Çocuk Alerjik Hastalıklarının Tedavisinde Hekim-Aile İşbirliği

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-25-2012

Çocukluk çağında tüm alerjik hastalıkların başarı ile tedavi edilebilmesi için hekim çocuk ve aileyi bir bütün olarak görmelidir

Her ne kadar geleneksel sağlık problemlerin yönetiminde hekim hastayı bir kitle gibi görüp “sadece hasta olan organına bakıp oradaki sorunla ilgilense” ve hatta anne-babalar “çocuğunun sorunun her ne olursa olsun bir an önce gidermek” fikrine sahip olsa da bu yanlış bir yaklaşımdır

Çünki sorunu ile uğraşılan varlık “biyopsikososyal (=çocuk =biyolojik+ruhsal+sosyal bütün)” yapıda gelişen ve değişen bir bütündür

Sağlığı hem sorunu olan organı

hem o organın etkilediği tüm vücudu

hem hastalıktan etkilenen henüz olgunlaşmamış ruhu hem de organik hastalık ve ruhunun yaşadığı dengesizlik nedeniyle arkadaş

okul çevresi vs de oluşan sorunların tümüyle ilgilidir

Sağlığına tekrar kavuşması ve toplumun dinamiğine hazırlanması için tümünün global olarak düzeltilmesi gerekir

Bu global değerlendirmede hekim aile ile birlikte çocuğun tüm biyolojik

ruhsal ve sosyal yönlerini kapsayacak şeklide işbirliği oluşturmalı ve gerekli kararlar onun yerine verilmeldir

Maalesef böyle bir yaklaşımın olmayışı yüksek sıklıktaki çocukluk çağı alerjik hastalıklarının tedavisinde akla hayale gelmedik yanlışlıklar

eksiklikler ve bunlardan doğan çok yönlü zararlara yol açmaktadır

Çocukluk çağında sık görülen bir hastalık grubu olarak alerjik hastalıklar bir çok hekimin ilgisini çekmektedir

Hatta hayati tehlike oluşturmaması nedeniyle konu hakkında gerekli deneyime sahip olmayan meslektaşlarımızın da kazanç açısından iştahını kabartmaktadır

Bu alerjik hastalığın bulgusunun görüldüğü organa göre tıp disiplinlerinin ilgilenmesiyle olmaktadır

Örneğin bahar alerjisi olan bir çocuk burun şikayetleri nedeni ile KBB uzmanlarına

bebeklik egzeması olan çocuk cilt doktorlarına (dermatolog) ve hatta astımı olan çocuklar ise erişkin göğüs hekimlerine başvurmakta ve daha da vahimi bu meslektaşlarımız da bu çocukları izlemektedir

Ancak alerjik hastalık çocuğunun bağışıklık sistemi tarafından oluşturulan ve tüm vücüdu ilgilendiren bir hastalık olduğu için ve değişik zamanlarda değişik bulgualr çıkabileceği için bir süre sonra bu çocuk astım

kronik dermatit olarak gelmektedir

Bir başka konu ise bu tıp disiplinlerinin çocuk deneyimi olmadığı için alerjik bulguları taklid eden bir başka hastalık alerjik hastalık olarak yıllarca takip edilmektedir

VE çocuk yıllar sonra görünen yada görünmeyen ağır komplikasyonlarla gelmektedir

Aile ise sosyo-entellektüel düzeyine göre bu tabloyu şöyle tanımlamaktadır: “Ben çocuğumu her şikayetinde doktora götürdüm

Doktorların söylediği her şeyi yaptım

Suçlu kim ? Neden böyle oldu…

”

Ancak bir başka yönden bakılacak olursa çocuk sağlığı deneyimi olmayan disiplinlerin izleminde erişkin hastalarla aynı ortamda bulunan bir çocuk “hastalıktan etkilenen bir ruhu unutulduğu” için bir çok psikolojik reflekse sahip olmaktadır

Bu nedenle çocukluk çağı alerjik hastalıklarının tedavisi çocuğun biyopsikososyal yapısı doğrultusunda

aile ile birlikte ve çocuk alerji uzmanı denetiminde olacak şeklide yeniden şekillendirilmedilidir

Konulan teşhis doğrultusunda hastalık ailenin anlayabileceği bir dille anlatılmalıdır

