Güçlü Kalplere Ödül Yalnızlıktır!

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-24-2012

Güçlü Kalplere Ödül Yalnızlıktır!

Yalnız bir gecenin ortasında durmuş düşünüyorum

Acaba gurur mu duymalı insan bu yalnızlıkla

yoksa hüzne mi boğulmalı? Güçlü kadınların ödülü hep tek başına kalmak mıdır?
Güçlü Kalplere Ödül Yalnızlıktır!

Balkonda oturdum

bir sigara yaktım

bir de kahve yanında

aniden hafif bir rüzgar omuzlarıma dokundu

"Ben buradayım

yalnız değilsin" der gibiydi

Ürperdim

titredim biraz

içeri girecektim

vazgeçtim

Madem bu gece rüzgarla yıldızlar yarenim

o zaman sohbet edeceğiz demektir

Yan binada oturan komşular bakıp

kendi kendine konuşan delinin biri zannedecek olsalar da

umurumda değil

Onlar görmese de soframda yel oturuyor benim

Cebimde o kadar çok hikaye var ki

anlatsam bitmez

Sevdanın yollarını yürümüş

koşmuş

arşınlamış bir kadınım

Virajlarını

yokuşlarını

düzlüklerini ezbere bilirim

Ama hikayelerden daha önemli olan

elimizde kalan yalnızlıktır

İyisi mi

neden yalnız kaldığımı anlatayım:
Bazı kadınlar güçlü olmayı seçer

Seçmemiş ama mecbur kalmış olanlar da aynı özelliklere sahip olurlar ancak onların farkı

ilk buldukları limanda demir atıp diğer tarafa geçebilme potansiyelini içlerinde barındırmalarıdır

Ben limanlara uğramadan

sürekli dalgalarla boğuşup

bir türlü batmayanlardanım

Parçalanmayayım

su almayayım

batmayayım gibi bir derdim de yok üstelik

sadece olmuyor

Bir yolu

çözümü vardır mutlaka diye giriyorum bütün savaşlara

hepsi bu! Yenildiğim zamanlarda da elimden kılıcımı bırakmayıp

kanayan yaralarıma rağmen

meydanı yürüyerek terk ettiğim için bana

güçlü kadın diyorlar

Gülümsemelerimin arkasına gizlediğim yenilgilerimi

kimseye göstermeden

ders alınacak olaylar rafına koyuyorum

Tüm yaralarıma pansuman yapmayı öğrendim

Hayatıma

şöyle bir geçerken uğrayan kimse

yüzümde tebessümden fazlasını göremiyor

Kolay mı duvarların arkasına bakabilmek? Ben her gelenin duvarını aşabiliyor muyum ki? Güzellikleri paylaşmak kolaydır

Arkadaşlar

sevenler tüm mutlu anlarda yanınızda olabilirler

Benim için değerli olan

düştüğümde elimden kaç kişinin tutacağıdır

ona bakarım

Tüm çukurlardan tek başına çıkabilmeyi öğrenen kadın

kadına özgü o muhteşem zarafeti biraz kaybetmiş olsa da

gerçek bir kadındır

Toprak gibi

deniz gibi durur öyle

Karşındaki adamın bunu anlayabilmesi için

gökyüzü olması

yağmur olması gerekir

Onun da erkekliğini keşfetmiş olması lazımdır

Güçlü bir kadını koluna takabilmek

ona kadınım diyebilmek için

biyolojik olarak erkek olmanın ötesinde bilgeliğe

gerçeği arayan bir merak duygusuna

keşfetme zevkine

sadece bakan değil gören bir göze sahip olması gerekir

Bu tarz adamların da sayısal olarak azlığından yola çıkarsak

söyleyebilirim ki

güçlü kadınlar aşkta mutluluğu zor yakalarlar

Garip bir sızı kalır içlerinde

ruhlarını görebilirseniz ne büyük bir gökkuşağına sahip olduklarını anlarsınız

Ancak kaç kişide o muhteşem

göz alıcı renklere bakabilecek yürek vardır ki? O yüzden

benim gibi

gecenin bir yarısında

balkonda rüzgarla aşka dair uzun sohbetler yapar güçlü kadınlar

Çünkü güçlü kalplere ödül yalnızlıktır!

