Onlarla Bulduğum Dem!
Yavaş 
Yavaş çekiliyor artık koşturan insanlar
Onların telaşını seyrediyor şaşıyorum
Öteler 
Neden sürekli tehir edilir avuntu seçilir
Sessizce bir gün gidilir, neler hissedilir
Yaprak 
Sımsıkı tutunarak dalı hiç bırakmamak
Ne kadar mümkün ise sevgiyle anmak
Gelinen yaş 
Her anın ne kadar mümkünse manalaş
Hezeyanla uğraşma nefesinle ona ulaş
Kudret 
Kendi ellerinde sana bir gün olacak dert
Sabret hikmetine meylet nefsi sen terk et
Güven 
Sen öncelikle ötelerde verdiği sözü bilen
Hilkati üzerine sıratı takip eden ruha eren
Vehim 
Uzaklaşırsan iz’an ve idrakten olacak sökün
Aklın ve bilgin olacaktır en önemli bir varlığın
Cazibe 
Kalmayacak ne saçın, ne kaşın hatta naşın
Toprak içinde aranacak telaş içinde kalışın
Aşklar 
Lafazanlıkta yarışan o anlamsız haykırışlar
Hakikat karşısında hilkatinden çok utanırlar
Makyaj 
Neyle ilintilidir güzellik onun içinde mi gizlidir
Karanlık sineyle yaşamak ne işe yarayacaktır
Bir dil 
O her güzelliğin içinde bulunan nadide çiçektir
Onu kullanmayı beceren mümtaz bir şahsiyettir
Anahtar 
Öncelikle gönülleri açan bir ilkbahar için var
Gönülden anlamayan ne açar nede anahtar
Çilem 
Seninle dem buldum, halime muttasıl oldum
Sen olmasaydın, muhakkak aşktan olurdum
Mustafa CİLASUN
__________________
Aşk; halin demidir!
|