Konu
:
Olumsuz Aile Tutumları Ve etkileri
Yalnız Mesajı Göster
Olumsuz Aile Tutumları Ve etkileri
06-26-2012
#
1
Prof. Dr. Sinsi
Olumsuz Aile Tutumları Ve etkileri
Anne ve baba tutumları çocuk psikolojisinde çok önemli bir yere sahiptir
olumsuz aile tutumları çocuğu yetişkinlikte
bireyin kişilik yapısını
tavır
alışkanlık
inanç ve değer yargılarını büyük ölçüde biçimlendirmekte ve çocuğun psikolojisini etkilemektedir
Eğitimciler çocukların gelecekte uyumlu ve başarılı olabilmeleri için en sağlıklı eğitim yollarının geliştirilmesi çabası içindedirler
Her ne kadar kişilik gelişiminin insanın yaşamı boyunca süregeldiğini kabul etsek de
kişilik gelişmesi ve yapılanmasında temelinçocukluk döneminde atıldığı gerçeği geçerliliğini korumaktadır
Sosyal uyum üzerine yapılan çalışmalar
ailenin çocuk üzerindeki ilk etkilerinin son dereceönemli olduğunu göstermiştir
Aile tutumları ve anne-babanın ve ailenin diğer bireylerininçocukla olan etkileşimi
çocuğun aile içindeki yerini belirlemektedir
Çocuğayöneltilen davranış ve ona karşı takınılan tavır
ilk yaşantıların örülmesindebüyük önem taşımaktadır
Okul öncesi dönemde çocuk
sosyal birey olmayıöğrenirken aynı zamanda özdeşim yapacağı bir modele gereksinim duyar
Kişilikoluşumu için gerekli olan özdeşim
büyük olasılıkla aile içindeki yakın bir üyeile gerçekleşmektedir
Genellikle özdeşim nesnesi anne-baba olmaktadır
fakatağabey
teyze
hala
dayı ya da amca gibi aile içinden bir erişkin de özdeşimnesnesi olabilir
Bu üyelerin bozuk bir kişilik yapısına sahip olması halinde
olumsuz davranış örneğinin çocuğa yansıma olasılığı artmaktadır
Çocuk yetiştirmede ve ailenin çocuğa karşı tutumlarını belirlemede
anne-babatarafından çocuğun gelişim dönemlerinin özelliklerinin neler olduğununbilinmesi çok önemlidir
Çocuk erişkinin küçük bir modeli değildir
Çocuğuerişkinden ayıran bir çok özellik vardır
Çocuğun kanıtlanabilir en güçlütarafı ve üstünlüğü öğrenme güdüsüdür
Çocuk
Montessori`nin "emicizihin" diye adlandırdığı bir yetiye sahip olarak doğar
Kültür
töre
ülkü
duygu
davranış ve inançların "emilip" benimsenmesi
çocuğundoğumuyla altı yaşı arasındaki "emici zihin" döneminde gerçekleşir
Anne-babanın çocuğa ilişkin tutumlarını değerlendirirken
aile içindeki ilişkidinamiğini gözden geçirmek gerekir
Üç çocuk
anne ve babadan oluşan 5 kişilikbir ailede aile içi etkileşiminin kaç çeşit olduğu teke tek ilişkiler formulüile saptanabilir: 5 kişilik bir ailede X=n2-n= 20 çeşit ilişki mevcutdur
Bu
herkesin kendisinden başka 4 kişi ile ilişkiye girdiği anlamına gelir
Builişkiler çift yönlüdür
Gerçekte ilişkiler daha karmaşıktır
Yani; anne
anneolarak çocukları ile ilişkide
anne ve baba işlevleri gereği çocuklarlailişkide
kızlar ve erkekler birbirleriyle ilişkide gibi değişik ve karmailişkiler vardır
Gerçekte kuramsal olarak formül şöyle olmalıdır
6 kişi olsa
yani bir çocuk daha eklense
ilişki sayısı 120x6=720'e çıkar
Yani aile
ilişkiler yumağı şeklinde gözlemlenir
Olumlu veya olumsuz herkes birbiriyleilişkidedir
Aile üyelerinden birinin başarısı veya başarsızlığı herkesietkiler
Aile içindeki çatışmalar (kardeşler arası
anne-baba
anne-çocuk veyababa-çocuk çatışması v
b
) da aile içindeki herbir bireyi etkiler
Ancakçatışmaları önem sırasına koymak gerekirse
anne-baba çatışması ailenin tümbireylerini diğerlerine oranla çok daha fazla etkilemektedir
