da merhametli ve haklara saygılı ve barışsal ülkeye yönlendirir 
Kimse özgürüm diye başkasının özgürlüğünü çalmaz ve hastalıklı ruhlar akılcı zenginliğe dönüşür ve en önemlisi de SAVAŞ lar olmaz 
Bu yüzden çocuklarımızı kral görüp onlarla öyle konuşmalı 
Bağımlı değilde ailesine bağlı yetişkin yapmalı ve daha sı,
Sevgimizi candan göstermeliyiz 
Sarılmaktan korkmak yerine, haksızlık etmekten korkmalıyız
Bu benim şahsi kanatimdir o yüzden bu sözler beni bağlar 
Ama gözlemlerim ve sevgimin kaynağı çocuk yüreğim hep bunun doğruluğunu bana isbat etmiştir 
Bunu paylaşmamda asıl niyet kadınların kendilerini gerçek manada yetiştirip sevgi ve merhamet tohumlarını bütün çocuklarına bırakmalarıdır (bütün çocuklardaki kastım sadece doğurdukları değil doğurmadıkları diğer çocuklarada)
Çocukları gerçekten anne eğitiyor, eşleri bile bazen  
Ha, derseniz ki babalar korkuluk mu? :))
Hayır, asla! İşte onları da bu manada kadını yol gösterici buluyorum 
çocuklarıyla baba arasına mesafe değil yakınlaştırıcı olma konusunda annelerin yol göstermesi gerekliliğini biliyorum, annelik geni annede olmasına karşılık babada yok çünki 
sonradan geliştiği için yine de bunu pekiştiren anne  
zor işimiz çok zor
ama çok özel
             *    *               
çocuklarımız bize verilen elmas taneleri gibi  
Deniz Hatipoğlu
|
|
|