Halit Ziya Uşaklıgil

Halit Ziya Uşaklıgil,1867'de İstanbul'da Eyüp'te doğdu 1884'te arkadaşlarıyla Nevruz gazetesini çıkardı Burada çeviriler yayımladı Bir süre İzmir Rüştiyesi'nde Fransızca öğretmenliği ile Osmanlı Bankası muhasipliğini yaptı Arkadaşı Tevfik Nevzat'la 1886'da Hizmet ve Ahenk gazetelerini kurdu Bunlarda ilk hikaye, roman ve Mensur Şiirleri basıldı 1889'da amcasıyla Paris Sergisi'ne gitti Döndükten sonra izlenimlerini Vakit ve Hizmet gazetelerinde yayımladı İzmir İdadisi'nde Türk Edebiyatı okuttu 1896'da Edebiyat-ı Cedide topluluğuna katıldı 1901'de kapatılıncaya kadar Servet-i Fünun dergisine yazılar, hikayeler, romanlar verdi İkdam gazetesinde küçük hikayeler yazdı 1908'e kadar suskun kaldı Meşrutiyet'in ilanından sonra Darülfünun'da Garp Edebiyatı Tarihi ile Hikmet-i Bedayi okuttu 1909'da Mabeyn Başkatipliği'ne getirildi 1912'de yine Darülfünun'a döndü 1913'te görevle Paris'e, 1915'te Almanya'ya gidip geldi Bir daha da resmi görev almadı Yeşilköy'deki evine çekilerek kendini tümüyle edebiyata, eserlerine verdi 27 mart 1945'te öldü

ESERLERİ :

Roman : Sefile(1886), Nemide(1889), Bir Ölünün Defteri(1890), Mai ve Siyah(1895), Kırık Hayatlar(1924), Aşk-ı Memnu(1925)

Hikaye : Bir Muhtıranın Son Yaprakları(1889), Nakil(1892), Heyhat(1894), Küçük Fıkralar(1889), Bir Yazın Tarihi(1889), Bir Şir-i Hayal(1911), Bir Hikaye-i Sevda(1922), Hepsinden Acı(1934), Aşka Dair(1935), Onu Beklerken(1935), Kadın Pençesi(1939)

Şiir : Mensur Şiirler(1889)

Oyun : Kabus(1918), Füruzan(1918), Fare(1918)

Deneme-İnceleme-Eleştiri : Fransız Edebiyatının Numune ve Tarihi(1885), Hikaye ve Temaşa(1891), Yunan Edebiyatı(1912), Latin Edebiyatı(1912), Sanata Dair(1938)

Günce-Anı-Gezi : Kırk yıl(1936), Saray ve Ötesi(1940), Bir Acı Hikaye(1942)