Aile için
anne-baba ilişkisi daha temeldir
OLUMSUZ AİLE TUTUMLARI
Ailenin çocuk yetiştirmedeki tutumunu ve çocuk yetiştirmeyle ilgili sorunlarını anlamak için aile tutum modeli yararlı bir yaklaşımdır
Çocuğun anne-babadan aldığı iki şey vardır: Sevgi ve Eğitim
Sevgi; kabullenme
koruma
kollama ve sevecenlik gibi bütün olumlu duyguları içerir
Eğitim ise;öğretilen herşeyi
verilen bilgileri
becerileri
yasakları
kuralları
inançları
değer yargılarını
görgü kurallarını ve insanın sosyalleşmesi için gerekli olantüm toplumsal değerleri kapsar
Olumsuz aile tutumlarında ailenin verdiği sevgi ya yetersiz veya aşırı
eğitimise gevşek ya da sıkı olmaktadır
Aşırı sevgi tutumunda
aile çocuğu sevgiyeboğucu
onu çok koruyucu ve aşırı kollayıcıdır
Bunun sonucu olarak çocuktabağımlılık ve güvensizlik gelişir
Çocuk karşılaştığı her olayda anne-babasınayaslanır
onlara güvenir fakat kendisine güvensizdir
Sevgi yetersizliği veyayokluğu sonucu ise
çocukta kendine ve çevreye karşı güvensizlik ve olumsuzduygular gelişir
Doğal olarak aşırı sevginin veya yetersizliğinin dedereceleri vardır
Sevgi yetersizliğinin en aşırı ucu
çocuğu terketmek veyakabullenmemektir
Yetersiz sevginin
aşırı sevgiye göre sonuçları daha ağırolmaktadır
Sıkı eğitim
çocuğa olur olmaz yasaklar koyma ve yaşanmaz kurallar ile çoçuğuyetiştirmedir
Sıkı eğitim ve disiplin uygulayan anne-babalar çocuğu kenditasarladığı bir kalıba göre yetiştirmek amacını güderler
Çocuk sıkı birdenetim altında tutularak en küçük yanılgı ve hataları gözden kaçmamakta
bunların önemle durulmakta ve düzelitmesi istenmektedir
Böyle aileler fizikselcezayı ön planda kullanmakta ve çocuklara kendilerini yönetme fırsatı vermemektedir
Bireyin kendine güvenini ortadan kaldıran
onun kişiliğini hiçe sayan birdisiplin yöntemi olan sıkı eğitim ile büyüyen çocuklar kibar
sessiz
uslu vedürüst olmalarına karşın küskün
çekingen
kolay etkilenebilen
huysuz ve aşırıhassas bir yapıya sahip olabilmektedir
Gevşek eğitimde ise "hoş gör
boş ver"anlayışı egemendir
Bu anlayışta "Her şeyi hoş gör; çocuktur her şeyi yapar;çocuk özgür olmalıdır; onun her dediğini yapın; ona sevgi verin yeterlidir"şeklinde yüzeyel ve asılsız öğretiler vardır
Bu tutumda çocuğun olumsuzdavranışları aşırı hoşgörü ile karşılanır
Aşırı gevşek tutumla yetiştirilençocukların bencil
sabırsız ve anlayışsız oldukları ileri sürülmektedir
Aşırıdenetim çocuğu pasifleştirirken aşırı hoşgörü çocuğun şımarmasına neden olmaktave olgunlaşmasını engellemektedir
Bazı ailelerde ise disiplin bulunmakta
ancak ne zaman ve nerede uygulanacağı belli olmamaktadır
Anne-babaların tutumuaşırı hoşgörü ile katı cezalandırmalar arasında gidip gelmektedir
Böyle birortamda büyüyen çocuk hangi davranışın ne zaman ve nerede yapılacağınıayırtedemez
Tutarsızlık
bir günün bir güne uymaması biçiminde olabileceğigibi anne-babanın birbirine çok aykırı ceza ve eğitim anlayışlarının olmasındanda kaynaklanabilir
Bu tutum sonucunda çocuklarda iç çatışmalar vehuzursuzluklargelişir
ardından dengesiz ve tutarsız bir yapının oluştuğugözlenir
OLUMSUZ AİLE TUTUM ŞEKİLLERİ
1
Aşırı sevgi ve gevşek eğitim: Bu tutumu gösteren ailelerde sevgi
çocuğaşımartılacak derecede çok verilir ve disiplin yok denecek kadar azdır
Çocuktançok az şey beklenir
Bu tarz yetiştirilen çocuklar genellikle erişkinlikyaşamlarında sorumluluk taşımayan
