Vatan Canım Sana Feda-Sürekli Öykü

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-24-2012

Benim hiç düşünmeden, şaka olsun diye sarf ettiğim bu cümlenin Mustafa’yı böylesine etkileyebileceğini nerden bilebilirdim? Yüzü gerilip, kaşları çatıldı ve alabildiğine büyüyen gözleri parladı

Bana öyle bir baktı ki, kanımın donduğunu hissettim

Konuşmaya başladı

Sesi artık daha bir erkek sesiydi:

–Ben gelinlik kız değilim Metin Ağabey! Geçen gün anam çağırdı

Gittim, oturdum dizine

“Buyur ana!” dedim

“Uzat ellerini!” dedi

Uzattım

Kınaladı avuçlarımı

Sordum; “Ana, neden kınalarsın beni?” “Dinle oğul!” dedi ve anlattı:

“Bizde; törelerimizde, gelenek ve göreneklerimizde, üç şeye kına yakılır

Bir, gelin kızın avucuna kına yakılır; evine, ailesine, yuvasına kendini adasın diye! İki, kurbanlık koça kına yakılır; Allah’a kurban olsun diye! Üç, askere giden Mehmetçiğe kına yakılır; vatanına, devletine, milletine, toprağına, bayrağına düğüne gidiyormuşçasına gitsin diye! İşte ben seni bu yüzden kınalarım oğul

Haydi, var git şimdi, yolun açık olsun

Unutma, ben de seni adadım vatana!

”

–Sonra, alnımdan öptü ve sardı avuçlarımı

Bu yüzden kınalı şimdi ellerim

Ben yakmadım

Anam yaktı, anam kınaladı beni!

Öğretmen hanım mı benden önce bıraktı gözyaşlarını, yoksa ben mi ondan önce suladım yanaklarımı, bilmiyorum

Sanki yıllar süren bir sessizlik yaşadık

Bu defa Mustafa’nın gözlerine bakmaya biz utanıyorduk

Cumhuriyetimizin kurucusu Atatürk’ün “Dünyanın hiçbir ordusunda yüreği seninkinden daha temiz, daha sağlam bir askere rast gelinmemiştir

” ifadesini şimdi çok daha iyi anlıyordum

Nermin Öğretmen gözlüğünün camlarını temizlemek bahanesiyle oyalanıyor, ben de ellerimi koyacak bir yer arıyor; ama bir türlü bulamıyordum

Kim bilir ne emeklerle büyüttüğü yavrusunu, kurbanlık koç misali kınalayarak, “Ben de seni adadım vatana!” diyebilen o eli öpülesi anneyi, kendi annemmiş gibi kucaklamak istedim

Nihayet, Nermin Hanım bu sessizliği bozdu:

–İşte Anadolu kadını bu Mustafa! Kurtuluş Savaşımızda cepheye mermi taşırken, öküzünün yerine kendini kağnıya koşan, bebeğinin battaniyesini üzerinden çekip alıp, ıslanmasın diye cepheye taşıdığı mermiyi saran kadın bu

Sen annenle gurur duy ki, o da bassın seni bağrına

Bak şairin mısralarındaki, başka bir oğul da annesine neler söylüyor:

“Altında dökülsün oğlunun kanı,
Bayrağın gül rengi solmasın anne

”

–İşte sen de bayrağımızın gül rengini asla soldurmayacak bir Mehmetçik olacaksın

Annene lâyık bir evlat olduğunu da görüyorum

Duygu ve düşüncelerin askerlik boyunca daha da olgunlaşacak

Konuştuk işte, yurdu sev demekle olmuyor

Tüfek çatılacak çat diyoruz ama yurt sevilecek sev nasıl diyeceğiz

Sevdiğinde ne olacağını, hayatında neyin değişeceğini anlatmak, öğretmek lazım

Teskereni aldığında bütün bu değerleri daha iyi anlayacaksın

Sayfa 12 (Arkası yarın)

