Yalnız Mesajı Göster

Git Rüzgar Al Gel Onu Onsuz Ellerim Buz

Eski 06-23-2012   #1
Prof. Dr. Sinsi
Varsayılan

Git Rüzgar Al Gel Onu Onsuz Ellerim Buz





bazen içine attıkları kemiriyor insanı
ya hayatına hiç almayacaksın ya da sildin mi zerre kadar iz bırakmayacaksın
yoksa gecenin bir yarısı öyle bir sızlatır ki içini dünya başına döner

yine hüzün uğradı geceye
sabah gittikçe uzaklaşıyor benden o da sevmiyor beni herkes gibi
yalnızlık ağızda çoğalan tatsız lokma, ne yutabiliyorum ne de atabiliyorum

adı hasret, sızısı sonsuz, yatağım onsuz
titrek bir iç çekişi hakim bedenime, onsuz olmayacak biliyorum
duvarlar üzerime geliyor, daralıyor ruhum Ecel gelse eğeceğim boynumu önüne bir koyun gibi
gözlerimi kapatmak geçiyor içimden sonsuz bir uykuya, uyumak , uyumak ve bir daha uyanmamak
ne güzel bir vuslat demi ölüm denen meçhul son
ama biliyorum ki her iki dünyada da olmayacak yanımda

hey gidi hırçın rüzgar neden bu kadar acımasızca vuruyorsun pencereme sen de mi intikam alıyorsun benden aklınca
oysa benim gözlerim sende değil, hep aralık bıraktıgım kapımda
o gelecek, gıcırdatarak silecek ölüm sessizliğini odamdan

çek git şimdi , dövünme deli deli, insafsızca vurma kendini oradan oraya yalnızlığımı da al git buralardan

gizli bir mektup sıkıştrayım cebine git onun kapısını döv usulca gözyaşlarımı gotür o yağmuru çok sever bilirim penceresinden sız içeri bir su gibi avuçlasın beni , ellerinden kalbine sızayım



yatağım onsuz , gece sonsuz
silahım kurşunsuz,
sobam odunsuz


git rüzgar, al gel onu

onsuz ellerim buz




Alıntı Yaparak Cevapla