Aalto(Hugo) Alvar (Henrik) - Finlandiyalı Mimar

**Şengül Şirin** · 04-01-2011

aalto(Hugo) Alvar (Henrik)

(D;3 Şubat 1898,Kuartane,Fillandiya-Ö,11 Mayıs 1976,Helsinki),Fillandiyalı mimar,kent plancısı ve mobilya tasarımcısı

Yerel malzemeyi ve kişisel anlatımı incelmiş bir yenilikçilikle hem biçim ,hem de ayrıntıda ustaca birleştirmesi Aalto”ya uluslararası ün kazandırmıştır

1950-52 arasında gerçekleştirdiği Saynatsalo Belediye Binası yapı grubuyla olgunluk dönemi üslubunun doruğuna ulaşmıştır

İlk dönemi ; Aalto”nun Otaniemi”deki Helsinki Teknik Okulunda başladığı mimarlık öğrenimi,Fin Bağımsızlık Savaşı”na katılmasıyla kesintiye uğradı

1921”de okulu bitirdikten sonra Avrupa”yı dolaşan Aalto,ülkesine döndüğünde Orta Finlandaya”daki Jyvaskyla da çalışmaya başladı

1927”de bürosunu Turku”ya taşıdı

Burada 1933”e değin Erik Bryggman”la birlikte çalıştı

Aynı yıl Helsinki”ye yerleşti

1925”te okul arkadaşı Aino Marsio ile evlendi

1949”da eşinin ölümüne değin onunla birlikte çalışan Aalto”nun bu evlilikten iki çocuğu oldu

Aalto”nun meslek yaşamında 1927 ve 1928 yıllarının özel bir yeri vardır

Hem Fillandiya”nın en önde gelen bir yeri mimari olarak tanınmasını sağlayacak,hem de adını tüm dünya”ya duyuracak üç önemli yapının tasarımıyla bu yıllarda görevlendirildi

Bu üç yapı Turku”daki Turun Sanomat gazete Binası (1930),Paimio”daki sanatoryum (1933) ve Viipuri (bugün Vyborg,Rusya ) Belediye Kitaplığıdır

(1930-35;1943”te yıkıldı

Fillandiyada kamu yapılarının tasarımı genellikle yarışma konusudur

Aalto”nun sanatoryum ve kitaplık projeleri de yarışma sonucu seçilmişti

Aalto gerek gazete binasının

gerekse sanatoryumun tasarımında işlevselliğe öncelik verirken,tarihsel üslupları çağrıştıracak düzenlemelerden de kaçındı

Bu yapılar,1920”lerde Fin mimarlığında sık rastlanan sadeleştirilmiş klasikçilik anlayışının ötesine geçerek tasarımını Walter Gropius”un yaptığı Bauhaus tasarım okulunun binasını (1925-26,Dessau,Almanya )andırmaktadır

Gropius gibi Aalto da düz beyaz yüzeyler,şerit pencereler,düz çatılar,teras ve balkonlar kullanılmıştır

Viipuri Belediye Kitaplığı ise Aalto”nun kişisel üslubunun ilk habercisidir

Tasarımında Gropius ve başka mimarların Avrupa”da verdiği ilk örneklere bağlılık görülmekle birlikte önemli bir farklılaşma da söz konusudur

Karmaşık iç mekan çeşitli kademelerde düzenlenmiştir

Kitaplığın toplantı salonunun ahşap şeritlerden oluşan akustik,dalgalı tavan detayı çarpıcıdır

Tavanın yanı sıra bu salonda kullandığı,gene kendi tasarımı olan mobilyalar hem halkın,hemde çağdaş mimarlığın kuraldan yoksun olduğu kuşkusunu duyan kimi mimarların da övgüsünü kazanmıştır

Lamine ahşabı kıvırarak oluşturduğu bu mobilyaların ahşap dokusunun sıcaklığıyla yapının genel beyazlığı hoş bir karşıtlık yaratır

Özellikle bu yapıdaki başarısı nedeniyle Aalto adı çağdaş tasarımda bölgesel uyarlama ya da organik yaklaşım olarak adlandırılan bir tasarım biçimiyle özdeşleştirilmeye başladı

Zemini kademelendirerek ve doğal malzemeden çatı pencerelerinden,düzensiz biçimlerden yararlanarak bu çizgiyi sürdüren Aalto 1930”ların ortalarında artık dünyanın bellibaşlı çağdaş mimarları arasında anılıyordu

Yaşıtı birçok mimarın tersine,belirgin bir kişisel üslubu vardı

1937 Paris ve 1939-40 New York uluslararası fuarları için hazırladığı Fillandiya pavyonları serbest mimari biçimler yaratın bir tasarımcı olarak ününü daha da pekiştirdi,Her ikisi de yarışma sonucu seçilen bu tasarımlarda yapı iskeletinde olduğu kadar dış yüzeylelrde de ahşap kullanmayı sürdürdü

Aynı dönemde New York Modern Sanat Müzesinde de tasarladığı mobilyaların ve yapıların fotoğraflarından oluşan bir sergi açıldı

