Karşımıza Çıkan Dönemeçler

hayat - kişilik - korkularımız
Biz büyüdükçe, korkularımız da bizimle birlikte büyüdü Bir kar tanesi yuvarlandı, ileriki yıllarda çığ gibi üstümüze çöktü Bazı dönemeçler vardır hayatımızda…


Ayak parmağımızı dokundurduğumuz andan itibaren tüm bedenimizi kaptırdığımız


Kimi zaman geride bırakılan, Kimi zaman yolumuzun üstünde saklanan, Kim bilir belki birkaç adım ileride, köşede duran


Ne zaman önümüze çıkacağı, Nerede başlayıp nerede biteceği, bilinmeyen dönemeçler bunlar


Çoğu zaman sürpriz yapıp, Nadiren bulundukları yeri önceden haber veriyorlar


Farkında mısınız? Bir dönemeç ve bir dönemeç daha derken, yaş ilerliyor


Dönemeçler, kader çizgimizi belirliyor, Dönemeçler, dur durak demeden, bizi geliştiriyor


Kâh acılarla, kâh mutluluklarla olgunlaştırıp, Günler, saatler boyunca yanımızdan ayrılmıyor,


Nihai olarak da yaşlandırıyor


***


Her yaşın, kendine ait dönemeçleri var


Gençlikte ayrı, yaşlılıkta ayrı!


Uzaktan bakıldığında basitmiş gibi görünse de içine girildiğinde farklı!


Kimin başına gelse, gönlünde yangı


Onları, asla hafife almamalı


Zorlu dönemeçleri atlatan, düzlüğe çıkar


***


Tabii her yaşın, güzellikleri de var!


Örneğin yaşlılık yıllarında sahip olunan tecrübe, sihirli bir değnektir,


Her alanda, her konuda dokunduğu yeri değiştirir


Ergenlik döneminde kurulan hayallere doyum olmaz,


Fakat enerji çarçur edilir


***


Küçük yaşlarda atılan kahkahalar, yeri göğü inletir,


Zaman geçtikçe, ses biraz tizleşir


Hatta tamamen kesilir


Çocukluk yıllarının etkisi, beynin henüz çözülmemiş bölgesi gibidir


Dünya, rüya âlemiyle benzeşir


***


Bilirsiniz…


Çocukluk dönemi, psikiyatrinin ‘banko’ sorularındandır


Çünkü çocukluk gizemlidir,


O yıllar, binanın temel direğidir,


Bu nedenle son derece önemlidir


***


Bana göre çocukluk süreci, ‘çocuk’ gibi yaşanmalı


Aksi takdirde sorunlar, çocukluktan itibaren süregelir


Her şeyi yerinde ve zamanında yaşamamanın acısı,


Hiç fark ettirmeden yıllar sonra kendini gösterir


***


Biliyor musunuz?


Kendimi bildim bileli yaşım yüzünden sıkıntı çektim, durdum


Yani yaş travmalarım var, benim


Ne zaman önemli bir adım atacak olsam, yaşım hatırlatıldı,


Elim koluma, nüfus kayıtlarıyla düğüm atıldı!


***


Fıkra gibi!


Küçükken, büyük gösterdiğim için sıkıntı çektim,


Büyüdüğümde de küçük gösterdiğim için!


Önceleri ‘Sen küçüksün, beceremezsin!’ dediler


Yıllar boyunca, bana, büyümeyi beklettiler


Zannettim ki büyüdükçe sorunlar küçülecek


Oysa yaşım ilerledikçe başka sorunlar karşıma çıktı


***


‘Yaşın kaç?’


Hatırlar mısınız, küçükken birbirimize en çok sorduğumuz soru buydu


Çünkü yaş büyüklüğü, üstün olma durumuydu


Sonra büyüdük büyümesine de


Biz büyüdükçe, korkularımız da bizimle birlikte büyüdü,


Bir kar tanesi yuvarlandı, ileriki yıllarda çığ gibi üstümüze çöktü


***


İnsan, yaşı ilerledikçe güçlenir, gelişir, hayata bakış açısı değişir


Gelgelim pratikte bu iş böyle değildir


Gariptir…


Büyüdükçe, yaşımız gizlenir!


***


‘Artık senden geçmiş!’


Hayatım boyunca bu zihniyetle çatıştım durdum


Biraz yılgın ve yorgunum


Ama bir daha dünyaya gelecek olsam


Hiç çekinmem, yine aynı düşünceyi savunurum!


Melda BEKCAN