Yolun Açık Olsun "BOZKIRIN ÇOCUĞU.."

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-22-2012

Yaktın

Üşüyorum dediğin,

Soğuk hücrelerin kör karanlığında

Ve gittin,

Umutsuzlukla yoğrulmuş yarınların Türkiyesini,

Yüreksiz adamlara bırakıldığını bilerek

Sevda adına söylenebilicek sözleri,

Ardında bırakarak umarsızca

Yarını yarla getirilebilecek bir vuslatın,

Beklerken şafağını bir idam sehpasında

Gittin

Verilmiş onca sözün,

Doldurulmadan yeri

Umuda bakan gözün,

Hüsrana döndü geri

Oysa sen,

Vatanı imanla,

İmanı Allah’la,

Allah’ı vuslatla bildin

Halık’ta bildin gücü,

Halk önünde eğildin

!

Tek yürüdün ateşe, kor yangınlar içinde,

Ve bilerek bu korun, yaktığını bedenin

İbrahim’in ateşi, söndürdüğü biçimde,

Söndürdün kahpeliği, adamlıktı nedenin!

Sığmadığın Anadolumun,

Sığdırıldığı bir hücreye,

Dev bir yürek,

Koca bir reistin

Halkta varoluşun resmi,

Hak’ta kayboloşun ismiydin

Ve şimdi gidiyorsun,

Elleri nasırlı anamın yüreğini burkarak

Bozkırın tenindeki rüzgarı,

Bahara açılan toprağın türküsünü,

Şu alayazını Sivasın!

Anadolumu

Gidiyorsun,

Bizi sana,

Seni bu vatana hasret bırakarak

!

Velhasıl ey koca yürek,

Sen ona buna değil;

Allah’a kuldun

Ve çıktığın son yolda,

Yine O’nu buldun

Şimdi var git;

Yolun açık olsun

Peygamber mekanında;

Makamın cennet olsun

!

İbrahim Gökhan DOĞAN

06-22-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Yolun Açık Olsun "BOZKIRIN ÇOCUĞU.." Yaktın Üşüyorum dediğin, Soğuk hücrelerin kör karanlığında Ve gittin, Umutsuzlukla yoğrulmuş yarınların Türkiyesini, Yüreksiz adamlara bırakıldığını bilerek Sevda adına söylenebilicek sözleri, Ardında bırakarak umarsızca Yarını yarla getirilebilecek bir vuslatın, Beklerken şafağını bir idam sehpasında Gittin Verilmiş onca sözün, Doldurulmadan yeri Umuda bakan gözün, Hüsrana döndü geri Oysa sen, Vatanı imanla, İmanı Allah’la, Allah’ı vuslatla bildin Halık’ta bildin gücü, Halk önünde eğildin! Tek yürüdün ateşe, kor yangınlar içinde, Ve bilerek bu korun, yaktığını bedenin İbrahim’in ateşi, söndürdüğü biçimde, Söndürdün kahpeliği, adamlıktı nedenin! Sığmadığın Anadolumun, Sığdırıldığı bir hücreye, Dev bir yürek, Koca bir reistin Halkta varoluşun resmi, Hak’ta kayboloşun ismiydin Ve şimdi gidiyorsun, Elleri nasırlı anamın yüreğini burkarak Bozkırın tenindeki rüzgarı, Bahara açılan toprağın türküsünü, Şu alayazını Sivasın! Anadolumu Gidiyorsun, Bizi sana, Seni bu vatana hasret bırakarak! Velhasıl ey koca yürek, Sen ona buna değil; Allah’a kuldun Ve çıktığın son yolda, Yine O’nu buldun Şimdi var git; Yolun açık olsun Peygamber mekanında; Makamın cennet olsun! İbrahim Gökhan DOĞAN