Eber Gölü-Akşehir ve Eber Gölü Resimleri -Eber Gölü Afyonkarahisar Resimleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-26-2012

Eber Gölü: İç Anadolu BölgesindekiAkarçay Havzasında, yüzey alanı 125 km² bulan, bir tatlı su bataklık olan, kuzeyinde Emir Dağları ve güneyinde Sultan Dağları, denizden 967 metre yükseklikte olan bir çöküntü gölüdür

Bulunduğu Akarçay Havzası, hep sismik olarak aktif olan, kuzeybatı-güneydoğu yönünde ortalama 100 kilometre uzunlukta ve 25 kilometre genişlikte olan çökük alandır

Bir zamanlar çok büyük ve derin olan, son Buzul Çağı (Pleistosen) gölünden geriye kalan, diğer göller gibi artık bir göldür

Eber Gölü, Akarçay ve Sultandağları'ndan gelen kaynak suları ile beslenmektedir

Bu sebeple yıl içerisinde yüzölçümü farklılık gösterir

En düşük su seviyesi Ekim 1991'de görülmüştür

Göl alanı 62 km²'ye kadar düşmüştür

En yüksek su seviyesi ise Mayıs 1969'da görülmüştür

Göl
alanı 164

5 km²'ye ulaşmıştır

Gölün doğal yapısı

Göl, Türkiye'nin en ilgi çekici göllerindendir

Çok büyük bir göl olmasına rağmen üzerinde bulunan kamışlardan dolayı büyük kısmı göl değilde çayırlık gibi görülür

Özellikle avcıların uğrak yeridir

Üzerinde yüzlerce yüzen adacık bulunur, bu adacıklara yerli halkın "kopak" adını verdiği, kopaklar kalınlaşan kamış köklerinin topraktan ayrılarak üzerine zamanla rüzgarın etkisiyle toprak birikmesiyle meydana gelir

Bazı kopaklar o kadar büyüktür ki üzerlerinde balıkçıların, avcıların ve kamışçıların barınaklar kurdukları da görülmüştür

Etrafında kurulmuş Derekarabağ, Ortakarabağ, Yenikarabağ ve diğer komşu köylerde tarımla uğraşan insanlar, Göl kıyısındaki ekilebilir tarlalarda buğday ekip yaşamlarını sürdürürler

Balık türleri

Sazan balığı (Cyprinus carpio),
Aynalı Sazan balığı (Cyprinus carpio morpha noblis),
Turna balığı (Esox lucius),
Dere kaya balığı (Gobio gobio)

Göçmen su kuşları

Birçok göçmen su kuşları avlanmak, kamış adalarda kuluçkaya yatmak (üremek) ve bazıları kışlamak için Eber Gölüne gelirler, bunlar;

Küçük karabatak (Phalacrocorax pygmeus),
Bayağı kaşıkçı (Platalea leucorodia),
Dalmaçya Pelikanı (Pelecanus crispus),
Bayağı balaban (Botaurus stellaris),
Balıkçılgiller (Ardeidae),
Alaca balıkçıl (Ardeola ralloides),
Erguvani balıkçıl (Ardea purpurea),
Pasbaş patka (Aythya nyroca),
Gülen sumru (Sterna nilotica),
Büyük cılıbıt (Charadrius leschenaultii),
Sakarca kazı (Anser albifrons),
Küçük sakarca kazı (Anser erythropus),
Sakarmeke (Fulica atra),
Dikkuyruk (Oxyura leucocephala),
Kılıçgagagiller'den (Himantopus himantopus),
Bayağı aynak (Plegadis falcinellus), ve kamışların arasında kum adalarda Kolyeli büyük yağmurcunu (Charadrius hiaticula) kuluçkaya yattıkları gözlenmiştir

Ekonomik önemi

Seka Afyon Kağıt Fabrikası, ihtiyacının bir kısmını Buğdaygillerden, sulak, nemli yerlerde yetişen, boğumlu, sert gövdesi olan kamış (Phragmites australis) bitkisini, Eber ve Karamık Gölünden elde eder

