Ozanlarımız - Kul Himmet Üstadım

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-23-2012

Kul Himmet Üstadım

Seyyah oldum şu alemi gezerim
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
Kendi efkarımla okur yazarım
Bir dost bulamadım gün akşam oldu

Kul Himmet Üstadım ummana daldım
Gidenler gelmedi bir haber alam
Abdal oldum çullar geydim bir zaman
Bir dost bulamadım gün akşam oldu

Asıl adı İbrahim’dir

Divriği’nin Örenik köyünde doğdu

Yine aynı köyde öldü

Ölüm ve doğum tarihleri belli değildir

Tahminen bundan yüz sene evvel öldüğü söyleniyor

Doluyu Kul Himmet’ten içtiği için onu üstad tanımıştır

Bütün cönk, mecmua ve neşriyatta şiirleri Kul Himmet’e mal edilmiştir

Meşhur Kul Himmetle Aşık İbrahim’i birbirinden ayıran en bariz fark yalınız “Üstadım” kelimesidir

Kul Himmet Üstadım mahlaslı şiirler Kul Himmet’in değil, bittabi İbrahim’indir

Asıl adının İbrahim olduğunu, hem ihtiyarlar hem de :

Aşık İbrahim de bir mana söyler
Ben gidersem ismim kalsın dillerde

Beytiyle kendisi söylemektedir

Bu muhitin şairi olduğunu şiirlerinde sık sık geçen mahalli semtlerin adlarından da anlayabiliyoruz

Bir gün ayin-i cem’de dede tarafından düşkün edilmiş

Her nereye gitti ise kimseden yüz bulamamış

Yedi sene serserice dolaştıktan sonra yegane çareyi yine aynı dedeye yalvarmakta bulmuş

Şairimiz, mevzularını yalnız tarikatten değil, içtimai hayattan da almıştır

Bir kızın gelin olduğu evde dirlik edemeyip, kahrından ölmesi; yağmur yağmadığı zaman köylülerle beraber yağmur duasına çıkması ve bir kömür gözlünün derdi zaman zaman onun şiirlerinde yer almıştır

Bu şiirlere yalnız muhitimle değil, Türkiye’nin her tarafındaki Bektaşi mecmualarında rastlamak mümkündür

Kul Himmet, Üstadım, belli başlı şairler arasında yer almağa layık kıymetlerdendir

Divriği Şairleri-İbrahim Aslanoğlu
İstanbul 1961

Seyyah Oldum Şu Alemi Gezerim

Seyyah oldum şu alemi gezerim
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
Kendi efkarımla okur yazarım
Bir dost bulamadım gün akşam oldu

İki elim gitmez oldu yüzümden
Ah ettikçe kan yaş gelir gözümden
Kusurum gördüm kendi özümden
Bir dost bulamadım gün akşam oldu

Bozuk şu dünyanın düzeni bozuk
Tükendi daneler kalmadı azık
Yazıktır şu geçen ömüre yazık
Bir dost bulamadım gün aksam oldu

Gene kırcalandı dağların başı
Durmadan akıyor gözümün yaşı
Verdiği emeği alıyor kişi
Bir dost bulamadım gün akşam oldu

Kul Himmet Üstadım ummana daldım
Gidenler gelmedi bir haber alam
Abdal oldum çullar geydim bir zaman
Bir dost bulamadım gün akşam oldu