hep alıcı bireyler olarak karşımıza çıkar
Burada verilen sevgi
aşırı vericilik ve aşırı koruyuculuk biçimindedir
Disiplin tarzları ise yalancı bir hoşgörü biçiminde görünürse de aslındaailenin güçsüzlüğünün ve yetersizliğinin bir sonucudur
Çocuk ne kadar büyümüşolursa olsun
aile ona ilk yıllarda olduğu gibi daima vermeye ve korumayaeğilimlidir
Böyle çocukların ileride
doyumsuz ve bencil olma olasılığıfazladır
Eğer aile varlıklı ise çocuğu bir süre daha doyurulabilir; çocukdayanaksız ve doyumsuz kaldığında ise alkol
kumar ve madde kullanımına başlamaolasılığı artar
Bazı anne-babalar otorite olmayı öğrenememişlerdir; bunlar çocuklarına gereklisınırlamaları koyamazlar
Bir kısım anne-baba ise katı baskı altındayetişmişlerdir
Kendi yaşamadıklarını çocuklarına yaşatmak isterler ve dolaylıolarak doyum sağlamaya çalışırlar
Ne var ki
sınırların katı ve dar olmasıkadar iyi çizilmemesi de çocuğun gerekli rehberlikten yoksun kalmasına nedenolur
Bu gibi çocuklarda başkaldırıcı ve toplumdışı davranışlar daha sıkgözlenir
2
Aşırı sevgi ve sıkı eğitim: Burada sevgi
aynı birinci tutumda olduğu gibiaşırı verici ve koruyucu bir davranışla sunulmaktadır
Ancak çocuğa bir bebekgibi bakıldığı halde
kendisinden beklenenler çoktur
Hiçbirşey esirgenmez;özel dersler aldırılır
çeşitli olanaklar sağlanır
Buna karşılık çocuktanileri düzeyde başarı beklenir
Bu tutumla yetiştirilen çocukların nevrotik olmaolasılıkları çok yüksektir
Bu beklenti
sevgi ile beraber sunulduğundançoğunlukla çocuklar tarafından kolay benimsenir ve benliğe sindirilir
Bazençocuk bu özellikleri çok sindirmiştir ve kendisini aşırı derecede kontrol eder;böylece acımasız bir üstbenliğe sahip erişkin olarak yetişir
3
Yetersiz sevgi ve aşırı disiplin: Sıkı eğitim vardır ve disiplin genellikleaşırı cezalarla uygulanır; en küçük şeyde cezalandırma (dayak
şiddet) yolunagidilir
Çocuk çoğunlukla aşağılanır ve horlanır
Böyle yetiştirilen çocuklardasaldırgan ve antisosyal davranışlara eğilim artar
Bu tür ailelerde büyüyençocuklar
karşı çıkma ve saldırganlık gibi yollarla kendilerini kabul ettirmekisterler ve kendi iç dünyalarını açıklamakta zorlanırlar
4
Gevşek eğitim ve yetersiz sevgi: Bu durum yoksul ve kalabalık ailelerdegözlenir
Çocuğa düşen sevgi ve ilgi payı azdır
Çocuğun eğitimi deyetersizdir
Böyle çocuklar "saldım çayıra
mevlam kayıra" anlayışı ileyetişir
Çocuk
kendi yolunu bulmaya çalışır
Böyle çocuklar pasif vedonukturlar
Bu tutumda da disiplinsizlik söz konusudur
ancak disiplinsizliğinburadaki nedeni sorumsuzluk ve ilgisizliktir
Sevginin yetersiz oluşu aşırıiticiliğe neden olur
Çocuk yeterli sevgi ve bakım görmez
Hazır olmadığıçağlarda bağımsızlığa zorlanır; bir an önce kendi kendisine yetmesi vekendisine bakması beklenir
Diğer Olumsuz Aile Tutumları
a
Anne ve babanın tutumları arasında tutarsızlık: Bu tutumda
bir çocuğaannenin ayrı
babanın ayrı bir tutum izlemesi söz konusudur
Çocuğa konulansınırların sürdürebilmesi için anne-babanın davranışlarında tutarlı olmasıgerekir
b
Aile içindeki kardeşlere farklı tutumlar : Burada çocuklar arasındaayrımcılık vardır
Örneğin
kız çocukla erkek çocuk arasında veya yatağınııslatan çocukla diğer çocuklar arasında ayırım yapılır
c
Aile içi kutuplaşmalar: Aile içinde bazen klikleşmeler
aile içindeki birgrubun başka gruba ya da kişiye karşı çıkması
