Dünya ahiret acımsın artık...

Dünya ahiret acımsın artık


Bitti


Seni yıkılmaların altında ezildi,dik duruşlarım
Sevdalanmaların toyluğunda girdim seni sevmelerin kuyruğuna
Kurağına dudak,
Uzağına ırak duraklar bıraktı,fragmalarında harman olup tıkanan sesim tüketilmiş sessizliğinde






Ne desen,
Nadasımın masalında beklemelerde
Ne desem,
Narasının masasında bir sarhoşa yudum eklemelerde






Bitti
Ömür bitti,
Ödül yitti,
Ödün verildi,
Kefen giyildi aşkına
Kefeler doldu,
Küfelerin gırtlağına kadar dayandıysa sabrım,gelmeyişindendir






Sağ yanım sağır,
Sol yanım solgun,
Önüm arkam varım yoğum,yoksun







Saat sabaha karşı beş
Saat sabaha karşı sus,
Saat sana karşı şuursuz,
Vaat günaha karşı puslu kuskun
Saat,zamana ve sana karşı durgun






Satma beni kolundaki akrebe,
Kovarak ve kırarak yel kovanlarının gel yaran kiplerine sesinle ekilip,
Takip etme izimi, tepme sana kendimi
Soyun artık gölgemi






Saat sabaha karşı beni sensizliğe boğma sularında
Beş'i geçti veresiye düşlerle verilmeyişinde bana geriye
Eşi göçtü gözümün,
Tek gözle kör oldum sana közünün önünde göz göz yara bereliğinde






Gün bıraktığın ah’lara tiz’gisiz sesler peydahlarken fersahlarda,
Yön kaybındayım,
Dön demelerin ayıbındayım
Çizgisiz kağıtlara çizilmiş eğriliğim,
Doğrulamadım






Bitti


Gönül gömüldü dibe,
Dibe düştümse,
Canındaki ceninin düşüğünden daha kanamalı benim yalnızlığım
Sandığımdın,
Sancıdım ben






Ne dersen,
Yuvasında esirgenmiş bakıma muhtaç bir yüreğim olacaktır elbet, hep
Ne dersem,
Kumasına bir göz daha fazla kıskanç bu sevda, kendi yalnızlığındaki sevmelerden sebep






Şimdi,
Söndü ışık,
Sustu dudağımdaki sen çalan ıslık
Sen,
Dünya ahret acımsın artık