Vatan Canım Sana Feda-Sürekli Öykü

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-24-2012

Bizim için kolay mı hayat? Kimin için kolay? Umutsuzluğa kapılıp yenik düşelim de, onu daha mı zor hale getirelim? Hayat, hepimiz için aynı

Basit beklentilerden uzak durmak lâzım

O, acısı ve tatlısıyla birlikte güzeldir

–Güzel olmasına güzel elbette, bir de şu ayrılık olmasa

–Onun da kendine has bir güzelliği var

Ayrı kalınca daha kıymet bilir insan

Hayat güzeldir, onu sevmenin yollarını bulmak lâzım

Halimize şükretmeyi de bilmeliyiz

Bak bir hikâye anlatayım sana; kılık kıyafetine biraz fazlaca önem veren bir adam varmış

Üzerindekiler yeni de olsa modası geçti diye değiştirir, paraya pula aldırmazmış

“Gereksiz harcama yapıyorsun!” diyenlere, “Ben kazanıyor, ben harcıyorum, size ne?” dermiş

–Doğru Metin Ağabey, kime ne adamın parasından?

–Önce hikâyenin sonunu dinle

Bu adam yine bir gün, oldukça sağlam ve şık ayakkabılarından bıktığını hissetmiş

Onlarca çift ayakkabısı olmasına rağmen, daha önce bir mağazanın vitrininde gördüğü, o ayların modası ayakkabıyı almaya niyetlenmiş

Yolda, iki bacağı da dizlerinin altından kesik ekmek parası isteyen bir dilenciye rastlamış

Durup, bir an düşünmüş

Ayakları olduğuna ve ayakkabı giyebildiğine şükreden adam, yeni ayakkabı için ayırdığı parayı da bu dilenciye vererek geri dönmüş

Bu olaydan çıkardığı dersle de daha dikkatli yaşamaya karar vermiş

Mustafa farkında olmadan, elleriyle bacaklarını yokladı ve eğilip ayaklarına doğru baktı

Yerinde mi diye kontrol ediyordu herhalde

Nermin Hanım içten bir tavırla gülümsedi:

–Bir örnek de ben vereyim size

Bizlere yaşama sevincimizi, hangi şartlarda olursak olalım kaybetmememizi, mutlu olmamızı öneren gerçek bir örnek

Küçük bir not defteri çıkarıp aradığı sayfayı buldu ve okumaya başladı:

–Karamsarlığa yenilenlerin umut ışıkları hemen söner

Oysa, bizi yaşatan şey umutlarımızdır

Mutluluk için mücadele etmeliyiz

İşte bunları yazan kişi, bebeklikten beri kör, sağır ve dilsiz olan Helen Keller

Onun mutsuz olmak için her türlü nedeni varmış

Oysa Helen, kendine acımayı seçip, hayata küsmemiş

Belki çok şaşırtıcı

Sadece kendi dilini değil, birkaç dil daha öğrenmiş

Yaşama sevinci ile insanlara umut ve örnek olmuş

Üniversiteyi başarılı bir şekilde, normal öğrenciler gibi dört yılda bitirip, dünyaca tanınan bir yazar olmayı da başarmış

Bugün, yazdığı kitaplar birçok dile çevrilip, milyonlarca insan tarafından zevkle okunuyor

”

Daha devam edecekti ki; buruşturularak sıkıştırılmış bir gazete parçasının, otobüsün daracık koridorunda yuvarlandığını gördük

Bir ikincisi öğretmen hanımın saçlarını sıyırarak ön cama çarptı

Nerdeyse gözlüğü düşecekti Arkaya dönüp baktık

Genç bir grup, aralarında şakalaşıyordu

Okudukları gazetenin sayfalarını paylaşmışlar, avuçlarında sıkıştırarak birbirlerine atıyorlardı

Otobüsün tam ortasında, beş altı kişi kadardılar

Sayfa 16 (arkası yarın)