Yaklaşık olarak burada bin insan çalışır
SUNUM ALMİRA

06-26-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Eber Gölü-Akşehir ve Eber Gölü Resimleri -Eber Gölü Afyonkarahisar Resimleri Eber Gölü: İç Anadolu BölgesindekiAkarçay Havzasında, yüzey alanı 125 km² bulan, bir tatlı su bataklık olan, kuzeyinde Emir Dağları ve güneyinde Sultan Dağları, denizden 967 metre yükseklikte olan bir çöküntü gölüdür Bulunduğu Akarçay Havzası, hep sismik olarak aktif olan, kuzeybatı-güneydoğu yönünde ortalama 100 kilometre uzunlukta ve 25 kilometre genişlikte olan çökük alandır Bir zamanlar çok büyük ve derin olan, son Buzul Çağı (Pleistosen) gölünden geriye kalan, diğer göller gibi artık bir göldür Eber Gölü, Akarçay ve Sultandağları'ndan gelen kaynak suları ile beslenmektedir Bu sebeple yıl içerisinde yüzölçümü farklılık gösterir En düşük su seviyesi Ekim 1991'de görülmüştür Göl alanı 62 km²'ye kadar düşmüştür En yüksek su seviyesi ise Mayıs 1969'da görülmüştür Göl alanı 1645 km²'ye ulaşmıştır Gölün doğal yapısı Göl, Türkiye'nin en ilgi çekici göllerindendir Çok büyük bir göl olmasına rağmen üzerinde bulunan kamışlardan dolayı büyük kısmı göl değilde çayırlık gibi görülür Özellikle avcıların uğrak yeridir Üzerinde yüzlerce yüzen adacık bulunur, bu adacıklara yerli halkın "kopak" adını verdiği, kopaklar kalınlaşan kamış köklerinin topraktan ayrılarak üzerine zamanla rüzgarın etkisiyle toprak birikmesiyle meydana gelir Bazı kopaklar o kadar büyüktür ki üzerlerinde balıkçıların, avcıların ve kamışçıların barınaklar kurdukları da görülmüştür Etrafında kurulmuş Derekarabağ, Ortakarabağ, Yenikarabağ ve diğer komşu köylerde tarımla uğraşan insanlar, Göl kıyısındaki ekilebilir tarlalarda buğday ekip yaşamlarını sürdürürler Balık türleri Sazan balığı (Cyprinus carpio), Aynalı Sazan balığı (Cyprinus carpio morpha noblis), Turna balığı (Esox lucius), Dere kaya balığı (Gobio gobio) Göçmen su kuşları Birçok göçmen su kuşları avlanmak, kamış adalarda kuluçkaya yatmak (üremek) ve bazıları kışlamak için Eber Gölüne gelirler, bunlar; Küçük karabatak (Phalacrocorax pygmeus), Bayağı kaşıkçı (Platalea leucorodia), Dalmaçya Pelikanı (Pelecanus crispus), Bayağı balaban (Botaurus stellaris), Balıkçılgiller (Ardeidae), Alaca balıkçıl (Ardeola ralloides), Erguvani balıkçıl (Ardea purpurea), Pasbaş patka (Aythya nyroca), Gülen sumru (Sterna nilotica), Büyük cılıbıt (Charadrius leschenaultii), Sakarca kazı (Anser albifrons), Küçük sakarca kazı (Anser erythropus), Sakarmeke (Fulica atra), Dikkuyruk (Oxyura leucocephala), Kılıçgagagiller'den (Himantopus himantopus), Bayağı aynak (Plegadis falcinellus), ve kamışların arasında kum adalarda Kolyeli büyük yağmurcunu (Charadrius hiaticula) kuluçkaya yattıkları gözlenmiştir Ekonomik önemi Seka Afyon Kağıt Fabrikası, ihtiyacının bir kısmını Buğdaygillerden, sulak, nemli yerlerde yetişen, boğumlu, sert gövdesi olan kamış (Phragmites australis) bitkisini, Eber ve Karamık Gölünden elde eder Yaklaşık olarak burada bin insan çalışır SUNUM ALMİRA