gizli anlaşmalar oldukça sıkgörülür
Bazen anne-baba çocuklara karşı
çocuklar anne-babaya karşı
bazen debir çocukla baba
bir başka çocukla anneye karşı kutuplaşabilir
Çocuk aileiçinde herkesin yüklendiği bir şamar oğlanı da olabilir
Sağlıklı tutum: Ailenin çocuğa karşı tutumunun iki temel ögesi vardır; 1
Sevgi
2
Disiplin
Kuramsal olarak en olumlu tutum
temel gereksinimleri enuygun biçimde karşılayan
kişide kendi kendisini doyurabilme yetisi geliştiren
iki temel ögeyi en sağlıklı biçimde ve oranda içinde bulunduran tutumdur
Disiplin
aile içindeki denge ve düzenin oluşturulmasında büyük önem taşır
Ancak disiplin toplumumuzda çoğunlukla "cezalandırma" ile eşanlamlıolarak değerlendirilmektedir
Her ne kadar kelime anlamıyla "katılık"ve "kuralcılık" gibi kavramları çağrıştırıyorsa da gerçek anlamdadisiplin
cezalandırma kadar ödüllendirmeyi de içerir ve çocuğun toplumauyumunu kolaylaştıran davranışın yönlendirilmesini amaçlar
Disiplin
çocuğaistenilen davranış ve alışkanlıkları öğretir
kendi kendini denetleme ya da içdenetim demek olan ahlak gelişimini sağlar
Disiplin
tutarlılık ve esneklikgibi temel ilkeleri içermelidir
Katı ve baskıcı disiplinle davranışıyönlendirmeyi amaçlayan anne-baba; çocuğun kendilerine karşı korku
öfke vekızgınlık içinde olmasına neden olur
çocuğa saldırgan olmayı ve sorunlarınışiddet yoluyla çözmeyi öğretir ve zayıf vicdan ve ahlak gelişimine yol açar
Araştırmalarda disiplin yöntemi olarak ödüllendirmenin ceza vermekten dahaetkili olduğu saptanmıştır
Disiplin hem yeteri kadar hem de çocuğun yaşınauygun olmalıdır
Kurallar açık olmalı ve uygulanabilmelidir
Ceza verilmesigerekiyorsa hemen uygulanmalı ve üstü örtülmemelidir
Ceza
çocuğun özüne değilde davranışlarına yönelik olmalıdır
Anne-babalar çocuklarına sevgi
anlayış
sabırve hoşgörü ile disiplin vermelidir
Anne-baba-çocuk ilişkilerini içinde yaşanan toplumun etkileri belirler
Türk aile ve eğitim sistemine bakıldığında
genelde otoriter
kısıtlayıcı
aşırı koruyucu ve kontrol edici bir yapının ortaya çıktığı
çocukların saygılı
başeğici
pasif ve uysal kişilik yapısıyla biçimlendiği
kurallara uygundavranışlar ödüllendirilirken; aktif
sorgulayıcı
atılgan davranışlarıncezalandırıldığı görülmektedir
Başka bir deyişle
toplumumuzda çoğunluklapasif ve söz dinleyen çocuklar anne-babayla olumlu ilişkilere girmekte
kendigörüşlerini ifade edebilen aktif ve girişken çocuklar ise çatışma kaynağıolmaktadır
Hoşgörülü ve demokratik ailelerde büyüyen çocuklar
arkadaşları ileilişkilerinde daha etkin
daha girişken
yaratıcı fikirler ileri sürebilen vefikirlerini söyleme eğiliminde görülen çocuklar olmaktadır
Sevgi ve şefkat insan ruhunun üretebildiği en gönül okşayıcı duygulardır
Sevgi
övgü ve takdir insana değerli olduğu duygusunu verir; değerli olduğunuhisseden insan da çevresine değer verir
Hepimizin ortak amacı çocuklarımızınfiziksel ve ruhsal olarak sağlıklı yetişmesidir
Bunda anne-babalarıntutumlarının etkisinin büyük olduğu gerçeği yadsınamaz
Anne-babalarınçocuklarına yönelik tutumlarının sağlıklı olması
büyük ölçüde onların kendiiçlerinde barışık
dengeli
huzurlu ve birbirlerine karşı sevgi ve saygılıolmalarına bağlıdır
Alıntıdır
Prof. Dr. Sinsi
Kullanıcının Profilini Göster
Prof. Dr. Sinsi Kullanıcısının Web Sitesi
Prof. Dr. Sinsi tarafından gönderilmiş daha fazla mesaj bul