06-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Güçlü Kalplere Ödül Yalnızlıktır! Güçlü Kalplere Ödül Yalnızlıktır! Yalnız bir gecenin ortasında durmuş düşünüyorum Acaba gurur mu duymalı insan bu yalnızlıkla yoksa hüzne mi boğulmalı? Güçlü kadınların ödülü hep tek başına kalmak mıdır? Güçlü Kalplere Ödül Yalnızlıktır! Balkonda oturdum bir sigara yaktım bir de kahve yanında aniden hafif bir rüzgar omuzlarıma dokundu "Ben buradayım yalnız değilsin" der gibiydi Ürperdim titredim biraz içeri girecektim vazgeçtim Madem bu gece rüzgarla yıldızlar yarenim o zaman sohbet edeceğiz demektir Yan binada oturan komşular bakıp kendi kendine konuşan delinin biri zannedecek olsalar da umurumda değil Onlar görmese de soframda yel oturuyor benim Cebimde o kadar çok hikaye var ki anlatsam bitmez Sevdanın yollarını yürümüş koşmuş arşınlamış bir kadınım Virajlarını yokuşlarını düzlüklerini ezbere bilirim Ama hikayelerden daha önemli olan elimizde kalan yalnızlıktır İyisi mi neden yalnız kaldığımı anlatayım: Bazı kadınlar güçlü olmayı seçer Seçmemiş ama mecbur kalmış olanlar da aynı özelliklere sahip olurlar ancak onların farkı ilk buldukları limanda demir atıp diğer tarafa geçebilme potansiyelini içlerinde barındırmalarıdır Ben limanlara uğramadan sürekli dalgalarla boğuşup bir türlü batmayanlardanım Parçalanmayayım su almayayım batmayayım gibi bir derdim de yok üstelik sadece olmuyor Bir yolu çözümü vardır mutlaka diye giriyorum bütün savaşlara hepsi bu! Yenildiğim zamanlarda da elimden kılıcımı bırakmayıp kanayan yaralarıma rağmen meydanı yürüyerek terk ettiğim için bana güçlü kadın diyorlar Gülümsemelerimin arkasına gizlediğim yenilgilerimi kimseye göstermeden ders alınacak olaylar rafına koyuyorum Tüm yaralarıma pansuman yapmayı öğrendim Hayatıma şöyle bir geçerken uğrayan kimse yüzümde tebessümden fazlasını göremiyor Kolay mı duvarların arkasına bakabilmek? Ben her gelenin duvarını aşabiliyor muyum ki? Güzellikleri paylaşmak kolaydır Arkadaşlar sevenler tüm mutlu anlarda yanınızda olabilirler Benim için değerli olan düştüğümde elimden kaç kişinin tutacağıdır ona bakarım Tüm çukurlardan tek başına çıkabilmeyi öğrenen kadın kadına özgü o muhteşem zarafeti biraz kaybetmiş olsa da gerçek bir kadındır Toprak gibi deniz gibi durur öyle Karşındaki adamın bunu anlayabilmesi için gökyüzü olması yağmur olması gerekir Onun da erkekliğini keşfetmiş olması lazımdır Güçlü bir kadını koluna takabilmek ona kadınım diyebilmek için biyolojik olarak erkek olmanın ötesinde bilgeliğe gerçeği arayan bir merak duygusuna keşfetme zevkine sadece bakan değil gören bir göze sahip olması gerekir Bu tarz adamların da sayısal olarak azlığından yola çıkarsak söyleyebilirim ki güçlü kadınlar aşkta mutluluğu zor yakalarlar Garip bir sızı kalır içlerinde ruhlarını görebilirseniz ne büyük bir gökkuşağına sahip olduklarını anlarsınız Ancak kaç kişide o muhteşem göz alıcı renklere bakabilecek yürek vardır ki? O yüzden benim gibi gecenin bir yarısında balkonda rüzgarla aşka dair uzun sohbetler yapar güçlü kadınlar Çünkü güçlü kalplere ödül yalnızlıktır!