06-24-2012	#15
Prof. Dr. Sinsi	Vatan Canım Sana Feda-Sürekli Öykü Benim hiç düşünmeden, şaka olsun diye sarf ettiğim bu cümlenin Mustafa’yı böylesine etkileyebileceğini nerden bilebilirdim? Yüzü gerilip, kaşları çatıldı ve alabildiğine büyüyen gözleri parladı Bana öyle bir baktı ki, kanımın donduğunu hissettim Konuşmaya başladı *Sesi artık daha bir erkek sesiydi:* –Ben gelinlik kız değilim Metin Ağabey! Geçen gün anam çağırdı Gittim, oturdum dizine “Buyur ana!” dedim “Uzat ellerini!” dedi Uzattım Kınaladı avuçlarımı Sordum; “Ana, neden kınalarsın beni?” “Dinle oğul!” dedi ve anlattı: “Bizde; törelerimizde, gelenek ve göreneklerimizde, üç şeye kına yakılır Bir, gelin kızın avucuna kına yakılır; evine, ailesine, yuvasına kendini adasın diye! İki, kurbanlık koça kına yakılır; Allah’a kurban olsun diye! Üç, askere giden Mehmetçiğe kına yakılır; vatanına, devletine, milletine, toprağına, bayrağına düğüne gidiyormuşçasına gitsin diye! İşte ben seni bu yüzden kınalarım oğul Haydi, var git şimdi, yolun açık olsun Unutma, ben de seni adadım vatana!” –Sonra, alnımdan öptü ve sardı avuçlarımı Bu yüzden kınalı şimdi ellerim Ben yakmadım Anam yaktı, anam kınaladı beni! Öğretmen hanım mı benden önce bıraktı gözyaşlarını, yoksa ben mi ondan önce suladım yanaklarımı, bilmiyorum Sanki yıllar süren bir sessizlik yaşadık Bu defa Mustafa’nın gözlerine bakmaya biz utanıyorduk Cumhuriyetimizin kurucusu Atatürk’ün “Dünyanın hiçbir ordusunda yüreği seninkinden daha temiz, daha sağlam bir askere rast gelinmemiştir” ifadesini şimdi çok daha iyi anlıyordum Nermin Öğretmen gözlüğünün camlarını temizlemek bahanesiyle oyalanıyor, ben de ellerimi koyacak bir yer arıyor; ama bir türlü bulamıyordum Kim bilir ne emeklerle büyüttüğü yavrusunu, kurbanlık koç misali kınalayarak, “Ben de seni adadım vatana!” diyebilen o eli öpülesi anneyi, kendi annemmiş gibi kucaklamak istedim Nihayet, Nermin Hanım bu sessizliği bozdu: –İşte Anadolu kadını bu Mustafa! Kurtuluş Savaşımızda cepheye mermi taşırken, öküzünün yerine kendini kağnıya koşan, bebeğinin battaniyesini üzerinden çekip alıp, ıslanmasın diye cepheye taşıdığı mermiyi saran kadın bu Sen annenle gurur duy ki, o da bassın seni bağrına Bak şairin mısralarındaki, başka bir oğul da annesine neler söylüyor: “Altında dökülsün oğlunun kanı, Bayrağın gül rengi solmasın anne” –İşte sen de bayrağımızın gül rengini asla soldurmayacak bir Mehmetçik olacaksın Annene lâyık bir evlat olduğunu da görüyorum Duygu ve düşüncelerin askerlik boyunca daha da olgunlaşacak *Konuştuk işte,* yurdu sev demekle olmuyor Tüfek çatılacak çat diyoruz ama yurt sevilecek sev nasıl diyeceğiz Sevdiğinde ne olacağını, hayatında neyin değişeceğini anlatmak, öğretmek lazım Teskereni aldığında bütün bu değerleri daha iyi anlayacaksın Sayfa 12 (Arkası yarın)