Anlamı Güzel İsimler

AHAD: (Ar) Er 1 Bir kişi kimse 2 Birler birden dokuza kadar olan sayılar 3 Ünlü Türk denizcilerinden Ahad bey (Umur bey donanmasın*dan)

AHAVİ: (Ar) Er - 1 Kardeşçe dostça Kardeş gibi

AHBARÎ: (Ar) Er - Haber veren ri*vayet eden

AHDİ: (Ar) Er - Ahd and icabı ve*ya ahd ve ahda müteallik Ahdî Türk tezkire yazan ve Divan şairi (Bağdat 1593)

AHENK: (Fars) Ka 1 Uygun uyum düzen armoni 2 Renkler arasında uygunluk Sesler arasında uygunluk düzen makam 3 Çalgılı eğlence-Saz takımınca icra edilen beste 4 Kasıt
niyet
AHFA: (Ar)- Kalb ruh sır hafi ah-fa şeklinde sıralanan "Ietafet-i hamse" sonuncusuna verilen ad- Erkek ve kadın adı olarak kullanılır

AHFAZ: (Ar) Er - 1 Belleği çok kuvvetli 2 Kur'an'ı en iyi hıfzetmiş kişi 3 Alçak gönüllü

AHFEŞ: (Ar) Er 1 Küçük gözlü zayıf bakışlı 2 Yalnız gece gören kimse Ahfeş lakabında üç büyük Arap alimi vardır Abdülhamid Said b Mes'ade Ali b Süleyman

AHİ: (Ar) Er 1 Ahi ocağına mensup olan kimse 2 Cömert eliaçık Ahi Benli Hasan Türk şairi Yavuz döne*minde yaşamış ve Şirinu Perviz mes*nevisini yazmıştır

AHİD: (Ar) Er 1 Bir şeyin yerine getirilmesini emretmek 2 Söz ver*mek Emir talimat taahhüt yükümlülük
anlaşma
AHKAF: (Ar) Er 1 Kum fırtınası 2 Kur'an-ı Kerim'in 6 suresi Araplar bu ismi Arabistan'ın güneyinde kim*senin bilmediği ve giremediği çöle vermişlerdir

AHLA: (Ar) Ka - Çok tatı Pek şi*rin

AHLAS: (Ar) Er - 1 Saf halis ka-rışımsız 2 İyi yürekli temiz kimse 3 Kur'anî ıstılahta Allah'a halis ola*rak yönelip ihlaslılıkta ileri bir dere*ceye varmış kul

AHMED: (Ar) Er - Çok en çok övülmüş methedilmiş Kur'an-ı Kerim'de Saf suresinin 2 ayetinde: Hzİsa İsrailoğullarına: "adı Ahmed olan peygamberi de müjdeleyici ola*rak geldim" şeklinde geçen isimlen*dirme ile Peygamberimizin isimlerin*den birisi olarak anıldı ve kullanılma*ya başlandı- Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır Ahmed-i Muh*tar Hz Muhammed (sas)

AHMER: (Ar) Er - Kırmızı kızıl

AHNEF: (Ar) Er 1 Ayaklan çarpık ve eğri büğrü olan Daha çok lakap olarak kullanılır Ahmet b Kays as-habdan

AHNES: (Ar) Er - Basık ve sivri bu*runlu Daha çok lakap olarak kullanı*lır

AHRA: (Ar) Ka - Daha layık mü*nasip uygun

AHSA: (Ar) - Arabistan'ın Kuveyt-Katar kısmına verilen isim- Erkek ve kadın adı olarak kullanılır

AHSEN: (Ar) - Daha güzel çok gü*zel en güzel Erkek ve kadın adı ola*rak kullanılır Ahsen-i takvim: En gü*zel şekil Kur'an-ı Kerim'in Tin sure*sinin 3 ayetinde insanın ahsen-i tak*vim üzere yaratıldığı beyan buyurulmaktadır Ahsen kelimesi Kur'an'da 16 yerde zikredilmiştir

AHTER: (Fars) Ka - Yıldız

AHU: (Fars) Ka 1 Ceylan karaca gazal 2 Güzel ince alımlı kadın 3 Gözleri ceylan gözüne benzeyen ka*dın 4 Kardeş dost

AHVER: (Ar) Er -1 Müşteri yüzlü güzel gözlü adam 2 Zeki akıllı

AHVES: (Ar) Er - Cesur kahraman yiğit

AİŞE: (Ar) Ka - 1 Yaşayan zen*ginlik ve bolluk gören Yaşayış Aişe binti Ebu Bekir Peygamberimiz (sas)'in hanımlarından Muhterem annelerimizden biri olan Aişe (ra) İslami bilgisi ve fakihliği ile de meş*hurdur (bkz Ayşe)

AJDA: (Tür) Ka 1 Filiz sürgün 2 Çentik çentik olan şey

AKABE: (Ar) Er 1 Sarp geçit çı*kılması zor yokuş 2 Tehlike Atlatıl*ması zor güçlük muhtıra

