İstişmam

İstişmam


İSTİŞMAM a (ar şemm, koklama'dan istişmâm) Esk

1 Kokusunu duyma, koklama
2 ipuçlarından yola çıkarak anlama, kavrama: "Bu istişmam dünden beri mevsuklaşan bir haber oluyor" (Y K Beyatlı)
3 İstişmam etmek, kokusunu almak; dolaylı olarak anlamak, sezmek: " gurub eden şemsin karşısında sahrâ-nın nefes-i ihtizar-ı nekârını istişmâm ediyordum" (H Z Uşaklıgil) " kızının her halinde kendisine karşı bir bûy-ı muâheze istişmâm etmek tevehhümünde idi" (H Z Uşaklıgil)

__________________