Bebeğim Sen Olmasaydın

anneden bebeğine mektup - bebeğe mektup - bebeğim sen olmasaydın yazısı





Geceleri kesintisiz uyuyacak ama her kalkışımda seni öpme duygusunu tadamayacaktım

İstediğim her akşam, sinemaya, bara, dürüm yemeğe, sahilde dolaşmaya gidebilecektim ama "anne bende geleyim" diye bacaklarıma yapışan minik ellerinin sıcaklığı ısıtmayacaktı yüreğimi


Yeni boyanmış duvarlarımda kalem izi ve yemek izi olmayacaktı ama ben silerken "anneciğim ne kadar iyisin" diyen sesini duymayacaktı kulaklarım


"'üzülme ben seni çok seviyorum" diye beni göğsüne bastırmayacaktın


Belki başım daha az ağrıyacak, daha az yorgun olacaktım ama kanepeye uzanıp minik ellerinle yaptığın o büyülü dokunuşların etkisiyle dirilemeyecektim


Kendime ayıracak param daha çok olacaktı ama senin salça kavanozunda biriktirdiğin bozuk paraları birlikte sayıp sevinç nidaları atamayacaktık


Kakanı temizlemek zorunda kalmayacaktım ama temizlerken kokudan dolayı minik ellerinle hem kendi burnunu hem de benim burnumu kaparken "anne burnunu kapatayım, iğrenç kokuyor" diyen uyarını bilemeyecektim


Bir çocuk sahibi olmanın ne demek olduğunu asla öğrenemeyecektim


Her gece bana sarılan minik kollarını, burnumun üst kısmına yerleştirdiğin o fındık burnunu duyumsayamayacaktım


Ocak ayları bu kadar sıcak olmayacaktı


Hastane odasında, lohusa kurdelası ile çekilmiş fotoğraflarım olmayacaktı


Otobüse bindiğimde kimse yer vermeyecekti


Arabama her binişinde 'sana kocaman bir araba alacağım' diyen olmayacaktı


Her giyindiğimde hayran gözlerle bakıp, "tam istediğim gibi nefis olmuşsun" diyen iltifatınla coşamayacaktım


Her gece bıkmaksızın baktığın düğün fotoğraflarıma belki yılda bir kez bakacaktım


Annemi bu kadar sevdiğimi anlamayacaktım


"Seni seviyorum" demeyi hep erteleyecektim


Annelik duygusu ile donanamayacaktım


Rujlarımı, farlarımı ve göz kalemlerimi yıllarca kullanacaktım


Doğum izni prosedüründen haberim olmayacaktı


Aynı cinsin rekabetinin ne demek olduğunu anlamayacaktım


Çocuklarla ve ebeveynlerle ilişki kurabilmenin bu denli kolay olduğunu anlamayacaktım


Elim senin elinde dolaşırken bir sahil kenarında, dalga seslerinin bize şarkılar mırıldandığını duyamayacaktım


Gece senle ilgili korkulu rüyalar görmeyecek, ızdırapla uyanıp yatağının yanına gelip, derin derin nefes alışını izleyemeyecektim


Hangi yemekte ne kadar protein, vitamin, fosfor, kalsiyum vs var hiç bilmeyecektim


Her ay bir çocuğun kaç santim uzaması, kaç gram alması gerektiği umurumda bile olmayacaktı


385 derece ateş beni de yakıp kavurmayacaktı


Hangi dişlerin ne zaman çıkacağı konusunda derin bilgilere dalamayacaktım


Kayınvalidemi, oğluna neden bu kadar düşkün diye anlamamakta inat edecektim


Anneler gününde kimseden hediye alamayacaktım ama ertesi gün bana küsüp geri hediyesini isteyen bir kıza gülümseyemeyecektim


Sabrı, merhameti, önseziyi, özveriyi, duyarlılığı, öğrenmeyi, öğretmeyi tam randımanlı kullanamayacaktım


Gece 4:30 da gözü kapalı mutfağa kadar gidip, bardağa su doldurup yine gözü kapalı dönme yeteneğini kazanamayacaktım


