Gece Sessizliğinde...

Gece Sessizliğinde…

Nereye ve nasıl gidiyorum
Bu gece sessiz, bilmiyorum
Bu şehirden, ben ayrılıyorum
Anılarımı, hep bırakıyorum

Bu nasıl bir yağmur, yağıyor
Her yanım sırılsıklam, ıslanıyor
Karşımda sen, sanki duruyor
Benimle, hep yanımda oluyor

Bazen sesin, bazen nefesin vuruyor
Rüzgâr gibi, kulaklarıma uğulduyor
Ne olur “Nereye dur gitme’’ diyor
Ama nafile, hepsi hayal oluyor

Nerdesin aşkım, nerdesin sen?
Hep benimle, yanımda olabilsen
Seni kaybetmeseydim ben
Düşer miydim bu yollara, neden?

Bir yanda yağmur, birde gözyaşım
Sırılsıklam, üstüm ve yanaklarım
Çok rahatsız ediyor, kalp atışlarım
Buna, nasıl dayanırım ve yaşarım!

Gidiyorum ve gideceğim
Yalnızım bu yollarda yürüyeceğim
Bu gecenin sessizliğinde neylerim
Yalnızım, sensiz titrer ve ürperirim!

Bu gecede, çok sessizlik var
Hüzünlerle dolu, yakar bu acılar
Titreyen vücudum, bu yağmurlar
Esen rüzgârlarla, gelen soğuklar!

Olsun, bunlar bir şey değildir
Ya o aşkımla dolu olan acılar
Arayıp bulamadığın o anılar
Seninle olan o sıcacık anlar!

Gidiyorum, hepsi boş ve anlamsızlar
Hani yok işte yok, nerede onlar?
Şimdi bulamayacağım o anlar
Hepside hayal ve meyal oldular!

Alem-i Sır
da der ki:
Gidilecek çok yol var
Unutulmasın geride kalanlar
Bir yaşamın köşesinde onlar
Belki bir gün karşılaşırlar

Alem-i Sır