Cevap : İstiğrâk

İSTİĞRAK a (ar ğark'tan istiğrak) Esk

1 Dolma, bir şeyin içine gömülme

2 Kendinden geçme, dalınç: "Bunları dinlerken bir istiğrak zevkini ummak en sarih hakkımdı" (H Z Uşaklıgil)

3 Dalgınlık, dalgın olma: "Mavi gözlerinde süzgün bir istiğrak ile gülümsedi" (H E Adıvar)

4 İstiğrak etmek, gömülmek; kendinden geçmek; dalmak: "mechuliyet-i tarihiye zulmeti içine doğru istiğrak edip giden" (Ahmet Midhat, XIX yy)

—Ed Bir metinde öznenin bütün bireyleri ya da onlardan yalnız bir bölümünü kapsadığını belirten belagat terimi

istiğrak -ı hakiki, öznenin sözlük anlamı dolayısıyla, yüklemle ilgili bütün bireyleri kapsaması (Örn "Herkes kendi çıkarını gözetir" tümcesinde "herkes" sözcüğüyle bütün insanların çıkarlarını gözettikleri belirtilmiştir)

istiğrak-ı örfi, sadece özneyi oluşturan sözcükten anlaşılan belirli kişilerin söz-konusu edinilmesi (Ûrn "Çarşıdaki her kuyumcu bu elması gördü" tümcesinde yeryüzündeki bütün kuyumcular değil, yalnız bu kentin çarşısındaki kuyumcular konu edinilmiştir)

—Esk dilbilg Arap dilbilgisinde "el" harfi tarifinin önüne geldiği adı genelleştlrip tür adı olarak belirtmesi

—Tasav Sufinin, kalbini her türlü dünya işlerinden arındırarak Allah'a bağlanması nedeniyle kendini bilmeyecek derecede dalgınlaşması, çevresinde olup bitenlerin farkına varamaması

__________________