06-24-2012	#11
Prof. Dr. Sinsi	Vatan Canım Sana Feda-Sürekli Öykü Bizim için kolay mı hayat? Kimin için kolay? Umutsuzluğa kapılıp yenik düşelim de, onu daha mı zor hale getirelim? Hayat, hepimiz için aynı Basit beklentilerden uzak durmak lâzım O, acısı ve tatlısıyla birlikte güzeldir –Güzel olmasına güzel elbette, bir de şu ayrılık olmasa –Onun da kendine has bir güzelliği var Ayrı kalınca daha kıymet bilir insan Hayat güzeldir, onu sevmenin yollarını bulmak lâzım Halimize şükretmeyi de bilmeliyiz Bak bir hikâye anlatayım sana; kılık kıyafetine biraz fazlaca önem veren bir adam varmış Üzerindekiler yeni de olsa modası geçti diye değiştirir, paraya pula aldırmazmış *“Gereksiz harcama yapıyorsun!”* diyenlere, “Ben kazanıyor, ben harcıyorum, size ne?” dermiş –Doğru Metin Ağabey, kime ne adamın parasından? –Önce hikâyenin sonunu dinle Bu adam yine bir gün, oldukça sağlam ve şık ayakkabılarından bıktığını hissetmiş Onlarca çift ayakkabısı olmasına rağmen, daha önce bir mağazanın vitrininde gördüğü, o ayların modası ayakkabıyı almaya niyetlenmiş Yolda, iki bacağı da dizlerinin altından kesik ekmek parası isteyen bir dilenciye rastlamış Durup, bir an düşünmüş Ayakları olduğuna ve ayakkabı giyebildiğine şükreden adam, yeni ayakkabı için ayırdığı parayı da bu dilenciye vererek geri dönmüş Bu olaydan çıkardığı dersle de daha dikkatli yaşamaya karar vermiş Mustafa farkında olmadan, elleriyle bacaklarını yokladı ve eğilip ayaklarına doğru baktı Yerinde mi diye kontrol ediyordu herhalde Nermin Hanım içten bir tavırla gülümsedi: –Bir örnek de ben vereyim size Bizlere yaşama sevincimizi, hangi şartlarda olursak olalım kaybetmememizi, mutlu olmamızı öneren gerçek bir örnek Küçük bir not defteri çıkarıp aradığı sayfayı buldu ve okumaya başladı: –Karamsarlığa yenilenlerin umut ışıkları hemen söner Oysa, bizi yaşatan şey umutlarımızdır Mutluluk için mücadele etmeliyiz İşte bunları yazan kişi, bebeklikten beri kör, sağır ve dilsiz olan Helen Keller Onun mutsuz olmak için her türlü nedeni varmış Oysa Helen, kendine acımayı seçip, hayata küsmemiş Belki çok şaşırtıcı Sadece kendi dilini değil, birkaç dil daha öğrenmiş Yaşama sevinci ile insanlara umut ve örnek olmuş Üniversiteyi başarılı bir şekilde, normal öğrenciler gibi dört yılda bitirip, dünyaca tanınan bir yazar olmayı da başarmış Bugün, yazdığı kitaplar birçok dile çevrilip, milyonlarca insan tarafından zevkle okunuyor” Daha devam edecekti ki; buruşturularak sıkıştırılmış bir gazete parçasının, otobüsün daracık koridorunda yuvarlandığını gördük Bir ikincisi öğretmen hanımın saçlarını sıyırarak ön cama çarptı Nerdeyse gözlüğü *düşecekti* Arkaya dönüp baktık Genç bir grup, aralarında şakalaşıyordu Okudukları gazetenin sayfalarını paylaşmışlar, avuçlarında sıkıştırarak birbirlerine atıyorlardı Otobüsün tam ortasında, beş altı kişi kadardılar Sayfa 16 (arkası yarın)