|  06-21-2012 | #1 | 
	| 
Prof. Dr. Sinsi
 | 
				  Bağlaç Olan da, de’nin Yazılışı 
 
            Bağlaç olan da, de ayrı yazılır Kendisinden önceki kelimenin son ünlüsüne bağlı olarak ünlü uyumlarına uyar: 
 Kızı da geldi gelini de
  Durumu oğluna da bildirdi  Sen de mi kardeşim? Güç de olsa  Konuşur da konuşur  
 UYARI : Ayrı yazılan da, de hiçbir zaman ta, te biçiminde yazılmaz
  
 UYARI : Ya sözüyle birlikte kullanılan da mutlaka ayrı yazılır: ya da
  
 UYARI : Da, de bağlacını kendisinden önceki kelimeden kesme ile ayırmak yanlıştır: Ayşe de geldi (Ayşe'de geldi değil)
  
 UYARI : Da, de bağlacının bulunma durumu eki olan -da, -de, -ta, -te ile hiçbir ilgisi yoktur
  Bulunma durumu eki getirildiği kelimeye bitişik yazılır: devede (deve-de) kulak, evde (ev-de) kalmak, yolda (yol-da) kalmak, ayakta (ayak-ta) durmak, çantada (çanta-da) keklik  İkide (iki-de) bir aynı sözü söyleyip durma  
 Yurtta sulh, cihanda sulh
  (Mustafa Kemal Atatürk) 
 Bağlaç Olan ki’nin Yazılışı
 
 Bağlaç olan ki ayrı yazılır: demek ki, kaldı ki, bilmem ki
  
 Türk dili, dillerin en zenginlerindendir; yeter ki bu dil, şuurla işlensin
  
 (Mustafa Kemal Atatürk)
 
 Olmaz ki!
 
 Böyle de yatılmaz ki! (Orhan Veli Kanık)
 
 Ruşen Eşref Ünaydın'ın "Diyorlar ki" adlı eseri ne güzeldir!
 
 Geçmiş zaman olur ki hayali cihan değer
  
 Ki bağlacı, birkaç örnekte kalıplaşmış olduğu için bitişik yazılır: belki, çünkü, hâlbuki, mademki, meğerki, oysaki, sanki
  Bu örneklerden çünkü sözünde ek aynı zamanda küçük ünlü uyumuna uymuştur  
 Şüphe ve pekiştirme göreviyle kullanılan ki sözü de ayrı yazılır: Babam geldi mi ki? Başbakan konuşacak mı ki?
 | 
	|  |   |