Minicik evimi mama sandalyesi, otomobil koltuğu, ana kucağı, rengarenk emzikler, muhtelif boyda biberonlar, onlarca çeşit barbie, yapbozlar, tüylü-tüysüz envai çeşit oyuncakla ve şişelerce çocuk ilacı ile doldurmayacaktım


Her çıktığım alışverişten sana alınmış paketlerle dönemeyecektim


Hamilelik esnasında 81 kiloya kadar çıkıp, tartıyı kırma eğilimi gösteremeyecektim


Doğum sonrası günlerce aç kalıp, rejim yapamayacak ve yemek yemenin bir lütuf, yiyememenin işkence olduğunu bilemeyecektim


Çocuk konusunda ahkam kesemeyecektim


Çocuk doktorları ile ilişkim, sokakta gördüğüm tabelalardan ibaret olacaktı


Aşkın ve sevginin bir erkekle kadın arasında yaşanan o önlenemez sevgi olduğunu sanacak ve yanılacaktım


Kirpiklerime kadar sıçrattığın ilk muhallebinin tadına bakamayacaktım


Yaşanmış tecrübeleri, deneyimleri bilmiş bir tavırla reddetmeye devam edecektim


Daha çok bildiğimi sanıp ama daha az bilecektim


İnciklerimin, boncuklarımın, fularlarımın ve tokalarımın nereye depolandığı konusunda meraklar içinde olmayacaktım


Yüreğim bu kadar derin atmayacaktı


Kalbim bir ömür boyu birine ait olmayacaktı


Baleye gitmen, bir enstrüman çalman, doktor olman, mühendis olman, vs konusunda sonradan edinilmiş görgüsüzlüklerim olmayacaktı


"Anne bak dişimi fırçaladım" diye ağzını açıp koklamak için uzandığımda burnumu yanlışlıkla ısıran, kan oturtan bir çocuğum olmayacaktı


Beni bu dünyada en çok annem seviyor sanacaktım


Göz ameliyatı sonrası gözlerim bandajlı eve geldiğimde, babaannesinin bacaklarına yapışıp hıçkıra hıçkıra saatlerce ağlayan ve benim için üzülen küçük bir kıza sahip olmayacaktım


Torun bakma şansım olmayacaktı


Damadıma zulmetme, hayatı zehretme zevkini yaşayamayacaktım


Tam yemek yerken, salondan koşarak gelip, "anne burnumdaki sümüğü lütfen alır mısın?" diye bana bu zevki bahşeden biri olmayacaktı


Ben kanepede sızmış uyurken, koşa koşa yatağının örtüsünü alıp, üzerime sermek için nefes nefese kalışını göremeyecektim


Her sabah 6 da baş ucuma gelip, ses çıkarmadan yatağa girmek için benden onay bekleyen biri olmayacak ve senin geldiğini ruhani bir güçle anlama yeteneğine sahip olmayacaktım


"Kız evi naz evi" tezinin doğruluğunu savunamayacaktım


Çocuk hikaye kitapları ve çocuk gelişimi ile ilgili kitaplarla ilgim, kitapçı raflarıyla sınırlı kalacaktı


İlkokul ve ortaokul yıllarında veda ettiğim, pastel boya, gazlı kalem ve kuru boyalarla bir daha karşılaşmayacaktım


Çocuk bezinin olduğu bölümlerinin aslında bütün büyük marketlerde var olduğunu bilemeyecek ve maxi, midi, mini boylarına anlamsız gözlerle bakacaktım


Üzümün çekirdeklerini tek tek çıkarmak için insanüstü bir uğraşa asla girmeyecektim


Sulu köftenin köftelerini fındık büyüklüğünde yapmak için sabrım hiç olmayacaktı


Kimseye bu kadar sık sarılamayacak ve yalayıp yutarcasına opemeyecektim


Sen olmasaydın eğer ben asla 'ben' olmayacaktım


Bir çocuk doğduğu anda Bir anne doğmuş olur



alıntı