Prof. Dr. Sinsi
|
Hoca Tahsin Efendi Kimdir - Hoca Tahsin Efendi ve Felsefe İle İlgili Bir Şiiri
Eserleri
Hoca Tahsîn Efendi’nin yazma ve basma halinde çok sayıda eseri bu-lunmaktadır Bunlardan, Mürebbî-i Etfâl, (Çocukların Eğitmeni, İstanbul 1289) eğitimle, Usûl-i Fenn-i Filâhat - Kimyâ-yı Zirâ‘at (Tarım Bilgisi - Ta-rım Kimyası, İstanbul 1291) çiftçilikle, Esrâr-ı Âb u Havâ, (Su ve Havanın Sırları, İstanbul 1309) suyun fizikî ve kimyevî özellikleriyle, Psiholoji yâhûd ‘İlm-i Rûh, (Psikoloji, İstanbul 1309), insanın zihnî ve ruhî etkinliklerini fizyo-lojik olarak açıklamaya çalışan çağdaş psikolojinin bulgularıyla, Târîh-i Tekvîn yâhûd Hilkat, (Yaratılış Tarihi, İstanbul 1310) , Osmanlı Dünyası’nda yeni ye-ni tanınmaya başlayan Evrim Kuramı çerçevesinde canlı ve cansız varlıkların oluşum biçimiyle, Esâs-ı ‘İlm-i Hey’et (Astronominin Temelleri, İstanbul 1311) ise bir astronomi tarihçisinin gözüyle Newtoncu çağdaş astronominin ta-nıtımıyla ilgilidir
Ayrıca tanınmış Fransız düşünürlerinden Constantin-François de Chasseboeuf Volney’nin (1757-1820), La loi naturelle ou catéchisme du citoyen français (Doğa Yasası veya Fransız Vatandaşının İlmihâli, 1792) adlı eserini, Nevâmîs-i Tabî‘iyye (Doğa Yasaları, İstanbul) adıyla çevirmiş, fakat yayımla-yamamıştır 
Bunların dışında Hoca Tahsîn Efendi, Mecmû‘a-i ‘Ulûm adıyla yayımla-dığı dergide, dönemin sıkça tartışılan konularına ilişkin çok sayıda makale yaz-mıştır:
1 “‛İlme Dâ’ir Bir İki Söz”, Mecmû‘a-i ‘Ulûm, Sene 1, Numara 1, 1 Zî’l-Hicce 1296, s 22-45
2 “Aklâmü’l-Akvâm”, Mecmû‘a-i ‘Ulûm, Sene 1, Numara 1, 1 Zî’l-Hicce 1296, s 45-76
3 “Terakkî-i Ma‘ârif, Târîh ve Taksîm ve Semerât-ı ‘Ulûm”, Mecmû‘a-i ‘Ulûm, Sene 1, Numara 2, 15 Zî’l-Hicce 1296, s 133-152 ve s 153-160; Sene 2, Numara 5, 1 Safer 1297, s 321-335 ve Sene 2, Numara 6, 15 Safer 1297, s 421-425
4 “Yeryüzü’nde Bir Mülk’e Dâ’ir”, Mecmû‘a-i ‘Ulûm, Sene 1, Numara 4, 15 Muharrem 1297, s 243-305; Sene 2, Numara 5, 1 Safer 1297, s 335-352 ve Sene 2, Numara 6, 15 Safer 1297, s 385-405
5 “Havâdis-i Medeniyye”, Mecmû‘a-i ‘Ulûm, Sene 1, Numara 4, 15 Mu-harrem 1297, s 309-310
6 “Ahlâk-ı İslâmiyye”, Mecmû‘a-i ‘Ulûm, Sene 1, Numara 4, 15 Muhar-rem 1297, s 310-318
7 “Târîh-i Terakkî”, Mecmû‘a-i ‘Ulûm, Sene 2, Numara 5, 1 Safer 1297, s 353-370
8 Dolpher, “Süt” , Özetleyerek Çeviren: Hoca Tahsîn Efendi, Mecmû‘a-i ‘Ulûm, Sene 2, Numara 5, 1 Safer 1297, s 370-377
9 “‘Âi’le”, Mecmû‘a-i ‘Ulûm, Sene 2, Numara 6, 15 Safer 1297, s 425-429
10 “Esrâr-ı Âb u Havâ”, Mecmû‘a-i ‘Ulûm, Sene 2, Numara 7, 1 Rebî‘ü’l-Evvel 1297, s 436-464
Fuzelâ-yı Be-nâmdan Bir Marîzin Eser-i Hazînidir
Hoca Tahsîn Efendi’nin “Fuzelâ-yı Be-nâmdan Bir Marîzin Eser-i Hazî-nidir” başlığını taşıyan söz konusu şiiri, Hicrî 1297, Milâdî 1880 yılında Hazîne-i Evrâk’ın ikinci sayısında yayımlanmıştır ve toplam 35 beyittir
Şair’in ölüm karşısındaki çaresizliğini ve üzüntüsünü aktaran bu felsefî şiir, özellikle ruh-beden ilişkisine değinmekte ve ölümden sonra ruhun bedenden ayrılmasını ve Lâhut Alemi’ne yükselmesini betimler Şiir incelendiğinde gö-rülmektedir ki Hoca Tahsîn Efendi’nin ruha ilişkin görüşleri, Kur’ân-ı Kerîm ve Sünnet ile İslâm ilimlerinin belirlediği sınırlar içerisinde kalmaktadır Dolayısıy-la inancına yönelik kuşkuların yersiz olduğu anlaşılmaktadır Nitekim,
Bana bî-dîn dedi erbâb-ı maraz
İrtikâb eylediler kizbi hemân
