60 Günlük Oğlunu Emzirirken Öldü

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-10-2012

60 Günlük Oğlunu Emzirirken Öldü Yazısı - 60 Günlük Oğlunu Emzirirken Öldü Can Dündar - Can Dündar Yazıları

Van-Erciş

Bir açık mezarlık gibi Erciş

Şu farkla ki, burada yerüstündekiler suskun, yeraltındakiler feryat ediyor

Çoğu erkeklerden oluşan sessiz, mütevekkil, mahzun bir kitle kulağını kabartmış, toprak ses versin diye bekliyor

En ufak ses, yaşam alameti sayılıyor

Ama çoğunlukla konuşan, insanlar değil, toprak

Bu yazıyı, kiralık bir arabanın içinde yazıyorum

Ben yazarken araba sallanıyor

Foto muhabirimiz Altan’la “Biri itiyor herhalde” diye arkaya dönüp bakıyoruz

Hayır; artçı sarsıntılar bunlar

Depremin üzerinden 24 saat geçtikten sonra Erciş hâlâ hem sallanıyor, hem umutla bekliyor

Umutlar ve ağıtlar

Ankara İtfaiyesi’nden Sedat, ekip arkadaşlarıyla gece 23

00’te Erciş’e ulaşmış ve hemen kolları sıvamış

Enkazında çalıştığı binanın altında bir internet kafe varmış

“Sabaha kadar çalıştık

2 kat aşağı indik

2 bayan, 2 erkek çıkardık

Birinin ayağı içerde kaldı” diyor yorgun argın

Aynı ekipten Dinçer, “Çıkan kadınlardan biri ‘Çocuğum olursa senin adını vereceğim’ dedi” diye gururlanıyor

En az 20 kişi varmış kafede

Kurtarma ekiplerinin tabiriyle çoğunun “eks”, yani ölü olduğu tahmin ediliyor

Az sonra kurtarma ekipleri enkazın önünü beyaz bir çarşafla kapatıyor

Bekleşen sessiz kalabalık hafifçe kımıldıyor

Bir umut esintisi geçiyor

Turunculu bir itfaiyeci geri dönüp bağırıyor:

“Ceset torbası getirin!”

Umutların ağıtlara dönüştüğü an bu

Siyah torba geliyor

Ak çarşaf ardında “eks şahıs”, torbaya konulup meraklı gözler arasında taşınıyor

Birden bir kadın feryadı ele veriyor bulunan cesedin kimliğini:

25 yaşında bir öğretmen bu

Annesini iki kolda sürükleyerek götürüyorlar

Baba, cesedi bir polis arabasıyla götürürken öfkeyle haykırıyor:

“Bu binayı yapanı elime geçirirsem öldürmezsem namerdim

”

Semra Sezer’in memleketi

Eski Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer’in eşi Semra hanımın büyüklerinin toprakları burası

Kürümoğulları Rus harbinde Van’a göç eder

Ailenin bir kolu Erciş’i mekân tutar

Semra hanımın babası Kemal bey Erciş’te doğar

Çankaya’ya gelin vermiş bir kasaba için ne zavallı bir manzara

Nasıl bir aymazlık, tam da deprem bölgesinde böyle karton evler yapar?

Nasıl olur da bunca hayat, 30 saniyede solar?

Ana oğlun son fotoğrafı

Vanyolu Caddesi’nde Buse Kafe’nin enkazı önündeyiz

4 kurtarma ekibi bir arada çalışıyor

Kepçeler, kibar olmaya çalışan devler gibi

Kocaman elleriyle, kırıp dökmeden toprağı temizlemeye çalışıyor

Yaşlı bir adam, yaşlı gözlerle kenarda oturuyor

Az önce kızı Esra’nın cesedi çıkarılmış enkazdan

Bebeğine sarılmış halde

60 günlükmüş Sami Yiğit

“Kızım 22 yaşında İngilizce öğretmeniydi

Torunumunsa bugün 61

günüydü” diye anlatıyor dedesi

Babaları polismiş

10 gün önce Malazgirt’e tayin olmuşlar

“Burada ne yapıyorlarmış” diye soruyorum

“Gece çalışıyor damadım

Pazar diye arkadaşlarıyla gezmeye gelmişler

Burada oturmuşlar” diyor

Bebek huysuzlanmış o sıra

Annesi emzirmek için köşeye yürümüş

Baba da peşlerinden

Zelzele o anda vurmuş

Amasya İl Acil Afet Müdürlüğü (AFAD) ekibi bulmuş iki kolonun arasında onları

Önce babanın cesedi çıkarılmış; sonra oğlun

Esra öğretmen, bebeğine sarılı haldeymiş

Sami Yiğit’i alıp çıkarmışlar, kolonların arasında sıkışan Esra’yı çıkaramamışlar

Kurtarma ekibinden Ahmet Karakaya ana oğlun bir arada son fotoğrafını çekmiş çıkarırken