AKAD: (Tür) Er - Doğruluğuyla dürüstlüğüyle tanınmış kimse

AKALP: (Tür) Er - Doğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse

AKALIN: (Tür) Er - Alnı açık suçu olmayan onurlu Akalın (Besim Ö-mer Paşa) Türk hekim

AKANAY: (Tür) Ka - Yıldız küme*si

AKANSEL: (Tür) Er 1 Akarsu 2 Uzun mesafeler geçerek denize dökü*len akarsu

AKAR: (Tür) Er 1 Akıp geçen 2 Gelir getiren

AKASMA: (Tür) Ka - Beyaz mavi morumsu pembe çiçek veren yabani tırmanıcı bir bitki

AKASOY: (Tür) Er - Sevilen sayı*lan soydan gelen

AKASYA: (Yuni) Ka - Küçük sıra yapraklı gölgeli küçük cinsleri süs için yetiştirilen baklagillerden bir ağaç Salkım ağacı da denir

AKAY: (Tür)- Beyaz ay ayın tam bir daire olarak dolgun parlak görün*düğü evre Ak ve ay kelimelerinden

birleşik isim Erkek ve kadın adı ola*rak kullanılır

AKBATU: (Tür) Er - Yiğit erkek

AKBATUN: (Tür) Er - (bkz Akbatu)

AKBEHMEN: (Tür) Er Peygamber çiçeğinin eşanlamlısı

AKBİLGE: (Tür) - Alim bilgili dü*rüst kimse- Erkek ve kadın adı olarak kullanılır

AKBOĞA: (Tür) Er - Boğa gibi güçlü ve temiz şahsiyetli Akboğa Celayir: Moğol emir ve komutanı

AKBORA: (Tür) Er - (bkz Bora)

AKBUDUN: (Tür) Er - Temiz ta*nınmış soydan gelen

AKBURAK: (Tür) Er - (bkz Bu*rak)

AKÇAN: (Tür) Ka - Temiz dürüst kimse

AKCEBE: (Tür) Er - Beyaz zırh sa*hibi yiğit

AKÇA: (Tür) Ka 1 Oldukça ak be*yazca 2 Eskiden kullanılan küçük gümüş para nakit 3 Temiz saf iyi niyetli kişi

AKÇAKİRAZ: (Tür) Ka - Bir kiraz çeşidi

AKÇAKOCA: (Tür) Er - Temiz ve namuslu erkek - Osman Gazi ve Or*han Gazi'nin silah arkadaşı

AKÇALI: (Tür) Er - Varlıklı zen*gin

AKÇAM: (Tür) Er - Kuzey Ameri*ka'da yetişen bir çam türü

AKÇAR: (Tür) Er - iyi ruhlar

AKÇIL: (Tür) - Beyazımsı solgun Erkek ve kadın adı olarak kullanılır

AKÇİÇEK: (Tür) Ka - Beyaz çi*çek- Daha çok örfte kullanılır

AKÇORA: (Tür) Er - İyi ruhlar

AKDA: (Ar) Ka - Himaye altında olan cariye kadın köle

AKDEMİR: (Tür) Er - Demir gibi güçlü ve temiz yürekli Yiğit

AKDES: (Ar) Er - En kutsal

AKDİL: (Tür) Er - İyi doğru güzel konuşan kişi

AKDOĞAN: (Tür) Er - (bkz Doğan)

AKDORU: (Tür) Er - Doruğu bulutlu dağ

AKEL: (Tür) Er 1 Doğru dürüst iş*ler yapan kimse Dürüst güvenilir er*kek

AKERGİN: (Tür) Er - (bkz Akerman)

AKERMAN: (Tür) Er - Dürüst soylu temiz kişi

AKGİRAY: (Tür) Er - (bkz Akergin)

AKGÜL: (Tür) Ka - Beyaz gül

AKGÜN: (Tür) Er - Mutlu sevinçli gün

AKHAN: (Tür) Er - Dürüst hakan

AKALP: (Tür) Er - Cömert eli açık yiğit

AKIMAN: (Tür) Er - Cömert eli açık kimse

AKIN: (Tür) Er - Her engeli aşan güçlüklerden yılmayan hızlı hareket kabiliyetine sahip

AKINALP: (Tür) Er - Akın yapan yiğit Yiğit

AKINCI: (Tür) Er -Osmanlılarda ileri karakol Ani vurkaçlarla düşman*larının moralini bozan uç süvarileri Hafif süvari

AKINER: (Tür) Er - (bkz Akınalp)

AKINTAN: (Tür) Er - Tan yeri ağa*rırken yapılan akın

AKİF: (Ar) Er 1 Bir şeyde sebat eden 2 İbadet eden ibadet maksa*dıyla mübarek bir yere çekilen İ'tikafa giren 3 Direnen M Akif Er soy: Ünlü şair ve yazarımız Safahat'ın ya*zan İstiklal marşını telif etmiştir

AKİFE: (Ar) Ka 1 Bir şey üzerinde azimle duran sebatlı kararlı 2 İba*det eden hanım

AKİL: (Ar) Er- Akıllı akıl sahibi Uslu kavrayışlı Ali b Ebi Talib'in kardeşi Akil b Ebi Talib

AKİLE: (Ar) Ka- (bkz Akil)