Gafil Kalma Şaşkın Bir Gün Ölürsün

Gafil kalma şaşkın bir gün ölürsün

Dünya dolu malın olsa ne fayda

Ettiğin işlere pişman olursun

Pişmancalık ele geçmez ne fayda

Bir gün seni götürürler evinden

Hak-kın kelamını kesme dilinden

Kurtulmazsın Azrail'in elinden

Türlü türlü yolun olsa ne fayda

Söylersin de sen sözünden şaşmazsın

Helalini haramından seçmezsin

Kesilir kısmetin suda içmezsin

Akan çaylar senin olsa ne fayda

Sen söylersin söz içinde sözüm var

Çalarsın çırparsın oğlun kızın var

Hiç demezsin üç beş arşın bezim var

Bedestanlar senin olsa ne fayda

Kul Himmet Üstadım çöksem otursam

Türlü varlığımı ele götürsem

Dünya benim diye zapta geçirsem

Bütün dünya senin olsa ne fayda

06-23-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ozanlarımız - Kul Himmet Üstadım Kul Himmet Üstadım Seyyah oldum şu alemi gezerim Bir dost bulamadım gün akşam oldu Kendi efkarımla okur yazarım Bir dost bulamadım gün akşam oldu Kul Himmet Üstadım ummana daldım Gidenler gelmedi bir haber alam Abdal oldum çullar geydim bir zaman Bir dost bulamadım gün akşam oldu Asıl adı İbrahim’dir Divriği’nin Örenik köyünde doğdu Yine aynı köyde öldü Ölüm ve doğum tarihleri belli değildir Tahminen bundan yüz sene evvel öldüğü söyleniyor Doluyu Kul Himmet’ten içtiği için onu üstad tanımıştır Bütün cönk, mecmua ve neşriyatta şiirleri Kul Himmet’e mal edilmiştir Meşhur Kul Himmetle Aşık İbrahim’i birbirinden ayıran en bariz fark yalınız “Üstadım” kelimesidir Kul Himmet Üstadım mahlaslı şiirler Kul Himmet’in değil, bittabi İbrahim’indir Asıl adının İbrahim olduğunu, hem ihtiyarlar hem de : Aşık İbrahim de bir mana söyler Ben gidersem ismim kalsın dillerde Beytiyle kendisi söylemektedir Bu muhitin şairi olduğunu şiirlerinde sık sık geçen mahalli semtlerin adlarından da anlayabiliyoruz Bir gün ayin-i cem’de dede tarafından düşkün edilmiş Her nereye gitti ise kimseden yüz bulamamış Yedi sene serserice dolaştıktan sonra yegane çareyi yine aynı dedeye yalvarmakta bulmuş Şairimiz, mevzularını yalnız tarikatten değil, içtimai hayattan da almıştır Bir kızın gelin olduğu evde dirlik edemeyip, kahrından ölmesi; yağmur yağmadığı zaman köylülerle beraber yağmur duasına çıkması ve bir kömür gözlünün derdi zaman zaman onun şiirlerinde yer almıştır Bu şiirlere yalnız muhitimle değil, Türkiye’nin her tarafındaki Bektaşi mecmualarında rastlamak mümkündür Kul Himmet, Üstadım, belli başlı şairler arasında yer almağa layık kıymetlerdendir Divriği Şairleri-İbrahim Aslanoğlu İstanbul 1961 Seyyah Oldum Şu Alemi Gezerim Seyyah oldum şu alemi gezerim Bir dost bulamadım gün akşam oldu Kendi efkarımla okur yazarım Bir dost bulamadım gün akşam oldu İki elim gitmez oldu yüzümden Ah ettikçe kan yaş gelir gözümden Kusurum gördüm kendi özümden Bir dost bulamadım gün akşam oldu Bozuk şu dünyanın düzeni bozuk Tükendi daneler kalmadı azık Yazıktır şu geçen ömüre yazık Bir dost bulamadım gün aksam oldu Gene kırcalandı dağların başı Durmadan akıyor gözümün yaşı Verdiği emeği alıyor kişi Bir dost bulamadım gün akşam oldu Kul Himmet Üstadım ummana daldım Gidenler gelmedi bir haber alam Abdal oldum çullar geydim bir zaman Bir dost bulamadım gün akşam oldu Gafil Kalma Şaşkın Bir Gün Ölürsün Gafil kalma şaşkın bir gün ölürsün Dünya dolu malın olsa ne fayda Ettiğin işlere pişman olursun Pişmancalık ele geçmez ne fayda Bir gün seni götürürler evinden Hak-kın kelamını kesme dilinden Kurtulmazsın Azrail'in elinden Türlü türlü yolun olsa ne fayda Söylersin de sen sözünden şaşmazsın Helalini haramından seçmezsin Kesilir kısmetin suda içmezsin Akan çaylar senin olsa ne fayda Sen söylersin söz içinde sözüm var Çalarsın çırparsın oğlun kızın var Hiç demezsin üç beş arşın bezim var Bedestanlar senin olsa ne fayda Kul Himmet Üstadım çöksem otursam Türlü varlığımı ele götürsem Dünya benim diye zapta geçirsem Bütün dünya senin olsa ne fayda