Fer

Fer

a (ar fer') Esk
1 Dal, kol
—2 Bir bütünden, bir toplamdan ayrılan şey; dal, şube, kol
—3 ikinci derecede önemli oian şey, ayrıntı
—Dilbil Esk Fer-i fiil, isim fiil, ortaç
—Eskbot Fer-/ tali, bitki kökünden çıkan filiz, sürgün
—Esk sil Ok atma yarışmalarında, hedefe bir sayı fazlasıyla isabet ettirilmesi anlamında kullanılır deyim,
—isl huk Erkek ve kız çocukla, bunların çocuklarından her biri

__________________