(1938)
Kaynak

AnaBritannica 1

04-01-2011	#1
Şengül Şirin	Aalto(Hugo) Alvar (Henrik) - Finlandiyalı Mimar aalto(Hugo) Alvar (Henrik) (D;3 Şubat 1898,Kuartane,Fillandiya-Ö,11 Mayıs 1976,Helsinki),Fillandiyalı mimar,kent plancısı ve mobilya tasarımcısıYerel malzemeyi ve kişisel anlatımı incelmiş bir yenilikçilikle hem biçim ,hem de ayrıntıda ustaca birleştirmesi Aalto”ya uluslararası ün kazandırmıştır1950-52 arasında gerçekleştirdiği Saynatsalo Belediye Binası yapı grubuyla olgunluk dönemi üslubunun doruğuna ulaşmıştır İlk dönemi ; Aalto”nun Otaniemi”deki Helsinki Teknik Okulunda başladığı mimarlık öğrenimi,Fin Bağımsızlık Savaşı”na katılmasıyla kesintiye uğradı1921”de okulu bitirdikten sonra Avrupa”yı dolaşan Aalto,ülkesine döndüğünde Orta Finlandaya”daki Jyvaskyla da çalışmaya başladı1927”de bürosunu Turku”ya taşıdıBurada 1933”e değin Erik Bryggman”la birlikte çalıştıAynı yıl Helsinki”ye yerleşti1925”te okul arkadaşı Aino Marsio ile evlendi1949”da eşinin ölümüne değin onunla birlikte çalışan Aalto”nun bu evlilikten iki çocuğu oldu Aalto”nun meslek yaşamında 1927 ve 1928 yıllarının özel bir yeri vardırHem Fillandiya”nın en önde gelen bir yeri mimari olarak tanınmasını sağlayacak,hem de adını tüm dünya”ya duyuracak üç önemli yapının tasarımıyla bu yıllarda görevlendirildiBu üç yapı Turku”daki Turun Sanomat gazete Binası (1930),Paimio”daki sanatoryum (1933) ve Viipuri (bugün Vyborg,Rusya ) Belediye Kitaplığıdır(1930-35;1943”te yıkıldıFillandiyada kamu yapılarının tasarımı genellikle yarışma konusudurAalto”nun sanatoryum ve kitaplık projeleri de yarışma sonucu seçilmiştiAalto gerek gazete binasınıngerekse sanatoryumun tasarımında işlevselliğe öncelik verirken,tarihsel üslupları çağrıştıracak düzenlemelerden de kaçındıBu yapılar,1920”lerde Fin mimarlığında sık rastlanan sadeleştirilmiş klasikçilik anlayışının ötesine geçerek tasarımını Walter Gropius”un yaptığı Bauhaus tasarım okulunun binasını (1925-26,Dessau,Almanya )andırmaktadırGropius gibi Aalto da düz beyaz yüzeyler,şerit pencereler,düz çatılar,teras ve balkonlar kullanılmıştır Viipuri Belediye Kitaplığı ise Aalto”nun kişisel üslubunun ilk habercisidirTasarımında Gropius ve başka mimarların Avrupa”da verdiği ilk örneklere bağlılık görülmekle birlikte önemli bir farklılaşma da söz konusudurKarmaşık iç mekan çeşitli kademelerde düzenlenmiştirKitaplığın toplantı salonunun ahşap şeritlerden oluşan akustik,dalgalı tavan detayı çarpıcıdırTavanın yanı sıra bu salonda kullandığı,gene kendi tasarımı olan mobilyalar hem halkın,hemde çağdaş mimarlığın kuraldan yoksun olduğu kuşkusunu duyan kimi mimarların da övgüsünü kazanmıştırLamine ahşabı kıvırarak oluşturduğu bu mobilyaların ahşap dokusunun sıcaklığıyla yapının genel beyazlığı hoş bir karşıtlık yaratırÖzellikle bu yapıdaki başarısı nedeniyle Aalto adı çağdaş tasarımda bölgesel uyarlama ya da organik yaklaşım olarak adlandırılan bir tasarım biçimiyle özdeşleştirilmeye başladıZemini kademelendirerek ve doğal malzemeden çatı pencerelerinden,düzensiz biçimlerden yararlanarak bu çizgiyi sürdüren Aalto 1930”ların ortalarında artık dünyanın bellibaşlı çağdaş mimarları arasında anılıyorduYaşıtı birçok mimarın tersine,belirgin bir kişisel üslubu vardı 1937 Paris ve 1939-40 New York uluslararası fuarları için hazırladığı Fillandiya pavyonları serbest mimari biçimler yaratın bir tasarımcı olarak ününü daha da pekiştirdi,Her ikisi de yarışma sonucu seçilen bu tasarımlarda yapı iskeletinde olduğu kadar dış yüzeylelrde de ahşap kullanmayı sürdürdüAynı dönemde New York Modern Sanat Müzesinde de tasarladığı mobilyaların ve yapıların fotoğraflarından oluşan bir sergi açıldı(1938) KaynakAnaBritannica 1 __________________ Arkadaşlar, efendiler ve ey millet, iyi biliniz ki, Türkiye Cumhuriyeti şeyhler, dervişler, müritler, meczuplar memleketi olamaz En doğru, en hakiki tarikat, medeniyet tarikatıdır