Vatan Canım Sana Feda-Sürekli Öykü

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-24-2012

Bir kına hikâyesi de ben anlatayım sana

Olay Çanakkale’de geçer; “Yozgat’ın Sorgun Kazası’nın Karayakup
köyünden cepheye gelen Murat, bölükteki tıbbiye öğrencilerinden Şükrü’ye bir mektup yazdırır

“Anacığım kardeşlerimi askere gönderirken başlarına kına koyma

Zabit Efendi bana sordu, cevap veremedim

Kardeşlerim de mahcup olmasınlar

” Murat’ın anasından cevap gecikmez; “Ey gözümün nuru oğlum, zabit efendiye selam söyle

Kurbanlık koçlar niye kınalanırsa ben de onun için seni kınalayıp gönderdim

” Mektup Çanakkale’de Murat’a ulaştığında Murat kınalı başıyla çoktan şahadete ermiştir bile

Elimizdeki hamuru yoğurup ekmek yapmak ya da çürütüp çöpe atmak da kendi ellerimizde

Askerlik bitiyor ama hayat bitmiyor ki

Askerde öğrenilenlerin belki yarısından da çoğu aslında askeri eğitim değil, hayatın ta kendisi değil mi?

Sesinde bir titreme vardı

Delikanlının terminaldeki annesi gibi o da şimdi sevgi ve hayranlıkla bakıyordu Mustafa’ya

Uzun yıllar boyunca öğrencilerine de bu duygularla baktığı belliydi

Yetiştirdiği öğrenciler, ne kadar şanslı olduklarının farkında mıydılar acaba?

Sayfa 13 (Arkası yarın)

06-24-2012	#14
Prof. Dr. Sinsi	Vatan Canım Sana Feda-Sürekli Öykü Bir kına hikâyesi de ben anlatayım sana Olay Çanakkale’de geçer; “Yozgat’ın Sorgun Kazası’nın Karayakup köyünden cepheye gelen Murat, bölükteki tıbbiye öğrencilerinden Şükrü’ye bir mektup yazdırır “Anacığım kardeşlerimi askere gönderirken başlarına kına koyma Zabit Efendi bana sordu, cevap veremedim Kardeşlerim de mahcup olmasınlar” Murat’ın anasından cevap gecikmez; “Ey gözümün nuru oğlum, zabit efendiye selam söyle Kurbanlık koçlar niye kınalanırsa ben de onun için seni kınalayıp gönderdim” Mektup Çanakkale’de Murat’a ulaştığında Murat kınalı başıyla çoktan şahadete ermiştir bile Elimizdeki hamuru yoğurup ekmek yapmak ya da çürütüp çöpe atmak da kendi ellerimizde Askerlik bitiyor ama hayat bitmiyor ki Askerde öğrenilenlerin belki yarısından da çoğu aslında askeri eğitim değil, hayatın ta kendisi değil mi? Sesinde bir titreme vardı Delikanlının terminaldeki annesi gibi o da şimdi sevgi ve hayranlıkla bakıyordu Mustafa’ya Uzun yıllar boyunca öğrencilerine de bu duygularla baktığı belliydi Yetiştirdiği öğrenciler, ne kadar şanslı olduklarının farkında mıydılar acaba? Sayfa 13 (Arkası yarın)