Bize gösterirken, gözleri yaşlıydı

Dede ise hâlâ kızının çıkarılmasını bekliyordu kapıda

Can Dündar

07-10-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	60 Günlük Oğlunu Emzirirken Öldü 60 Günlük Oğlunu Emzirirken Öldü Yazısı - 60 Günlük Oğlunu Emzirirken Öldü Can Dündar - Can Dündar Yazıları Van-Erciş Bir açık mezarlık gibi Erciş Şu farkla ki, burada yerüstündekiler suskun, yeraltındakiler feryat ediyor Çoğu erkeklerden oluşan sessiz, mütevekkil, mahzun bir kitle kulağını kabartmış, toprak ses versin diye bekliyor En ufak ses, yaşam alameti sayılıyor Ama çoğunlukla konuşan, insanlar değil, toprak Bu yazıyı, kiralık bir arabanın içinde yazıyorum Ben yazarken araba sallanıyor Foto muhabirimiz Altan’la “Biri itiyor herhalde” diye arkaya dönüp bakıyoruz Hayır; artçı sarsıntılar bunlar Depremin üzerinden 24 saat geçtikten sonra Erciş hâlâ hem sallanıyor, hem umutla bekliyor Umutlar ve ağıtlar Ankara İtfaiyesi’nden Sedat, ekip arkadaşlarıyla gece 2300’te Erciş’e ulaşmış ve hemen kolları sıvamış Enkazında çalıştığı binanın altında bir internet kafe varmış “Sabaha kadar çalıştık 2 kat aşağı indik 2 bayan, 2 erkek çıkardık Birinin ayağı içerde kaldı” diyor yorgun argın Aynı ekipten Dinçer, “Çıkan kadınlardan biri ‘Çocuğum olursa senin adını vereceğim’ dedi” diye gururlanıyor En az 20 kişi varmış kafede Kurtarma ekiplerinin tabiriyle çoğunun “eks”, yani ölü olduğu tahmin ediliyor Az sonra kurtarma ekipleri enkazın önünü beyaz bir çarşafla kapatıyor Bekleşen sessiz kalabalık hafifçe kımıldıyor Bir umut esintisi geçiyor Turunculu bir itfaiyeci geri dönüp bağırıyor: “Ceset torbası getirin!” Umutların ağıtlara dönüştüğü an bu Siyah torba geliyor Ak çarşaf ardında “eks şahıs”, torbaya konulup meraklı gözler arasında taşınıyor Birden bir kadın feryadı ele veriyor bulunan cesedin kimliğini: 25 yaşında bir öğretmen bu Annesini iki kolda sürükleyerek götürüyorlar Baba, cesedi bir polis arabasıyla götürürken öfkeyle haykırıyor: “Bu binayı yapanı elime geçirirsem öldürmezsem namerdim” Semra Sezer’in memleketi Eski Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer’in eşi Semra hanımın büyüklerinin toprakları burası Kürümoğulları Rus harbinde Van’a göç eder Ailenin bir kolu Erciş’i mekân tutar Semra hanımın babası Kemal bey Erciş’te doğar Çankaya’ya gelin vermiş bir kasaba için ne zavallı bir manzara Nasıl bir aymazlık, tam da deprem bölgesinde böyle karton evler yapar? Nasıl olur da bunca hayat, 30 saniyede solar? Ana oğlun son fotoğrafı Vanyolu Caddesi’nde Buse Kafe’nin enkazı önündeyiz 4 kurtarma ekibi bir arada çalışıyor Kepçeler, kibar olmaya çalışan devler gibi Kocaman elleriyle, kırıp dökmeden toprağı temizlemeye çalışıyor Yaşlı bir adam, yaşlı gözlerle kenarda oturuyor Az önce kızı Esra’nın cesedi çıkarılmış enkazdan Bebeğine sarılmış halde 60 günlükmüş Sami Yiğit “Kızım 22 yaşında İngilizce öğretmeniydi Torunumunsa bugün 61 günüydü” diye anlatıyor dedesi Babaları polismiş 10 gün önce Malazgirt’e tayin olmuşlar “Burada ne yapıyorlarmış” diye soruyorum “Gece çalışıyor damadım Pazar diye arkadaşlarıyla gezmeye gelmişler Burada oturmuşlar” diyor Bebek huysuzlanmış o sıra Annesi emzirmek için köşeye yürümüş Baba da peşlerinden Zelzele o anda vurmuş Amasya İl Acil Afet Müdürlüğü (AFAD) ekibi bulmuş iki kolonun arasında onları Önce babanın cesedi çıkarılmış; sonra oğlun Esra öğretmen, bebeğine sarılı haldeymiş Sami Yiğit’i alıp çıkarmışlar, kolonların arasında sıkışan Esra’yı çıkaramamışlar Kurtarma ekibinden Ahmet Karakaya ana oğlun bir arada son fotoğrafını çekmiş çıkarırken Bize gösterirken, gözleri yaşlıydı Dede ise hâlâ kızının çıkarılmasını bekliyordu kapıda Can Dündar