Bu anlatımda hastalığın kronik olduğu vurgulanmalı

ağırlığı

olası komplikasyonları ve izleminin ne şeklide yapılacağı hakkında bilgi verilmelidir

Tedavi içeriği hakkında bilgi ve en önemlisi ilacı kullanma yöntemi

cihazların (aero-spacer

nebulizer

ölçülü doz inhalerler…) kullanımı

bakımı vs konusunda eğitim verilmelidir

Çocuğun hastalığı ve onun tedavisi yanında yukarıda anlatıldığı gibi çocuk bir biyopsikososyal varlık olarak

aile ise bu biyopsikososyal varlığın kökeni olarak ele alınmalıdır

Bu nedenle ilaçlarını kullanımı

semptomlarının olmaması

bizden memnun olması yanında onların yaşam kalitelerinin ne düzeyde olduğu saptanmalı ve gerekirse iyileştirilmelidir

Çünki yaşam kalitesinde artış sağlamayan bir alerjik hastalık yönetimi çocuk için yalnızca organizmasına biyolojik olarak müdahele etmek ama ruhunu öldürmek olur

Aile için ise organı sağlam ama davranışsal açıdan hala hastalığı devam eden bir çocuğa sahip olma demektir

Çocuğun hastalığı

ilaçları

izlemi ve ilerisi konusunda zaman zaman aile eğitim toplantıları yapılmalıdır

Bu toplantılarda en az çocuk alerji uzmanı

hemşiresi

psikologu olmalıdır

Çocuk için de bu hastalık konusunda yalnız olmadığını göstermek

aynı hastalığı yaşayan arkadaşlarını bulabilmek vs için buluşma günleri

oyun ve oyuncak paylaşım günleri

tatil kampları düzenlenmelidir

Sonuç olarak alerjik hastalıklar çocukluk çağında sıktır

Yaşamlarını tehdit etmese de iyi tedavi edilmedikleri takdirde organik ve ruhsal komplikasyonlara yol açmaktadır

Bu nedenle hasta çocuklar ve aileler bir para kaynağı olarak görülmemelidir

Bu çocukların yönetimi hekim-aile çemberinde çocuğun en yüksek sağlık ve yaşam kalitesi şartlarına kavuşmasıne yönelik planlanmalıdır