Ben dahi ânlara dindâr didim
Yalanın karşulığı oldı yalan
biçimindeki dörtlüğü de bunu kanıtlar niteliktedir
Fuzelâ-yı Be-nâmdan Bir Marîzin Eser-i Hazînidir
(Metin)
1 Mürg-i cânım olmak ister fârig-i dâr-ı fenâ
Eylemez eski kafesdir bu bedenle iktifâ
2 Mâ’il-i hâl-i tecerrüddür arar mülk-i bekâ
Merci‘idir ‘âlem-i lâhûta ister irtikâ
3 Çünki aksâ-yı murâdı vuslat-ı zât-i Hüdâ
‘Âkibet köhne libâsın cisimden olur cüdâ
4 Halka-i ‘ömrüm hemân teng olmada subh u mesâ
“‛Accilû bi’t-tevbe kable’l-mevt”dir ‘âcil devâ
5 Seyr-i enfâsım gibi evkâtı darlaşmakdadır
Sığmaz oldu hânesi rûhum kabarlaşmakdadır
6 Saç sakallar berf-i şeyhûhatla karlaşmakdadır
Mehil arar her ân ecel ile pazarlaşmakdadır
7 Artık ‘Azrâ’îl’e teslîmi karârlaşmakdadır
‘Âcilen kervân-ı ervâha katârlaşmakdadır
Eydan
8 Gelmenin ger kesb-i ‘irfân ise sırr u hikmeti
Zikr u fikr-i Hâlik etmekse kemâl-i hizmeti
9 Ric‘atinde fart-ı isti‘câldir bu rıhleti
Tûl-i dehrin var mı ‘ömr-i Âdem ile nisbeti
10 Müksünün dünyâda güyâ ân gibidir sür‘ati
Olmalıydı ‘ömr-i Nûh ânın ekall müddeti
Eydan
11 Mevsim-i vakt-i şebâbın görmeden ezhârını
Etmeden bâg-ı hayâtın ictinâ esmârını
12 Bilmeden binde birin bu hilkatin esrârını
Gelmemiş mi ‘âleme ikmâl içün efkârını?
13 Neş’e-i uhrâ içün hâzırlamış mı yârini
Cân hisâb etmez mi insânın kısa a‘mârını?
Eydan
14 Bir tarafdan ızdırâb eyler gamm-ı firkat ile
Cümle a‘zâ-yı teni tahrîk eder nisbet ile
15 İltizâm eyler bekâsın mu‘tedil hâlet ile
Uğraşur merdâne def‘-i düşmen-i ‘illet ile
16 Mahv olunca hıfz eder ten kal‘asın gayret ile
Son nefesde ta‘biyeden ayrılur hasret ile
Eydan
17 Herkesin vicdânıdır bu hâleti tasvîr eden
Cevherinde cem‘-i azdâdı bulub tezkîr eden
18 Ol değil mi söyleyen bu sözleri tahrîr eden
Birbirine pek münâkız fi‘iller tedbîr eden
19 Kendi sâ’il kendi mes’ûl kendidir taksîr eden
Var mı hâricden müzâhim işlerin tagyîr eden
Eydan
20 Hiffet-i asliyyesinde var hele bir inkılâb
Sıkletin levs-i ‘anâsırdan mı etmiş iktisâb
21 Uzamış yoksa tenâsuhdan zamân-ı igtirâb
Gösterir ‘avdet içün gâhi tereddüd gâh şitâb
22 Belki menfâ-yı bedende ‘ârız olmuş bu hicâb
Muhtemeldir muzdarib eyler ânı havf-ı ‘itâb
Eydan
23 Hilkatince görünür kim cunhadan ma‘sûmdur
Cevher-i zâtı mücerred mâddeden mahrûmdur
24 Etmiş ebdâna ta‘alluk künhü nâ-ma‘lûmdur
Cisme te’sîr u tasarruf ettiği meczûmdur
25 Cümle âlât-ı beden huddâm o şâh mahdûmdur
Doğrusu bir sırr-ı mahz-ı Sâni‘ u Kayyûm’dur
Eydan
26 Ehl-i hikmet ihtilâfla etdiler bahs u nazar
Olmamış bu mes’ele tâm hall bu âna kadar
27 Gayrıdır tedbîr eden hikmetce kavl-i mu‘teber
Kendi bir seyyâledir kim işlerinden bî-haber
28 Kuvvet-i ateş gibi makinesin tahrîk eder
Kimse olmazsa telgrafda çıkar mı bir eser?
Eydan
29 Ol hakîkat başka vech ile olunmaz irtisâm
Bir şu‘â‘-ı nûr-ı Hakk’dır yok ânınçün in‘idâm
30 Eyleyin bu sözlere sarf-ı kemâl-i ihtimâm
“Kul huva min emri Rabbî”dir âna ta‘rîf-i tâm
31 Rûh su’âlinde bu kavli okumuş fahrü’l-enâm
Hep bu re’ye tâbi‘ olmuş zümre-i ehl-i kelâm
Eydan
32 İşte bu sırr-ı garîbden ‘akıllar hayrândır
İnkişâf-ı künhü mutlak mu‘ciz-i ezhândır
33 Gerçi ba‘zı hâllerin idrâk eden vicdândır
Bu vücûdda tahtı kurmuş müstakill sultândır
34 Muktezâ-yı dîn-i İslâm borcumuz îmândır
Maksad-ı “Tahsîn” hüsn-i hâtem-i ihsândır
35 Halka-i ‘ömrüm hemân tenk olmada subh u mesâ
“‛Accilû bi’t-tevbe kable’l-mevt”dir ‘âcil devâ
|