Leyla Neyzi

İstanbul'da doğdu Robert Kolej'den sonra Stanford Üniversitesi’nde Kültürel Antropoloji (Lisans, 1982), Cornell Üniversitesi'nde Gelişme Sosyolojisi (doktora, 1991) okudu Antalya'da yörüklerin seracılık ve turizme geçiş serüvenini irdeleyen doktora tezi Kuzey Amerika Ortadoğu Araştırmaları Derneği'nin Sosyal Bilimlerde En İyi Doktora Tezi Ödülü'nü kazandı (1992) 1992-1994'te Boğaziçi Üniversitesi Sosyoloji Bölümü'nde öğretim üyeliği yaptı 1995-1996'da Tarih Vakfı Sözlü Tarih Projesi'ni yönetti 1997-1998'de GazetePazar'da sözlü tarih yazıları yayımlandı 1998'den beri Sabancı Üniversitesi Sanat ve Sosyal Bilimler Fakültesi Kültürel Çalışmalar Programı'nda öğretim üyesidir


Kültürel kimlik, milliyetçilik ve azınlıklar, gençlik ve kuşak kimliği, Ortadoğu ve Güneydoğu Avrupa'da etnografi ve sözlü tarih, kentsel mekân ve mahalle kimliği konularında çalıştı Makaleleri, çeşitli uluslararası dergi ve kitaplarda yayınlandı


American Anthropology Association ve International Oral History Association üyesidir


ESERLERİ:


İstanbul'da Hatırlamak ve Unutmak: Birey, Bellek ve Aidiyet (İstanbul: Tarih Vakfi Yurt yayınları, 1999), Küçük Hanım'dan Rubu Asırlık Adama: Nezihe Neyzi'den Oğlu Nezih Neyzi'ye Mektuplar (İstanbul: Sel Yayıncılık) ve "Gülümser's Story: Life History Narratives, Memory and Belonging in Turkey (New Perspectives on Turkey 20 Spring 1999: 1-26)