Çünki onlar her şeyimiz ve geleceğimiz

06-25-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Çocuk Alerjik Hastalıklarının Tedavisinde Hekim-Aile İşbirliği Çocukluk çağında tüm alerjik hastalıkların başarı ile tedavi edilebilmesi için hekim çocuk ve aileyi bir bütün olarak görmelidir Her ne kadar geleneksel sağlık problemlerin yönetiminde hekim hastayı bir kitle gibi görüp “sadece hasta olan organına bakıp oradaki sorunla ilgilense” ve hatta anne-babalar “çocuğunun sorunun her ne olursa olsun bir an önce gidermek” fikrine sahip olsa da bu yanlış bir yaklaşımdır Çünki sorunu ile uğraşılan varlık “biyopsikososyal (=çocuk =biyolojik+ruhsal+sosyal bütün)” yapıda gelişen ve değişen bir bütündür Sağlığı hem sorunu olan organı hem o organın etkilediği tüm vücudu hem hastalıktan etkilenen henüz olgunlaşmamış ruhu hem de organik hastalık ve ruhunun yaşadığı dengesizlik nedeniyle arkadaş okul çevresi vs de oluşan sorunların tümüyle ilgilidir Sağlığına tekrar kavuşması ve toplumun dinamiğine hazırlanması için tümünün global olarak düzeltilmesi gerekir Bu global değerlendirmede hekim aile ile birlikte çocuğun tüm biyolojik ruhsal ve sosyal yönlerini kapsayacak şeklide işbirliği oluşturmalı ve gerekli kararlar onun yerine verilmeldir Maalesef böyle bir yaklaşımın olmayışı yüksek sıklıktaki çocukluk çağı alerjik hastalıklarının tedavisinde akla hayale gelmedik yanlışlıklar eksiklikler ve bunlardan doğan çok yönlü zararlara yol açmaktadır Çocukluk çağında sık görülen bir hastalık grubu olarak alerjik hastalıklar bir çok hekimin ilgisini çekmektedir Hatta hayati tehlike oluşturmaması nedeniyle konu hakkında gerekli deneyime sahip olmayan meslektaşlarımızın da kazanç açısından iştahını kabartmaktadır Bu alerjik hastalığın bulgusunun görüldüğü organa göre tıp disiplinlerinin ilgilenmesiyle olmaktadır Örneğin bahar alerjisi olan bir çocuk burun şikayetleri nedeni ile KBB uzmanlarına bebeklik egzeması olan çocuk cilt doktorlarına (dermatolog) ve hatta astımı olan çocuklar ise erişkin göğüs hekimlerine başvurmakta ve daha da vahimi bu meslektaşlarımız da bu çocukları izlemektedir Ancak alerjik hastalık çocuğunun bağışıklık sistemi tarafından oluşturulan ve tüm vücüdu ilgilendiren bir hastalık olduğu için ve değişik zamanlarda değişik bulgualr çıkabileceği için bir süre sonra bu çocuk astım kronik dermatit olarak gelmektedir Bir başka konu ise bu tıp disiplinlerinin çocuk deneyimi olmadığı için alerjik bulguları taklid eden bir başka hastalık alerjik hastalık olarak yıllarca takip edilmektedir VE çocuk yıllar sonra görünen yada görünmeyen ağır komplikasyonlarla gelmektedir Aile ise sosyo-entellektüel düzeyine göre bu tabloyu şöyle tanımlamaktadır: “Ben çocuğumu her şikayetinde doktora götürdüm Doktorların söylediği her şeyi yaptım Suçlu kim ? Neden böyle oldu…” Ancak bir başka yönden bakılacak olursa çocuk sağlığı deneyimi olmayan disiplinlerin izleminde erişkin hastalarla aynı ortamda bulunan bir çocuk “hastalıktan etkilenen bir ruhu unutulduğu” için bir çok psikolojik reflekse sahip olmaktadır Bu nedenle çocukluk çağı alerjik hastalıklarının tedavisi çocuğun biyopsikososyal yapısı doğrultusunda aile ile birlikte ve çocuk alerji uzmanı denetiminde olacak şeklide yeniden şekillendirilmedilidir Konulan teşhis doğrultusunda hastalık ailenin anlayabileceği bir dille anlatılmalıdır Bu anlatımda hastalığın kronik olduğu vurgulanmalı ağırlığı olası komplikasyonları ve izleminin ne şeklide yapılacağı hakkında bilgi verilmelidir Tedavi içeriği hakkında bilgi ve en önemlisi ilacı kullanma yöntemi cihazların (aero-spacer nebulizer ölçülü doz inhalerler…) kullanımı bakımı vs konusunda eğitim verilmelidir Çocuğun hastalığı ve onun tedavisi yanında yukarıda anlatıldığı gibi çocuk bir biyopsikososyal varlık olarak aile ise bu biyopsikososyal varlığın kökeni olarak ele alınmalıdır Bu nedenle ilaçlarını kullanımı semptomlarının olmaması bizden memnun olması yanında onların yaşam kalitelerinin ne düzeyde olduğu saptanmalı ve gerekirse iyileştirilmelidir Çünki yaşam kalitesinde artış sağlamayan bir alerjik hastalık yönetimi çocuk için yalnızca organizmasına biyolojik olarak müdahele etmek ama ruhunu öldürmek olur Aile için ise organı sağlam ama davranışsal açıdan hala hastalığı devam eden bir çocuğa sahip olma demektir Çocuğun hastalığı ilaçları izlemi ve ilerisi konusunda zaman zaman aile eğitim toplantıları yapılmalıdır Bu toplantılarda en az çocuk alerji uzmanı hemşiresi psikologu olmalıdır Çocuk için de bu hastalık konusunda yalnız olmadığını göstermek aynı hastalığı yaşayan arkadaşlarını bulabilmek vs için buluşma günleri oyun ve oyuncak paylaşım günleri tatil kampları düzenlenmelidir Sonuç olarak alerjik hastalıklar çocukluk çağında sıktır Yaşamlarını tehdit etmese de iyi tedavi edilmedikleri takdirde organik ve ruhsal komplikasyonlara yol açmaktadır Bu nedenle hasta çocuklar ve aileler bir para kaynağı olarak görülmemelidir Bu çocukların yönetimi hekim-aile çemberinde çocuğun en yüksek sağlık ve yaşam kalitesi şartlarına kavuşmasıne yönelik planlanmalıdır Çünki onlar her şeyimiz ve geleceğimiz